trio khoury

Trio Khoury: A walk in Jerusalem

zondag 22 april 2012 17:10
Spread the love

Op zaterdag 21 april mocht De Centrale het Palestijnse Trio Khoury ontvangen voor een wervelend concert.  Voor een publiek van ongeveer 150 personen kondigde Ludo De Brabander van Vrede vzw de groep aan als rasmuzikanten die Palestina op een andere manier in de kijker zetten dan we normaal gewend zijn.

De drie broers van het trio staan bekend om hun mix van Oosterse muziek met invloeden uit de jazz en Westerse klassieke muziek.  Voor de uitvoering van hun eigen nummers en de bewerkingen van Arabische en Europese stukken gebruiken ze de instrumenten van de Midden-Oosterse traditie.    Elia Khoury bespeelt de oud, de typisch Arabische luit met elf snaren.  Osama, de jongste van de drie broers, speelt op de kanun.  Dit houten instrument, dat bij ons minder bekend is, heeft 77 of 78 snaren en wordt met de vingers van beide handen bespeeld terwijl het op de schoot van de muzikant ligt.  Basil Khoury heeft zich gespecialiseerd in de viool.  Hij switcht tijdens de concerten gemakkelijk van de oriëntaalse naar de Westerse toonaarden.  Tijdens het concert in Gent werden de drie broers vergezeld door de contrabassist Guillaume Robert.

De Khoury-broers liepen zowel school in Jordanië, het land waar ze opgroeiden, als in Europa.  Daardoor kregen ze verschillende muziekstijlen te horen en werden ze aangegrepen door de ritmes en klanken van ondermeer de jazz en de Spaanse flamenco.  Om al deze invloeden te laten samensmelten in hun muziek tastten ze de grenzen van hun instrumenten af om er nieuwe, atypische dingen mee te doen.  Het ontbreken van een percussionist tijdens de Gentse show vingen ze op door het tikken van hun schoenhakken op het podium, vingergeknip en het getokkel op het hout van hun instrumenten.

Tijdens een bijna twee-uur durend optreden bracht Trio Khoury elf nummers ten berde.  Sommige stukken waren bewerkingen van composities van hun voorbeelden, zoals ‘longa riad’ van de bekende Egyptische oudspeler Riad al-Sunbati.  Daarnaast speelden ze ook creaties van hun cd ‘Bidun raqs’ en brachten ze muziek uit hun nieuwste, nog niet uitgegeven project ‘A walk in Jerusalem’.

Vanaf de eerste noot namen de muzikanten je mee op een reis naar het Midden-Oosten, naar de oranje Wadi-Rum woestijn, naar de stoffige straatjes en de drukke groentemarkt van Amman, naar  zonnige dakterrassen waarop wit wasgoed hangt te drogen.  Nummers als ‘Teatime’ en ‘Passages’ konden je bijna de verse muntthee en alomtegenwoordige sigarettenrook van het plaatselijke koffiehuis laten ruiken of de stoutmoedige verliefdheid of spijt over dingen die men nooit heeft ondernomen, doen voelen.  Andere nummers leken dan weer het zuiders temperament van de mannen te weerspiegelen.  Crescendo’s die naadloos overgingen in decrescendo’s en wervelende, haast agressieve ritmes die contrasteren met de mierzoete lange aanhalen van de viool: het deed mij denken aan het stereotype beeld van mannen met een expressief, explosief karakter die tegelijkertijd de meest tedere romanticussen kunnen zijn. 

Het meest bijzondere stuk was misschien wel het laatste: ‘A walk in Jerusalem’.  De muzikanten lieten het voorafgaan met een korte uitleg.  De drie broers zijn Palestijnen, maar geboren en getogen in Jordanië, het land waar hun grootouders en ouders in 1948 naartoe vluchtten tijdens de Nakba.  Het wordt hen nog steeds verboden om Jeruzalem, de heilige en zeer symbolische hoofdstad van de Palestijnen te bezoeken.  ‘A walk in Jerusalem’ is daarom een weergave van enerzijds de melancholische verhalen van hun grootmoeder over de schoonheid van de stad en anderzijds van de realiteit van bezetting, apartheid en onderdrukking van de dag van vandaag.  De nerveuze staccato’s illustreren de kwaadheid en onrust van de muzikanten, de klagende mineurtonen ademen saudade uit, doen je glimlachen van schoonheid terwijl er bijna een traan over je wang bungelt.

Ik ben niet de eerste die de broers Khoury virtuozen noemt.

take down
the paywall
steun ons nu!