De Tax Freedom Day wordt berekend door het bedrag aan belastingen en sociale bijdragen dat de overheid in totaal heeft geïnd te delen door het nationaal inkomen (BBP). Dat vermenigvuldigt men vervolgens met 365, het aantal dagen in een jaar.

Niet echt een hoog wetenschappelijk niveau om iets aan te tonen!

Om volgende twee redenen:

1. Alles op een hoop gooien en vergelijken met het nationale inkomen, verbergt de ongelijke verdeling onder de inkomens uit arbeid en tussen de inkomens uit arbeid en vermogen. Zo worden inkomens uit arbeid zwaarder belast dan inkomens uit vennootschapswinst en nog veel zwaarder belast dan inkomens uit vermogen.

Waarom laat PriceWaterhouseCoopers (PwC) de media niet weten dat de Tax Freedom Day voor de vermogens in België al op 2 januari valt?

2. Zo vertelt de berekening niets over de belastingdruk in de enge zin van het woord omdat de sociale zekerheidsbijdragen worden meegeteld. Maar sociale zekerheidsbijdragen zijn geen belastingen! Voor de werknemers vormen de sociale zekerheidsbijdragen een uitgesteld loon. Bij ziekte, werkloosheid of bij pensionering wordt het vervangingsinkomen vanuit die solidaire pot betaald.

Wie pleit voor minder belastingen, krijgt immers meer bijval dan wie pleit voor sociale afbraak

Het concept ‘Tax Freedom Day’ knipt bewust de band door tussen de overheidsbijdragen en wat ermee wordt gefinancierd. Het is een uitvinding om het bestaande negatieve beeld over belastingen nog te versterken. Het is een propagandamiddel overgewaaid uit de VS.

‘Tax Freedom Day’ werd er dertig jaar geleden in het leven geroepen door de libertaire denktank Tax Foundation. De ideologische strijd voor de afbraak van de overheid en van de sociale bescherming werd verpakt in een pleidooi voor minder belastingen.

En inderdaad, waar pleit PwC voor? Besparen lijkt voor PwC de enige oplossing, want het vinden van extra inkomsten is niet evident in een land dat zowat de hoogste belastingdruk van Europa kent. Dus … voor PwC duidelijk geen belasting op vermogens. Nochtans kan een vermogensbelasting 8 miljard euro per jaar opbrengen!

PwC en zijn klanten willen géén overheid met veel middelen, maar een zo groot mogelijke opeenstapeling van private rijkdom. Als belastingen legaal of illegaal worden ontweken, wordt de overheid armer. En dat is bijzonder nadelig voor onze sociale welvaartsstaat. Zeg maar voor alle publieke voorzieningen die wij, onze ouders, grootouders, kinderen en kleinkinderen allemaal elke dag nodig hebben.

Alleen de sterksten, de rijksten dus, hebben weinig last van de afbouw van publieke voorzieningen en het doorschuiven van diensten naar de private sector. Zij hebben meer dan geld genoeg om zichzelf te behelpen. PwC komt dus op voor ‘het recht van de sterksten’. Het bedrijf voert in wezen een sociaal-fiscale oorlog tegen gewone mensen, werkende en werkloze werknemers.

De boodschap achter ‘Tax Freedom Day’ is niet alleen misleidend, maar ook dom. Op kunstmatige wijze wordt een onderscheid gemaakt tussen ‘werken voor de overheid’ en ‘werken voor jezelf’.

De overheid wordt voorgesteld als een vijand, een tegenhanger van de belastingbetaler terwijl belastingen een grote bron van inkomsten zijn voor die overheid, die daarmee vooral haar collectieve dienstverlening kan organiseren en financieren, in het belang van de hele bevolking.

Wat PcC telkens opnieuw ‘vergeet’: de belastingdruk is onrechtvaardig verdeeld

Gewone mensen ondervinden inderdaad de zwaarste belastingdruk, dus vooral de werknemers, en ook de ‘bedienden’. Maar de meeste grote bedrijven, vrije beroepen en grote vermogens ontlopen belastingen door allerlei aftrekposten en al dan niet legale fiscale constructies, zoals de ‘vervennootschappelijking van de fiscaliteit’.

De 500 vennootschappen met de grootste winsten in ons land betalen gemiddeld amper 3,76 procent belasting op hun winst! En de inkomsten uit kapitaal dragen ook weinig bij: slechts een goede vijf procent van de belastinginkomsten komt uit de roerende voorheffing, terwijl 70 procent gehaald wordt bij de loontrekkenden door belasting op arbeid en indirecte belastingen.

En dan komt de vraag aan PwC: op wat willen jullie besparen? Op pensioenen, gezondheidszorg, onderwijs, kinderbijslag, politie, justitie, brandweer, openbaar vervoer, bibliotheken, parken, zwembaden, autowegen, fietspaden, op de vervangingsinkomens? Om maar enkele te noemen!

Belastingen: een sociale strijd over fiscale herverdeling

Belastingen maken deel uit van onze gemeenschappelijke rijkdom, waarin we allemaal delen. Dankzij dit gemeenschappelijk bezit genieten we allen van sociale bescherming en ondersteuning. Niet genoeg, maar dat is een voortdurende politieke strijd tussen links en rechts waarbij rechts minder wil herverdelen, meer oproept om eigen verantwoordelijkheid op te nemen (waarbij winnaars bekend zijn) en waarbij links meer wil herverdelen van rijk naar arm vanuit het morele principe dat “de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen” in een samenleving.

Het wordt tijd om de jaarlijkse brutale aanvallen van PwC over de hoge belastingdruk te beantwoorden met meer rechtvaardige fiscaliteit, zoals een vermogenskadaster en vermogensbelasting, waarbij haar duidelijk wordt gemaakt dat het vooral de gewone werkende mensen zijn die het cement van de publieke welvaart gieten, waarop de vermogenden en vennootschappen hun rijkdom bij elkaar kunnen verdienen.

Daarom organiseerde FAN (Financieel ActieNetwerk) op 31 mei (in samenwerking met het Réseau pour la Justice Fiscale) haar tweede Tax Justice Day als reactie op de Tax Freedom Day.

FAN stelt vast dat PwC en de vermogens en vennootschappen steen en been klagen over de hoge belastingdruk, maar de waarheid verdoezelen: wanneer we het totale plaatje bekijken dan stellen we vast dat 53,9 procent van de fiscale inkomsten worden geput uit arbeidsinkomen en slechts 7,3 procent komt uit vermogen.

Arbeid wordt in België zwaar belast, kapitaal uit vermogen wordt bevoordeeld. Daarbij komt de ongelijkheid in bezit: de 10 procent rijkste Belgen bezitten meer dan de helft van het Belgische vermogen. Het wordt dus tijd dat deze elite ook wordt aangesproken.

Bedrijven moeten op hun winst 33,99 procent belastingen betalen. Maar door allerlei kortingen is het effectieve tarief vandaag nog amper gemiddeld 11,8 procent. Laten we duidelijk zijn: indien we nog een verzorgingsstaat, een sociaal model, hebben, dan is dat vooral te danken aan de economische en fiscale inspanningen van de werknemers, de gewone mensen.

Want de megalomane steenrijke New Yorkse hotelmagnate Leona Helmsley had groot gelijk: “only the little people pay taxes”.

Omdat een rechtvaardige fiscaliteit miljarden kan opbrengen.

Eric Goeman

Eric Goeman is coördinator en woordvoerder van FAN en de nationale campagne ‘Laat het grote geld niet ontsnappen’.