De Jeema
De centrale plaats waar de verhalenverteller werkt is de centrale marktplaats van de Marokkaanse stad Marrakech. De acrobaat, de portretschilder, de muzikanten, de waarzegster, allen spelen hun rol in de schets van de stad en het centrale marktplein, maar iedere toehoorder wordt ook deel van het verhaal en geeft zijn visie op het centrale thema: de mysterieuze verdwijning van een blank toeristenkoppel.
Het verhaal ontspint zich langzaam en focust slechts in de laatste 100 bladzijden echt op het centrale thema. Je moet dus de tijd nemen om je langzaam te laten bedwelmen door de sfeer en het verhaal. Stilaan ga je op reis en beland je op de markt van Marrakech. Je leert er de verschillende figuren en hun houding tegenover de waarheid kennen.
De vrouw
Het boek is doordesemd van een abstracte, niet-realistische visie op de vrouw, het hoofdpersonage. Zij is de ster zoals we ze kennen uit de Indiase Bollywood-films. Op het einde komt hier wat weerwerk tegen, waarin de New Yorkse verblijfplaats van de schrijver ongetwijfeld een rol speelt.
Het boek roept een parfum op van oosterse sprookjes uit duizend-en-een nacht. Net als het Arabische woordgebruik leert het je kennismaken met de sfeer, waar je als toerist ongetwijfeld overheen surft, gewoon omdat je de taal niet of onvoldoende kent.
Zijwegen
Heel wat verhalen leiden de lezer af van het centrale thema of hebben zelfs niets met de plot of de verteller te maken. Het is wellicht een illustratie van hoe de oosterse en Arabische wereld verschillen van ons Westers begrippenkader.
Voor mij waren die verhalen helemaal niet vervelend, zelfs leuk. Het waren instructieve delen, waar je ongetwijfeld iets sneller door leest. Een aangenaam en leuk boek, ondanks enkele taalfouten en een paar slecht vertaalde zinnen.