Elke dag sta ik op, met de hoop dat de gevechten in Syrië zijn afgelopen. 10 000 doden volgens de officiële cijfers, God weet hoeveel doden er effectief zijn. Honderdduizenden mensen die in mensonterende omstandigheden gevangen genomen zijn.
Voor het ontbijt sla ik de krant open om de krantenkoppen te overlopen. Meestal sta ik ook stil bij het buitenlandse nieuws, om de laatste berichten over Syrië te lezen. Dit keer stond er in het vet “Syrië staakt militaire actie.” Was het maar waar. Op de achtergrond hoor ik de openingstune van de Arabische nieuwszender Al Jazeera. Breaking news. Opnieuw ontploffingen in de Syrische steden, ondanks het afgesproken staakt-het-vuren. 18 doden volgens de andere zender Al-Arabiya, die dit nieuws overneemt van de Coördinatiecomités van de Syrische Revolutie. Beelden van rijzende stofwolken, laaiende vuren en moeders die hun longen uitschreeuwen van verdriet bij het aanzien van hun kinderen die levenloos op de grond zien liggen zijn mijn dagelijkse routine. Als Belg van Syrische ouders is dit het patroon dat ik sinds het begin van de Arabische Lente dagelijks volg. Opstaan. De krant lezen. Het nieuws de hele dag volgen.
Ik vraag me af tot wanneer we het geweld in Syrië gaan toekijken zonder enige actie te nemen. Tot wanneer gaan de gevechten tussen Assad’s leger en de Vrije Officieren duren? Hoeveel mensenlevens gaat deze revolutie nog eisen, vooraleer er een oplossing komt? Tijdens het schrijven van dit opiniestuk hoor ik –opnieuw op Al Jazeera- dat de secretaris-generaal van de Verenigde Naties Ban Ki-moon een team observatoren gaat sturen naar Damascus om de zaken te onderzoeken. Waarom? Om de gevechten nog langer uit te rekken en nog meer mensen te sneuvelen?
Veel vragen die dagelijks opkomen, maar weinig antwoorden die ik erop krijg. Ik vrees dat ik mijn ‘normale’ leven even moet uitstellen, en mijn dagelijkse routine gewoon moet worden, met de hoop dat de gevechten zo spoedig mogelijk stoppen, zodat er levens gespaard blijven van deze gruwel.
Adel Mouchalleh,
oprichter Students For People.
Wat is Students For People?
Students For People is een onafhankelijk samenwerkingsverband van enkele geëngageerde studenten uit de faculteit Politieke en Sociale Wetenschappen aan de Universiteit van Gent. Net zoals anderen hebben wij ook de ontwikkelingen in de Arabische Wereld met argusogen gevolgd. Bij het aanzien van het menselijk leed in Syrië konden we niet langer bij de pakken blijven zitten en besloten we om onze stem te laten horen.
Gesteund door heel wat medestudenten en sympathisanten staan we sterk en hopen we meer mensen bewust te maken van de Syrische gruwel die nog elke dag, direct of indirect, honderden mensenlevens verwoest.
Door samen te komen willen we onze steun betuigen met neutraliteit als uitgangspunt. Wij
Gaan op woensdag 9 mei om 17u 30 samen komen op het Woodrow Wilsonplein (Zuid) in Gent, om zo het leed van alle slachtoffers; ongeacht hun politieke, religieuze of etnische standpunten te verminderen en onze steun te betuigen.
