'Houdt u maar wat bezig' dat zei zijn moeder altijd tegen hem toen hij nog een kind was. 'Kunt ge u in het weekend en in de vakantie bezighouden?' dat vroeg ze de voorbije tientallen jaren telkens wanneer hij haar telefoneerde.
'Bezighouden' is haar lusteloze norm voor alle ogenblikken die niet aan arbeid worden besteed.
'Kunt ge u bezighouden?' Het verpletterende bezigheidstherapeutische dogma dat naast 'werken', niets er in dit leven echt toe doet.
Zijn moeder is opgegroeid in de periode van de tweede wereldoorlog. Mei 68 is voor haar niet meer dan een verbleekte maand op een oude kalender. Zij staat sinds de jaren zestig in de frontlijn van een brede, steeds groeiende middenlaag van de bevolking die bot blijft weigeren om wat dan ook te willen. 'Bezighouden', meer hoeft niet.
De bezigheidscolloborateurs hebben nu hun beslissende aanval ingezet op het laatste bastion van diegenen die wél iets willen van het leven. Gladde kookboeken, lifestyleboeken, interieurboeken, tuinboeken, citytripsreisboeken,... al die bezigheidsboeken hebben de rekken van de (kwaliteits)boekhandels veroverd en het weerbarstige literaire boek naar een achterafkamertje verbannen.