Autistisch-liberaal virus verspreidt zich verder.
Het autistisch-liberaal virus heeft deze week weer ernstig toegeslagen in de socialistische gelederen. Na Monica De Coninck is nu ook Robert Voorhamme, Antwerps Schepen van o.a. onderwijs, ernstig besmet.
Eén van de symptomen van dit virus is het dwangmatig heruitvinden van het warm water en het, zonder enig moreel besef of gevoel van sociaal medeleven, implementeren van neoliberale simplismen zoals uitsluiting van dezen die zich niet genoeg zouden inspannen met het oog op een bijdrage aan onze economie. Het gaat hier dus voor alle duidelijkheid niet over uitsluiting van hoog op de ladder geklommen politici of verantwoordelijken in andere sectoren die er hun broek aan vegen. Die blijven uiteraard hoge premies ontvangen, ook al heeft hun gedrag ons tot tegen de afgrond gebracht en is hun beleid rechtstreeks verbonden aan de achterstand van deze die straks, als het aan de Schepen van onderwijs ligt, geen uitkering meer krijgen. Hiermee schaart dit SP-A lid zich ook rechtstreeks achter die andere, door Bart De Wever bejubelde held, Theodore Dalrymple volgens wie deze geviseerde groep zich wentelt in slachtofferschap, weigert verantwoordelijkheid te nemen en lui is. Van zich wentelen in slachtofferschap kunnen we van Bart trouwens nog wat opsteken en verantwoordelijkheid nemen was hem ook vreemd toen hij het premierschap liet varen en verkoos aan de zijlijn te gaan staan omdat het vanuit het Calimero-perspectief makkelijker bashen is zonder schade op te lopen.
Vandaag is het de beurt aan de schoolgaande jeugd, vroeg begonnen is immers half gewonnen. Wie zijn tijd zit te verdoen in afwachting van zijn meerderjarigheid en niet aangeeft een inspanning te willen doen krijgt straks geen uitkering meer. De Schepen vraagt zich immers af waarom we iemand die niet vooruit wil en onze economie ondermijnt recht zou hebben op een vergoeding? Voor wat hoort wat, zegt deze Schepen van socialistischen doene. Dus wachten wij, dit terzijde uiteraard, af wat we gaan krijgen voor onze onvoorwaardelijke financiële steun aan de gauwdieven uit de bankensector en de Europese technocraten die hieraan hun medewerking verlenen. Maar zoals gezegd, dit terzijde.
Het is allang geen socialistische traditie meer om, al was het maar uit interesse, eens op zoek te gaan naar, zelfs voor de hand liggende redenen, waarom een heleboel jongeren geen interesse vertonen maar vooral geen geloof hebben in wat komen moet. Als je als zoon of dochter van een achtergesteld gezin moet vaststellen dat je ouders, ook al werken ze zich dan kapot, geen stap vooruit komen. Dat ook al werk je zo hard mogelijk de maatschappij je blijft uitspuwen, z’n appreciatie uitdrukt door lonen tussen 1000 & 1200€ te betalen waarmee je vandaag vooral als alleenstaande helemaal niet meer rond komt. Wanneer je vaststelt dat er een systeem achter zit om jouw klasse te beschimpen maar je niet begrijpt wat dat systeem precies is dan ga je uiteraard revolteren. Het antwoord van de Schepen hierop is eenvoudig, hij wi het niet geweten hebben. In plaats van te leren begrijpen en te aanvaarden dat er ook mensen zijn die eenvoudig weg niet de capaciteit hebben om zich “te bewijzen” in het onderwijs van vandaag en dat we voor hen en vele andere achtergestelden naar andere waarderingsnormen en mogelijkheden moeten zoeken gaat deze socialist mee in het voor wat hoort wat prinicpe dat electoraal veel winstgevender is vanwege zijn misleidende eenvoud. En omdat je aan deze misleidende politiek volgens neoliberale principes minstens ook zelf iets moet verdienen heeft de Schepen een boek geschreven. Dat is goed vind ik, vooral historisch gezien dan omdat onze nakomelingen beter zouden begrijpen waar het is misgelopen met onze maatschappij en hoe de socialisten daar een flinke duit aan hebben bijgedragen. Bij de naderende gemeenteraadsverkiezingen moeten we ons dan ook volgens dit principe afvragen of een socialist die aangeeft onbekwaam te zijn om het socialistisch gedachtengoed uit te dragen nog recht heeft op een stem van de socialistische kiezer. Voor wat hoort wat, zo zit dat nu eenmaal.
