Aan de toegang tot een aardeweg in Tel el-Hawa, een buurt in het zuiden van Gaza-stad, zitten twee oude mannen op de drempel van een huis te keuvelen, hun hoofden gedrapeerd in gekleurde kefiya’s, rustend op een lang gewaad.

Het stof van de straat waait op in het kwartet van Gaza’s kleuren. Het groen van de olijfbomen pronkt met haar jonge vruchten naar de kinderloze citrusbomen en reikt uit naar de grijze kleine betonnen huisjes die elkaar verdringen langs het zonovergoten bruin-grijze pad dat reflecteert onder de lichtblauwe hemel.

Een tuintje van ongeveer 50 vierkante meter presenteert zich langs de rechterzijde en een jongen van ongeveer 16 jaar verschijnt van onder het blauwe tentzeil, waar hij de restanten van een picknick aan het opruimen is.

Dribbelend nieuw wapen

Daags ervoor, op woensdagnamiddag dribbelde de 14-jarige Moumen met zijn bal langs het vuur, waarop hij kort voordien thee zette, tussen de amandel-, olijf- en citroenbomen, voorbij het tentzeil, waar zijn ouders de resterende gebakken aardappelen en augurken consumeerden. Tot eensklaps een bom uit de lucht viel. Moumen Mohammed Zuhdi al-Dam werd op 20 juni vermoord door een precisieaanval van een onbemand bomvliegtuig van het Israëlische leger.

Zijn lichaam werd op diverse plaatsen doorboord door de granulen in de bom. Hij overleed ter plekke.

Moumens moeder trok hem onder het blauwe tentzeil, legde hem op een matras, en huilde luid, een schreeuw die de buren alarmeerde. “Toen ik ter plaatse kwam zag ik een jonge vrouw, die zich vastgreep aan Moumens dode lichaam. De vader, die blind is, en aan zijn hoofd verwond werd, kon niet geloven dat zijn zoon dood was. Een jongen die met zijn bal speelt, is Israël daar bang van? Of dachten ze dat zijn rode bal een nieuw wapen is in Gaza?”, zegt een jongen die duidelijk onthutst is en uit angst zijn naam weigert te geven.

Slierten van zijn zwart-grijze t-shirt slingeren door de tuin, tussen zijn fladderende schoolnotities. Zijn zwarte rubberen slippers landden bij de buren, in een jonge olijfboom. Zijn bebloede gsm ligt nog in de struiken, tussen de restanten van de zilvergrijze tot zwartgeblakerde bom. Zijn rode voetbal ligt er eigenaardig bij op de serveerschaal, naast de zwart vervuurde theepot, langs de bebloede matras. Drones zoemden nog steeds onheilspellend laag boven het gebied.

De 14-jarige Islam Keshko werd ernstig verwond, samen met twee andere kinderen die in de buurt speelden, terwijl Mamouns blinde vader werd verwond aan het hoofd.

Escalatie: 1 versus 8

De aanval op Moumen komt in een escalatie die sinds maandag aan de gang is. Vanuit de Egyptische Sinaïwoestijn, grenzend aan de Gazastrook en Israël, werd een aanval gepleegd op Israëlische militaire voertuigen, in wat een ontvoeringspoging lijkt te zijn.

Eén van de voertuigen rolde van de berg en verwondde een Israëlische man die aan de constructie van de grens werkte. In het daaropvolgend vuurgevecht werden de twee gewapende militanten vermoord. De Palestijnse mensenrechtenorganisatie PCHR noteert dat sinds maandag 8 Palestijnen vermoord werden, onder wie drie burgers, en 14 liepen verwondingen op door Israëlische bombardementen in de Gazastrook, onder hen ook drie burgers. In Israël werden vier mensen gewond door de raketten die door diverse verzetsgroeperingen werden afgevuurd uit de Gazastrook.

Stille dood

Het Israëlisch leger zwijgt de moord op Mamoun dood en ook in de Israëlische media sterft Moumen al-Dam een stille dood. Vrijdag reageerde de Israëlische militaire woordvoerder via Twitter op de vraag waarom een 14-jarige vermoord werd tijdens een familiepicknick. Het antwoord gaf geen verklaring, maar lanceerde een beschuldiging aan het adres van Hamas: het zou de jongen als menselijk schild gebruikt hebben.

Israël beschikt over een hoogtechnologisch militair apparaat dat precisieaanvallen uitvoert en zou burgerslachtoffers perfect kunnen mijden, maar verstopt Palestijnse burgerslachtoffers en haar eigen verantwoordelijkheid achter een offensieve defensieretoriek van ‘Palestijns terrorisme’. Onder die mantel worden ‘doelwitten geraakt’, volgens de website van het Israëlisch leger, technische termen waarmee mensen worden vermoord. En de teller tikt voort.

Inge Neefs

Inge Neefs woont en werkt momenteel in Gaza waar ze aan de voorbereiding werkt van een boek.