Op het International Labor Rights forum wordt momenteel de aandacht gevestigd op de kinder-arbeid (of slavernij) voor het winnen van cacao, een basisingrediënt bij het bereiden van chocolade. Het West-Afrikaanse land Ivoorkust (Côte d’Ivoire) staat voor ongeveer 40% in van de wereldproductie van cacao. De lage prijzen, die voor cacao betaald worden, zorgen er voor dat de boeren hun arbeidskosten dienen te drukken. Sommigen zetten daarom kinderen in bij het winnen van cacao. Het overheidsdepartement van de Verenigde Staten schat dat meer dan 109.000 kinderen in de cacao-industrie ingezet worden. Ongeveer 10.000 kinderen zouden het slachtoffer zijn van mensenhandel of slavernij.
De kinderen hebben een lange werkdag in een slopend klimaat. Ze worden geslagen als het werk niet vooruit gaat, leggen grote afstanden af en worden aan pesticiden bloot gesteld. In 2001 werd naar aanleiding van kritische verslaggeving een protocol (Cocoa Industry Protocol) opgesteld dat de cacao-productie tegen juli 2005 “kinderarbeid-vrij” diende te zijn. De cacao-producenten konden vrijwillig het protocol onderschrijven. In 2005 was er evenwel maar weinig te merken van bedoeld engagement. De deadline werd naar juli 2008 verschoven, waarbij men een doelstelling beoogde dat minstens 50% van de boerderijen zonder kinderarbeid zouden gaan produceren. Er werden enkele pilootprogramma’s opgestart om de goodwill van de handelaars in de verf te zetten, maar verder bleef de kinderarbeid veelvuldig tieren.
De cacaohandelaars en -fabrikanten, zoals Nestlé, Mars, Kraft, Ferrero, Hershey, Barry Callebaut, ADM en Cargill, knijpen nog altijd de ogen dicht voor het probleem. Ze controleren nauwelijks of de cacao zonder kinderarbeid geproduceerd wordt. Ze hebben slechts oog voor de prijs van de grondstof. In plaats van de hervormingen en programma’s, die de kinder-arbeid en -slavernij willen tegengaan, te steunen, maken ze schenkingen aan enkele hulpprogramma’s in de streek om hun sociale verantwoordelijkheid in de verf te zetten. Men steekt meer energie in het verbloemen van het vraagstuk, dan in het bewerstelligen van een redelijk inkomen voor de cacao-boeren. Een eerlijke prijs kan er voor zorgen dat de plaatselijke gemeenschap middelen kan verwerven om zijn kinderen een goede basis-educatie te geven (meer dan de helft van de inwoners van Ivoorkust is ongeletterd). Er dient een onafhankelijk controle-orgaan opgezet te worden om er voor te zorgen dat de supply chain volledig transparant wordt. De ultieme doelstelling is dat de chocolade 100% Fair Trade gecertificeerd wordt. Als consument hebben wij daar een grote verantwoordelijkheid in. Hopelijk zien de christenen tijdens hun paasfeest in dat het eten van chocolade, waar kinderarbeid aan kleeft, eigenlijk niet met hun normen en waarden strookt.
