“Eerlijk of niet, we hebben gewonnen”, nog maar eens een Mexicaanse verkiezingsfraude
Mexico, PRI, Verkiezingsfraude, Andrés Manuel López Obrador, PAN, Felipe Calderon Hinojosa, Enrique Peña Nieto, Sorianagate, Monex, IFE, Elba Esther Gordillo, AMLO, EPN, Televisa, SNTE, PANAL -

“Eerlijk of niet, we hebben gewonnen”, nog maar eens een Mexicaanse verkiezingsfraude

donderdag 12 juli 2012 16:03
Spread the love

MEXICO, DF (apro) -. Te midden van luide protesten wegens fraude werd Felipe Calderon bijna zes jaar geleden erkend als de overwinnaar in de presidentsverkiezingen. Het antwoord van de PAN-ist was lakoniek en sarcastisch: “Haiga sido como haiga sido, pero ganamos” [Het weze geweest zoals het weze geweest, maar we hebben gewonnen]. Zo trachtte hij de zweem van onwettigheid te omzeilen die hem sindsdien altijd is blijven achtervolgen.

In de Mexicaanse politiek is zo goed als alles mogelijk, zelfs een archaïsme als “haiga” om te toveren in een hip synoniem voor fraude.

Vandaag staan we op het punt om een nieuwe verkiezingsuitslag te zien met duidelijke aanwijzingen van illegaliteit en met een nieuwe versie van die burleske uitlating “Haiga sido como haiga sido“. De uitdrukking die alleen maar diende als dekmantel voor wie de wet en de bevolking bespot en er enkel op uit is door fraude de macht te verwerven.

Net als Calderon toen, had Enrique Peña Nieto nu er nauwelijks bezwaar tegen om de wet te verkrachten om zo stemmen te krijgen. Hij overschreed de toegestane limieten voor verkiezingsuitgaven, hij kocht stemmen, hij ontving geld van de gouverneurs van zijn partij en waarschijnlijk ook uit andere verdachte bronnen, hij werd in sommige staten gesteund door de georganiseerde misdaad, hij reisde in prive-jets en hij kocht miljoenen reclamepanelen en hij overspoelde er muren en autobussen mee doorheen het hele land.

De PRI vond het niet erg alle mogelijke regels uit de verkiezings- en de strafwetboeken te overtreden, omdat ze toch wisten dat wanneer ze de overwinning zouden behalen, de verkiezingen niet geannuleerd zouden worden. In het slechtste geval zou de partij een boete moeten betalen, een boete gefinancieerd met de publieke middelen die de partijen ontvangen via het IFE. Dus, een nul-operatie voor de partij.

De PRI paste een nieuw fraudepatroon toe: misleiding van het publiek en van de autoriteiten. Ze bestudeerden de controlemechanismen en de manieren om openbare middelen te verkrijgen en om ze te aan te wenden zonder de mogelijkheid om de onwettigheid ervan te bewijzen.

Er is niet langer alleen meer sprake van het oude en brutale systeem van vullen of stelen van stembussen (hoewel dit ook nog gebeurde), noch van het willekeurige aanwenden van sociale programma’s (hoewel dit ook gebeurde). Al geruime tijd voor de verkiezingsdag ontspon zich met instemming van de electorale autoriteiten en de federale overheid de rode draad van onregelmatigheden en van zakelijke en politieke afspraken.

Eén voorbeeld, sinds 2007 werden de politieke en commerciële overeenkomsten met Televisa bekend en aangeklaagd. Maar tot nog toe werd geen onderzoek naar Peña Nieto gevoerd, nochtans betaalde hij als gouverneur miljoenen dollars uit publieke middelen aan dit mediabedrijf om voortdurend aanwezig te zijn in hun televisieprogramma’s en zelfs in de entertainment-blaadjes. Het ministerie van Financiën, de Federale Hoge Auditeur, de wetgever en het IFE hadden de journalistieke onderzoeken kunnen opvolgen en zo de rode draad te vinden in de recente presidentiële campagne, maar stuk voor stuk keken ze de andere kant op.

Zonder hun oude primitieve methodes af te zweren hebben de corruptie-experten van de PRI zich gemoderniseerd in het kopen van stemmen. Ze gebruiken nu elektronische portemonnees en prepaid betaalkaarten van supermarkten (Soriana en Monex), terwijl ze in landelijke en verarmde stedelijke gebieden ze de moderniteit mengen met de ouderwetse rechtstreekse koop van stemmen. Zonder zich om wat dan ook te bekommeren bezondigen de PRI-gouverneurs, die in hun nieuwe rol van onderkoningen hun almacht tentoon spreiden, zich aan de ruwste vormen van proselitisme ten voordele van Peña Nieto. Ze proberen niet alleen door het schenken van alle mogelijks denkbare zaken, maar ook onder druk en dwang stemmen voor hun kandidaat te ronselen.

De nieuwe PRI verenigt bij zijn terugkeer verleden en heden. Afspraken met de oude cacique-structuren, zoals het geval is met Elba Esther Gordillo, die onder de oppervlakte actief was als geen ander, door middel van het Nationaal Syndicaat van Onderwijswerknemers (SNTE) en de PANAL [n.b.: de partij die ze oprichtte, maar waarvan ze geen lid is]. Tegelijkertijd kocht de PRI duizenden reclameblokken op televisie en zette een leger van programmeurs aan het werk die zich bezig hielden met het verzenden van berichten via sociale netwerken voor Peña Nieto en tegen hun tegenstanders, met name tegen Andres Manuel Lopez Obrador.

Het patroon dat de PRI de afgelopen jaren volgde was dat van de voorbereiding van fraude door het benutten van alle mazen in de wet en ook de positie van zijn bondgenoten en medeplichtigen. Die overal te vinden zijn, bij de TV-zenders, in het Congres, bij de verkiezingsinstanties, bij de vakbonden en de werkgevers, bij de hen goedgezinde pers en journalisten, bij de katholieke kerk en bij de georganiseerde misdaad.

Het eindresultaat is een fraude die duidelijk te zien, maar moeilijk te bewijzen is; een cynische fraude waaraan velen deelnamen, waaronder ook een deel van de maatschappij, maar die de autoriteiten slechts zal bestraffen als een ‘onregelmatigheidje’. Een fraude die de PRI voor een lange tijd heeft laten sudderen om terug te kunnen keren naar het presidentiële paleis Los Pinos “haiga sido como haiga sido.”

Origineel bericht – Eigen vertaling

take down
the paywall
steun ons nu!