Nieuws, Samenleving, Lokaal, Nathan Ramet, Joods museum van deportatie, Dossin-kazerne, Laatste overlevende -

Nathan Ramet: overlever vernietiging overleden

Nathan Ramet, medestichter en voorzitter van het 'Joods Museum van Deportatie en Verzet' in de Mechelse Dossin-kazerne, is op 87-jarige leeftijd overleden.

donderdag 5 april 2012 15:49
Spread the love

Tijdens de Tweede Wereldoorlog verbleef Nathan Ramet acht dagen in de Dossin-kazerne, toen hij in 1942 op 17-jarige leeftijd samen met zijn vader werd gedeporteerd en in elf kampen zou verblijven, waaronder Auschwitz, Warschau en Dachau. Zijn leven en overleven onder het nationaal-socialisme is na te lezen op www.getuigen.be/Getuigenis/Ramet-Nathan/ waaruit hier een uittreksel uit z’n leven in Antwerpen, de gevangenneming en deportatie vanuit de Dossin-kazerne in Mechelen.
 
“We hadden dus geen geld om te vluchten en bleven noodgedwongen in Antwerpen. Zoals velen moesten we ons gaan inschrijven in de registers van de burgerlijke stand. Ik ging terug naar school. Op het Atheneum van Berchem werd ik gepest, niet zozeer door leerlingen maar wel door enkele pro-nazistische leraren. Aanvankelijk waren we nog met drie Joden in de klas. Na de ‘mini-Kristallnacht’, naar aanleiding van de filmvertoning van ‘De eeuwige jood’ in bioscoop Rex, waarbij advocaat René Lambrichts van D-vlag een 200-tal mensen meesleurde doorheen de joodse buurt, die daar alle ruiten aan diggelen sloegen en de volledige inboedel van de synagoge in brand staken, is de ene samen met zijn familie gevlucht naar Zuid-Amerika en de andere naar het toenmalige Palestina. Toen ik aan mijn vader vroeg om de school te verlaten omdat ik het niet meer volhield, antwoordde hij: een soldaat blijft op het front.”
 
“Samen met mijn pa ben ik gedeporteerd. De ‘Feldgendarmerie’ heeft ons op de trein Antwerpen-Brussel opgepakt. In Mechelen moesten we afstappen. We werden toen naar de Dossin-kazerne gebracht en van daaruit gedeporteerd met het VI-de konvooi naar Auschwitz.

In de Dossinkazerne heb ik nog een postkaart kunnen sturen naar mijn moeder. In een dubbelzinnige taal heb ik haar laten weten dat de situatie heel slecht was. Post sturen kon op dat ogenblik nog, omdat ze ons in de waan wilden laten dat we gingen om te werken. Enkele bakkers die we kenden, hebben ons toen wit brood opgestuurd. Dat was onvoorstelbaar. Ik zal die goede mensen nooit vergeten.
 
De Dossinkazerne deed louter en alleen dienst als transitkamp. We werden aangehouden op 21 augustus en we vertrokken op 29 augustus. Dat was ‘normaal’. We hebben dus maar 8 dagen in de Dossinkazerne verbleven. Daarna werden we gedeporteerd naar het Oosten.”

Langs de Mechelse ring is de afwerkingsfase begonnen van het reusachtige blok dat veel meer dan vroeger Mechelaars, passanten en bezoekers zal herinneren aan de spoorweg die half om Mechelen heen liep en aan de deportatie van 25.267 Joodse, Roma- en Sinti-inwoners van België voor definitieve vernietiging in Auschwitz.

Het is ook een herinneringsmonument voor Nathan Ramet.

Jan Hertogen

take down
the paywall
steun ons nu!