De ‘cruciale’ Europese toppen volgen elkaar in ijltempo op. En iedere keer wordt hetzelfde spektakel opgevoerd:  alle belanghebbenden haspelen vrolijk de Europese, nationale en regionale dossiers door elkaar. Neem nu de ongelukkige communicatie van Herman Van Rompuy over de verplichte verhoging van de wettelijke pensioenleeftijd begin vorige week, hetgeen nochtans niet voorlag op de Europese Top.  

En ook minister  Magnette liet zich niet onbetuigd met zijn kritiek op het rapport Van Rompuy. Zijn uitspraken ontketenden een politieke storm. Ondertussen bleef  het onduidelijk wat nu precies het Belgische standpunt over dat rapport was. Daarvoor is het geduld oefenen tot er tekst en uitleg komt in het parlementaire adviescomité voor Europese aangelegenheden. Eind deze week! Beter laat dan nooit natuurlijk, maar de top is dan wel al geschiedenis.

Who knows?

Sommigen spraken van een historische top. Dat was het zeker gelet op de intensiteit van de crisis die door Europa trekt. Na Griekenland, Ierland en Portugal, kwamen Italië en Spanje in zeer moeilijke papieren. De top reageerde op deze noodsituatie zodat de druk wat van de Spaanse en Italiaanse schuldenketel ging. Dat is niet niets. Onderschat evenmin het belang voor het innovatiebeleid van het vlottrekken van het Europese octrooi.

Maar of het zal volstaan om de rust te brengen op de financiële markten? Of dit zal zorgen voor een duurzame relance gericht op banen? Twijfelen mag.

Zelfs nu Merkel in het defensief gedrongen lijkt, blijft de gekozen weg van de Europese economic governance verontrusten. In oktober stelt Van Rompuy een tussentijds rapport voor. Wordt het vooral een glijmiddel om een aantal van de Europese aanbevelingen, zoals die over de index en de pensioenleeftijd, afdwingbaar te maken? Of gaat men eindelijk aan de slag om meer evenwicht te krijgen in het Europese project, met meer fiscale coördinatie, meer sociaal beleid?

In ieder  geval, werk aan de winkel  voor de Europese vakbeweging. We zullen het ‘sociaal contract’ dat het Europees Vakverbond in juni voorstelde op de agenda moeten krijgen. Dat is niet alleen een Europese opdracht, maar we zullen ook de  Belgische regering en Belgische europarlementairen hierover moeten interpelleren.

Claude Rolin
Algemeen secretaris ACV