In de monumentale Aula Academica van de Gentse universiteit  vond afgelopen zaterdag TEDx Ghent plaats, een evenement dat evenals de TED-conferenties de betrachting heeft boeiende gastsprekers en participanten aan bod te laten komen. Dat er blijkbaar een markt bestaat voor dit soort evenementen blijkt uit het feit dat het evenement volledig uitverkocht was.

TED, acroniem voor ‘technology, entertainment, design’  is een non-profitorganisatie die zich inzet om interessante ideeën te verspreiden.  De afgelopen jaren heeft TED furore gemaakt op het internet met opnames van een aantal spraakmakende lezingen. De organisatie, ooit gestart als een vierdaagse conferentie in Californië, bestaat ondertussen reeds 28 jaar. Een snelle blik op hun partners doet evenwel vermoeden dat het non-profitgegeven met een korrel zout moet genomen worden. Om er maar enkele te noemen: Coca-Cola, IBM, Walmart, Shell, Audi, Pfizer, American Express … Ze zijn er als de kippen bij om hun naam  aan kwaliteitslabel TED te koppelen en zo hun blazoen op te poetsen.  Recent kwamen de organisatie nog onder vuur te liggen na censuur van een lezing over sociale ongelijkheid.  Multimiljonair Nick Hanauer had zich tijdens zijn lezing kritisch uitgelaten over de groeiende ongelijkheid in Amerika en poneerde dat rijke mensen niet beloond zouden moeten worden met belastingsverminderingen, maar juist zwaarder belast.  TED-directeur Chris Anderson weigerde eerst de video van deze lezing te publiceren wegens ‘out and out political’, maar diende zijn kar te draaien na het massale online protest.

Met bepaalde door het gevarieerde aanbod aan sprekers opgewekte verwachtingen en de positieve ervaring van het TEDx-evenement in de Singel  vorige maand in het achterhoofd, maar tegelijkertijd met de nodige scepsis vertrokken we aldus Gentwaarts.

Het dagvullende programma was opgedeeld in drie luiken: city/nature, work/life en mind/body.  De presentatie werd verzorgd door Lieven Scheire, die er de ganse dag in slaagde de sprekers zeer ad rem tegemoet te treden.  Helaas haalde het evenement niet hetzelfde niveau als dat in de Singel.

De tijdsbeperking die de sprekers opgelegd krijgen, typerend voor TED en iets dat zeker heeft bijgedragen aan haar populariteit , blijkt op het evenement af en toe een zwakte te zijn. Sommige sprekers krijgen zo weinig tijd dat hun bijdrage nietszeggend of pamfletachtig wordt.  waardoor de toeschouwer op zijn honger blijft zitten.  Best wel sneu, de biochemicus Michiel Matthijs bijvoorbeeld had gerust een kwartier langer mogen vertellen over zijn onderzoek.

Het mordicus vasthouden aan het Engels als voertaal, iets wat in de Singel trouwens niet het geval was, maakte dan weer dat meerdere mensen waarschijnlijk met kromme tenen huiswaarts zijn gekeerd na het aanhoren van klanken die hadden moeten doorgaan voor Engels. Dit valt toch wel te betreuren want juist de taalbeperking bepaalt soms  het verschil tussen een interessante lezing zonder meer en een beklijvende en inspirerende lezing waar je lange tijd nadien nog aan moet terugdenken.  Zo jammer bijvoorbeeld dat Guido Sterkendries zijn avonturen in het Amazonegebied niet in het Nederlands mocht komen vertellen, maar hij was zeker niet de enige.

Verder spijtig dat de organisatoren door TED verplicht worden enkele TED-filmpjes te laten zien. Die kan je evengoed thuis zien en passen eigenlijk niet in de programmatie van het evenement. En ook het uitvoerig in de bloemen zetten van de sponsors had achterwege gelaten mogen worden. De handen op elkaar voor Voka? Niet dus.

Sommige sprekers waren ronduit zwak. Het evenement iets inkorten en een strengere selectie van de sprekers doorvoeren hadden de kwaliteit zeker ten goede gekomen.  Leo Bormans, geeuw. Bert Verdonck, nog juist geen stofzuigers aan het verkopen.  En als kers op de taart Kevin Cottam met iets wat verdacht veel leek op een imitatie van Eddy Wally. Wauw, geweldig.  De aanzet tot polonaise was er net te veel aan.

Gelukkig waren er voldoende sprekers die de trip naar Gent de moeite waard maakten.

Het luik ‘city/nature’ werd door vele aanwezigen het meest gesmaakt.  Aleksandra Pizurica legde uit hoe de virtuele restauratie van het Lam Gods tot verbazingwekkende inzichten over dit Gentse meesterwerk leidt. Markus Kayser kwam zijn Solar Sinterproject uit de doeken doen. Met een op zonneënergie werkende 3d-laserprinter maakt hij objecten uit zand.  Terecht ziet hij zijn experimenten als het beginpunt van een potentiële nieuwe industrie.

Interessantste spreker van het luik ‘work/life’ was Frank Van Massenhove, topman bij de Federale Overheidsdienst Sociale Zaken. Laten we hopen dat zijn visie op arbeid, waarbij mensen de regisseur van hun eigen leven worden, voor velen in de nabije toekomst een realiteit wordt.  Maar ook Anna Coote maakte indruk met haar bevlogen lezing over de voordelen van de  21-urige werkweek.  Levenskwaliteit verhogen, ongelijkheid verminderen, een gezonder milieu en een duurzame economie creëren, wie wil daar niet voor tekenen?

Als afsluiter kregen we het luik ‘mind/body’.  Bart Lambrecht is onderzoeksleider aan het VIB en verrricht baanbrekend onderzoek naar astma. Op een heldere manier legde hij uit wat de rol is van contextuele factoren op het krijgen van astma.  Laatste krent in de pap, Manos Tsakiris. Deze neuropsycholoog houdt zich bezig met interdisciplinair onderzoek naar de relatie tussen het zelf en het lichaam. Niet minder dan fascinerend.

Al bij al dus een redelijk geslaagde editie, met genoeg toppers die de gebreken compenseerden.  De volgende editie in oktober zal doorgaan in de Vlaamse Opera te Antwerpen.  Zo lang de balans positief blijft, loont het de moeite van de verplaatsing.

Tom Cools