ANTWERPEN – Wessel di Wesselli, pseudoniem voor Wessel Van Ganzevoort, kunstenaar en wetenschapper, woont al sinds de Tweede Wereldoorlog in Antwerpen. Lange baard, Socrates-achtig uiterlijk, Spartaanse levenswijze en een gedrevenheid die hem siert. Wessel is ervan overtuigd dat kunst en wetenschap de wereld, en dus ook Antwerpen, zullen redden.
Bekend sinds begin zeventig, vorige eeuw, als uitvinder van het perpetuum mobile op basis van de hydrodynamica, vecht hij nog steeds tegen de thermodynamica – de catechismus van de gevestigde wetenschap, zeg maar. Helaas voor Wessel is de wereld nog niet rijp voor zijn ideeën. “Maar ooit zullen mijn uitvindingen toegepast worden.”, zegt de wetenschapper. “Als de grondstoffen zijn uitgeput, als meer en meer mensen gaan inzien dat de wereld in groot gevaar is, als meer en meer aardbewoners gaan beseffen dat het zo niet langer kan en ‘Vredesenergieën” soelaas zullen brengen en zo oorlogen om olie en gas overbodig zullen maken.”
Perpetuum mobile
Wessel Van Ganzevoort startte zijn eerste projecten in het Oranjehuis in de Hoogstraat in 1971. In die periode hield hij zich voornamelijk bezig met watertafels, later werden dit knikkertafels waarmee hij kinderen vreemde kunstwerken liet maken. Toen al liep hij rond met het heuglijk nieuws dat hij het perpetuum mobile, had uitgevonden, de eeuwigdurende beweging, gratis energie dus.
Wessel ontwikkelde het perpetuum mobile met de hulp van Edwin Van Snick, een garagist uit Schilde die gespecialiseerd was in het oplappen van 2 pk’s. Op het perpetuum mobile van Wessel di Wesselli bestaat nog steeds een patent dat voor 12.500 euro in de Koningstraat 13 te Antwerpen verkrijgbaar is. Het systeem bestaat op basis van drijfkrachtmotoren met van volume variabele vlotters die de mogelijkheid bezitten de drijfkracht te verbeteren bij middel van opwaartse kracht, de omgevingsdruk in het water en de ontspanningszone boven het water.
Dogma’s
De vlotters zijn in een machine gemonteerd en hebben een harmonicavorm. Het volstaat om het volume van het water te doen stijgen of te laten zakken om een motorische beweging te verkrijgen. Di Wesselli daagt nog steeds iedereen uit te bewijzen dat zijn uitvinding niet werkt.
Wessel werd trouwens nog steeds niet écht tegengesproken. Verschillende professoren uit diverse universiteiten hebben in de loop der jaren wel laten weten dat zijn systeem niet kan werken, maar ze hebben het nooit wetenschappelijk hard gemaakt.
“In feite hebben ze me afgewimpeld omdat mijn uitvindingen een totaal nieuw inzicht vragen in de manier van denken over energie. Wetenschapsmensen houden zich erg aan dogma’s en zijn niet flexibel genoeg om te luisteren naar nieuwe ideeën, denk maar aan wat Galilei Galileo heeft meegemaakt. Zo komt het dat er grote en dure projecten worden opgezet, terwijl er voldoende mensen zijn die dingen hebben uitgevonden die producenten van energie minder gaan kosten, ik ben echt niet de enige hoor! De wetenschap is vandaag de dag opnieuw geloof geworden: – ‘Mijnheer, ik heb iets gevonden dat groter wordt dan de druk van water. Neen mijnheer, dat kan niet. Dankjewel!”
Hydrodynamica
“De thermodynamica is nu catechismus, maar niemand maakt een berekening, ze bekijken het niet eens. De hydrodynamica is taboe. Ik ben overal geweest hoor, ik heb het hele rijtje afgewerkt, Regering, Streekontwikkeling, Openbare Werken, Wetenschapsbeleid. Vergeet het maar.” En Wessel wordt een beetje opgewonden: “Het zou toch bij Sint-Baafs een democratische vereiste moeten zijn dat bij openbare projecten iedereen de kans krijgt suggesties te doen en dat er naar die mensen geluisterd wordt!”
Akwademicus
Wessel noemt zichzelf een ‘Bevrijdingstechnoloog’ geen academicus, maar een ‘Akwademicus’, met de link naar de kracht van het water. Hij laat zich niet jennen en blijft in zijn theorieën geloven. Hij bezoekt met zijn projecten universiteiten in binnen- en buitenland, hij schrijft tientallen brieven per dag naar diverse instanties. “Ik zoek geen geld of roem, ik heb pas tijdens mijn leven een inkomen verworven door 65 jaar te worden, nooit zoveel geld gehad, ook al is het een minimumpensioen. Ik heb nu eenmaal iets gevonden dat de wereld uit het energievraagstuk kan helpen, ik geloof rotsvast dat er een tijdperk van de hydrodynamica zal komen. Mijn hoofd barst van de ideeën. Ik zeg niet dat alles wat ik heb uitgevonden in praktijk is om te zetten, maar men heeft niet het recht die dingen zomaar opzij te schuiven, ik geef er tenslotte mijn leven en mijn levenswijze voor. Waarom heeft men onder de autostrades van de hoge landen naar de lage landen geen pijpleidingen gelegd waardoor men water kan laten stromen? Een hoogteverschil van 300 meter kan zeer veel energie opleveren. Ik vind het niet fair dat men ieder idee dat afwijkt van de bestaande systemen zomaar afwijst zonder dat men het tenminste onderzoekt.”
Wetenschap in Wonderland
Wessel is geen verbitterd man, wel een bezetene, een beetje vermoeiend in de omgang soms, dat heb je wel vaker met genieën. De werkplaats van de kunstenaar illustreert zijn leefwereld, ja, ja, rommelig, onoverzichtelijk, beetje stof. “Ik besef ook wel dat ik leef aan de zelfkant van de samenleving, al kan ik me best in stand houden. Ik heb geen vrouw of kind nodig, mijn hoofd is mijn gezel.” In het Museum dr. Guislain te Gent ontwikkelde Wessel zijn ‘Vredes-Energieën-Oogst-Kunstwerken’, projecten die oorlog, honger en energieverspilling kunnen afschaffen. Op dit ogenblik reist hij rond met een mobiele tentoonstelling ‘Wetenschap in Wonderland’ waarmee hij zijn inzichten om het energievraagstuk op te lossen met kunstenwerken en ontwerpplannen aan het publiek voorstelt.
Antwerpen redden
Naast het redden van de wereld door het energievraagstuk op te lossen wil Wessel in de eerste plaatst Antwerpen redden van verspilling en atoomcentrales. Met het oog op de nakende gemeenteraadsverkiezingen overstelpt hij de lokale politici, maar ook de havenautoriteiten, de confederatie van de bouwnijverheid en zowat alle autoriteiten die de kunstaar-wetenschapper maar kan vinden met zijn ideeën. “Want in Antwerpen zijn zeer veel mogelijkheden om gratis energie op te wekken. De krachtige getijdenstroom van de Schelde wordt niet gebruikt. Een goudmijn die men gewoon links laat liggen, maar het water dat door de riolen stroomt kan ook gebruikt worden om energie op te wekken. Bij de heraanleg van de Scheldekaaien kan men mits eenvoudige, bijna kosteloze ingrepen schone elektriciteit opwekken. De stad heeft zeer dringend dit soort maatregelen nodig want wij leven hier in een zeer sterk vervuilde omgeving die nefast is voor de volksgezondheid. Deze problemen zijn nochtans eenvoudig op te lossen. Ik vind het onverantwoord dat men dit tegen beter weten in zomaar laat betijen.”
De Wessel di Wesselli Polynergy Award
Wessel mag dan wel arm zijn, hij is in ieder geval zo zeker van zijn perpetuum mobile dat hij een miljoen oude Belgische franken of 25.000 euro in natura zal uitbetalen aan de eerste die in een openbaar debat de vooropgestelde werking van Vredes-Energieën-Oogst-Kunstwerken weerlegt. Deze beantwoorden volgens de kunstenaar-wetenschapper aan perpetua mobilia.
Wessel di Wesselli: “Volgens de ‘exacte’ wetenschappen zijn perpetuum mobile kunstwerken onmogelijk. Is dus het onmogelijke uitgevonden? Spannend toch!”
Wat je moet doen? Je bestudeert op de website van Wessel de plannen van de Vredes-Energieën-Oogst-Kunstwerken en gaat na of er een werkingsfout aan te tonen is. Je mag je laten bijstaan door de bekwaamste geleerden ter wereld. Indien je de werking kan weerleggen laat je een adres achter en vraagt meteen een debat aan met de kunstenaar. In zijn atelier op het Antwerpse Zuid geeft Wessel graag meer getailleerde toelichting over zijn ontwerpen en projecten die kunnen helpen de wereld en dus ook Antwerpen, schoner, goedkoper en veiliger te maken. En als je het niet allemaal begrijpt, geen nood, je ontmoet er in ieder geval een niet alledaagse persoonlijkheid en een goed mens.
