Stille nummers: een massa van groot onrecht

Op dit ogenblik worden niet minder dan 4.653 Palestijnen gevangen gehouden door Israël. De Israëlische soldaat Gilad Shalit die in Gaza gevangen gehouden werd, zorgde voor wereldwijde verontwaardiging, maar voor 4.653 Palestijnse gevangenen lijkt de wereld minder ontstemd.

Nochtans: 308 mensen worden voor onbepaalde tijd vastgehouden zonder aanklacht, zonder rechtszaak, op basis van geheime bewijslast. Niet minder dan 218 gevangenen zijn kinderen; 33 zijn jonger dan 16 jaar. En exact 453 Palestijnen uit de Gazastrook hebben sinds 2007 geen bezoekrecht.

Meer dan 1.500 Palestijnen zijn sinds 17 april in hongerstaking. Ze protesteren tegen administratieve detentie, tegen het ontzeggen van familiebezoek, tegen mishandeling en intimidatie en voor toegang tot media, studiemateriaal en andere communicatiemogelijkheden.

Zoals Latuff het beeldend uitspreekt: de Palestijnse gevangenen spellen de wereld de betekenis van waardigheid. Ze gebruiken hun uitgehongerde lichamen als uithangborden tegen het onrecht en vragen om gerechtigheid. Maar, wie luistert?

Wij zijn allen Tha’er, we zij allen Bilal, we zijn de gevangenen

Bilal Diab en Tha’er Halahlah zijn beiden al 74 dagen aan het hongerstaken. Hun lichamelijke conditie gaat snel achteruit. Mohammed Taj is aan zijn 55ste dag toe en zijn gezondheid verkeert in gevaar. De kritieke toestand van Hassan Safadi, die aan dag 68 van zijn hongerstaking toe is, van Omar Abu Shalal, die al 66 dagen voedsel weigert, en van alle andere hongerstakende gevangenen worden niet ernstig genomen door Israël of door de gevangenisautoriteiten. Acties worden op touw gezet om de instanties wakker te schudden en tot actie aan te manen.

Bila en Tha’er worden samen met 306 andere gevangenen voor onbepaalde duur opgesloten op basis van de militaire procedure ‘administratieve detentie’; zonder aanklacht, zonder rechtszaak.

Er worden demonstraties gehouden in de Ofer-gevangenis, voor de poorten van het VN-gebouw en het Internationale Rode Kruis om deze officiële instanties tot actie aan te zetten. Diverse mensen zijn uit solidariteit met de gevangenen zelf een hongerstaking begonnen. In Gaza-stad werden zelfs tenten opgericht in het centrum van de stad, waar hongerstakers onder toezicht staan van een medisch team.

Tha’er Halahlehs vader citeerde tegenover journaliste Linah Al-Safin een vers tijdens het protest voor de VN-gebouwen in Ramallah. Hij en Tha’er dichtten samen:

If my love for Palestine is a crime
Let the world be witness to the fact that we are criminals
We will make the rock understand if the people do not
And if the people rise up we will be victorious

Tha’er Halahleh werd op 26 juni 2010 aangehouden in Kharas, een dorpje in het zuiden van de Westelijke Jordaanoever. Omstreeks middernacht braken 50 soldaten zijn huis binnen om hem te arresteren. De bewijslast die tot Tha’ers arrestatie leidde, is enkel beschikbaar voor de militaire rechter. Noch Tha’er, noch zijn advocaat hebben recht op informatie.

Het internationaal humanitair recht laat een beperkt gebruik van administratieve detentie toe in noodgevallen, maar een verhoor, waarbij de gedetineerde de mogelijkheid heeft om de redenen van zijn arrestatie te weerleggen, is verplicht.

Tha’er heeft deze mogelijkheid niet gekregen; zijn administratieve detentie werd verschillende keren verlengd, zonder recht op verdediging. Dit is ondertussen de achtste keer dat Tha’er het slachtoffer is van administratieve detentie; hij heeft in het totaal 6,5 jaar in de gevangenis doorgebracht, steeds in administratieve detentie.

Tha’er en zijn vrouw Shireen hebben een dochtertje, ze is één jaar oud en werd geboren tijdens Tha’ers gevangenschap. Tha’ers moeder, zijn vrouw en zijn dochter zijn de enige drie personen die toelating kregen om hem te bezoeken. Zijn vader en vijf broers niet. Tijdens zijn hongerstaking werd hem plots ieder bezoekrecht ontzegd.

De dokter van de Ramleh-gevangenis stelt dat Tha’er op ieder ogenblik kan sterven, zo zwak is zijn gezondheid. Hij weegt nog maar 55 kg en heeft een zeer lage bloeddruk. Hij geeft bloed over en verliest bloed via tandvlees en lippen. Tha’er drinkt water, maar neemt geen bijkomende vitaminen of mineralen in. De advocate van Addameer meent dat hij mentaal nog zeer sterk is ondanks zijn zwakke fysieke gezondheid.

Actie en gevolg?

Israëlische gevangenisservice (IPS) voert onderhandelingen met de hongerstakers. Op dit ogenblik gaan de onderhandelingen over de eenzame isolatie waarin sommige Palestijnen al jaren gevangen gehouden worden. Hun gevangeniscellen zijn niet groter dan 2,5 m². Ze hebben slechts recht op een uur buitenlucht en zon per dag, maar worden geboeid aan handen en voeten.

Eén van de meest schrijnende gevallen van eenzame opsluiting is Abdullah Barghouti die al negen jaar in eenzame isolatie doorbrengt. Khader Adnan, die zijn hongerstaking 67 dagen volhield, tot er een akkoord tot vrijlating werd betekend, deed een publieke oproep tot actie en beëindigde zijn brief als volgt: “Laten we de handen in elkaar slaan, al wie vrij en revolutionair is. Laten we op straat gaan, naar de gevangenissen van de bezetting, naar de ambassades van de bezetting en alle andere instituties ter wereld die de [bezetter] steunen.”

Je kan een petitie sturen naar de Israëlische minister van Defensie, Ehud Olmert, om de eisen van de gevangenen kracht bij te zetten (link hieronder).

Inge Neefs

Inge Neefs verblijft gedurende vier maanden in de Gazastrook waar ze werkt aan een boek over Gaza dat in het voorjaar van 2012 verschijnt bij uitgeverij EPO.