In de ochtend van 8 augustus op Radio 1 spuwen De Tijd en UNIZO hun ongenoegen over het sociaal akkoord dat in het kader van de herstructurering van DESSO werd onderhandeld. In dit akkoord krijgen de arbeiders een ontslagpremie van € 12.500,00. De zelfverklaarde specialisten van UNIZO zeggen dat de arbeiders daarmee hun recht op werkloosheidsuitkering verliezen omdat ze onvrijwillig werkloos zouden zijn.
Dit is meer dan kort door de bocht en een uiting van de kwade wil van UNIZO. De arbeiders hebben immers niet om die herstructurering (lees collectief ontslag) gevraagd en werden door de patroon ontslagen. Welke ontslagregeling de vakbonden met de patroon onderhandelen is niet de zaak van UNIZO alhoewel UNIZO, dat niet eens 10% van de KMO’s en zelfstandigen vertegenwoordigt en dus bezwaarlijk representatief kan worden genoemd, vindt dat ze zich overal mee kan moeien.
Naar ergerlijke gewoonte van de VRT kwamen enkel de werkgeversstandpunten naar voren en kwamen de bonden die het akkoord onderhandelden niet aan het woord. Iedere keer als de bonden in het kader van massale ontslagen een paar duizend euro voor de slachtoffers weten te onderhandelen is het werkgeverskot te klein. Want elke euro voor de slachtoffers is een euro minder voor het patronaat en daar is het UNIZO en de werkgeverskranten immers om te doen. De werkgevers zouden niet liever hebben dan dat ze naar hartelust mensen buiten kunnen zetten zonder daar een extra-prijs voor te moeten betalen.
Wanneer CEO’s miljoenen ontslagpremies krijgen hoor je vanuit werkgeverszijde niks. Wanneer arbeiders een paar duizend euro krijgen volgt steevast kritiek. Zielige mensen, daar bij UNIZO.
