De Hoge Raad van de Strijdkrachten (SCAF) is geen nieuwe uitvinding van na de revolutie maar bestaat al sinds 1973. De raad bestaat uit twintig hoge officieren uit de Egyptische strijdkrachten en werd traditioneel voorgezeten door de Egyptische president, eerst Anwar Sadat, vervolgens Hosni Moebarak.

De revolutie bracht daar verandering in. Op 10 februari 2011 kwam de raad voor het eerst samen zonder Moebarak. In een korte verklaring benadrukten de generaals “hun engagement om de bevolking te beschermen” en “over hun belangen en veiligheid te waken.” Veldmaarschalk Mohamed Hussein Tantawi, de toenmalige minister van Defensie, leidde de vergadering.

Enkele uren na de val van Moebarak stuurde de Raad opnieuw een verklaring de wereld in, en in de weken nadien volgden steeds meer communiqués naarmate de Raad, die aanvankelijk achter de schermen werkte, het land steeds openlijker ging controleren.

Tot de parlementsverkiezingen in november vorig jaar was het de Raad die nieuwe wetten uitvaardigde en ministers en gouverneurs aanstelde. Een overzicht van de belangrijkste generaals.

Veldmaarschalk Mohamed Hussein Tantawi

Tantawi, minister van Defensie sinds 1991, werd vaak de “Poedel van Moebarak” genoemd wegens zijn gehoorzaamheid aan de toenmalige president. Hij ging in dienst in 1956 en vocht een halve eeuw lang in alle belangrijke oorlogen die Egypte voerde, inclusief die in 1967 en 1973 tegen Israël.

Tantawi is het publieke gezicht van de raad en hield verschillende toespraken op de televisie. De meest bekende toespraak is die in november, na de dodelijke confrontaties in Caïro. Hij beloofde er de machtsoverdracht te versnellen, maar die belofte werd door de demonstranten niet ernstig genomen.

Sinds hij aan de macht kwam, ontmoette Tantawi al verschillende staatshoofden en regeringsleiders.

Generaal Sami Enan

De 64-jarige Enan staat in de schaduw van Tantawi maar wordt vaak omschreven als de meest invloedrijke man in de Raad. Enan ging in dienst in 1967 en maakte snel carrière. Hij werd hoofd van de luchtverdediging. In 2005 werd hij stafchef.

Hij wordt gezien als de favoriete generaal van Washington, bracht verschillende bezoeken aan het Pentagon en onderhoudt goede contacten met de Amerikaanse strijdkrachten.

Hij onderhandelt met de VS over de 1,3 miljard dollar ( 1 miljard euro) aan jaarlijkse militaire steun aan Egypte, en houdt het Pentagon op de hoogte van de plannen van zijn land met dat geld.

Sinds de revolutie speelt hij een meer publieke rol. Tijdens de eerste ronde van de presidentsverkiezingen reisde hij de stembureaus af, en hij heeft verschillende ontmoetingen gehad met leiders van de politieke partijen in Egypte. Eerder deze week sprak hij met Saad al-Katatni, de voorzitter van het parlement dat nu ontbonden is.

Generaal Mamdouh Shahin

Shahin deed zich vooral gelden als de juridische en grondwettelijke adviseur. De meeste decreten van de Raad, inclusief de beruchte “Grondwettelijke annex” die zondag werd uitgevaardigd en de wetgevende macht bij de Raad legt, gaan via het bureau van Shahin.

Shahin was een van de drie generaals die twee weken na de val van Moebarak op televisie verschenen in de eerste publieke toespraak van de Raad. De generaals zeiden er dat ze verscheurd waren tussen hun loyaliteit aan Moebarak en het volk, en bekritiseerden de corruptie onder Moebarak.

Generaal Mohsen al-Fangary

Al-Fangary is assistent van de minister van Defensie en in die hoedanigheid verantwoordelijk voor het beheer van dat ministerie. Hij is de meest zichtbare generaal van de Raad omdat hij de verklaringen van de Raad voorleest op de Egyptische televisie.

– – – – – – – –
Auteur: Gregg Carlstrom