Khadijeh Habashneh is tevens lid van de Palestinian Cinema Group en ooit voorzitster van de Palestinian Archive en het Palestinian Cinema Institute (1976-1982) in Beirut. Simpel gezegd maakte ze er haar missie van om de puzzelstukjes van de verloren gegane Palestijnse cinema uit de jaren ’60 terug tot een geheel samen te brengen. Met haar enorme vastberadenheid reisde ze de wereld rond op zoek naar dat verborgen beeldmateriaal.
Reeds bij haar eerste momenten op het podium wordt duidelijk dat de mooie, charismatische vrouw zeer sterk in haar schoenen staat, al merk je tijdens het gesprek dat in haar ogen ook pijn en leed schuil gaan.
Na een voorwoord en introductie door Omar Jabary Salamanca van MENARG (Middle East and North Africa Research Group – Ugent) werd de film “They do not exist” vertoond. Dit is een film van Khadijeh Habashneh’s overleden man, Mustafa Abu Ali. Een aangrijpend stuk cinema, dat emotioneel doel treft door de tegenstelling tussen een jong Palestijns meisje en Israëlische soldaten. Door klassieke muziek van Bach te combineren met het geluid van neervallende bommen, wordt een sfeer gecreëerd die enerzijds ironisch is, maar anderzijds bijzonder raak. Het zeer gevarieerde publiek, van jong tot oud en bestaand uit verschillende nationaliteiten, bleef geboeid, ondanks het feit dat er even een kleine technische storing optrad.
Hoewel de beelden erg nostalgisch lijken, is er tegelijk het besef dat een filmmaker vandaag de dag precies dezelfde beelden kan schieten in Palestina. Een helaas tijdloze situatie, waar nog niet veel aan veranderd of verbeterd is.
De tweede film, “Children Nevertheless”, van Khadijeh Habashneh handelt over weeskinderen in het vluchtelingenkamp Tall El Zaatar. Jammer genoeg kon de film niet helemaal uitgekeken worden door een technische storing. De 16 minuten die wel getoond konden worden, zijn aangrijpend, namelijk een jong meisje dat vertelt over haar moeder die gestorven is door een kogel in het hoofd en haar vader die is neergestoken door Libanese falangisten.
Bovenop Khadijeh Habashneh’s artistieke engagement is er uiteraard ook nog haar immense sociale engagement, als lid van het uitvoerend comité van de General Union of Palestinian Women (1980-2009) en stichtend lid en vice-voorzitster van het Centrum voor Vrouwenstudies in Jordanië (1989-1992). Tussen 2001 and 2004 is ze lector aan de Al-Quds University en enkele jaren terug was ze vice-minister op het Palestijnse Ministerie van Vrouwenzaken (2004-2005).
Tijdens het gesprek na de films met Omar Jabary Salamanca brengt ze het verhaal over de eerste kennismaking met haar man en hoe hun liefde na een kleine studiepauze eindigt in een huwelijk met dezelfde dromen en een gedeeld activistisch ideaal. Ook geeft ze een inkijk in hoe Palestijnse fotografie en film evenredig ontstonden met de revolutie en welke impact dit had in het Midden-Oosten.
Over haar zoektocht naar al het verloren beeldmateriaal uit die tijd vertelt ze dat er vandaag de dag enorm veel gekopieerde versies zijn van de toenmalige originelen, wat helaas de kwaliteit ervan wel ernstig doet afnemen. Het gesprek verliep zeer vlot en de interactie tussen haar en het publiek was mooi en oprecht. Na het gesprek neemt ze zelfs nog even de tijd om te praten met wie nog vragen heeft. Het respect voor deze dame was groot. Op deze avond zullen meerderen onder ons een nieuwe muze gevonden hebben: Khadijeh Habashneh.
Tekst & Beeld: Shirin Rabi
