Dit sektarisch geweld komt niet uit de lucht vallen. We kunnen dit ten eerste niet los zien van een langere geschiedenis van een verdeel-en heerspolitiek vanuit nationale overheden en imperiale krachten. Deze aanslag lijkt een voortzetting te zijn van een van de verschrikkelijke gevolgen van de ‘war on terror’ in Irak, alsook de huidige Saoedische politiek van het verklaren en verschuiven van conflicten langs sektarische lijn, zoals onder meer in Syrië gebeurt.

Velen van ons waarschuwden dat de Amerikaanse politiek in de Arabische wereld pijnlijke gevolgen zal hebben; dit is daar een voorbeeld van. In een geglobaliseerde wereld zijn de gevolgen van geopolitiek niet binnen de grenzen te houden, maar zijn ze grensoverschrijdend. Er zijn in de islamitische geschiedenis wel vaker spanningen geweest tussen moslims onderling, maar de periodes van samenwerking, solidariteit en broederschap zijn veel duurzamer en sterker geweest.

Sinds het beleid van de Amerikaanse president George Bush is er een verscherpte competitie tussen verschuivende regionale machtsverhoudingen waarbij Iran en Saoedi-Arabië (als Amerikaanse bondgenoot) lijnrecht tegenover elkaar staan.

In 2010 lekte WikiLeaks documenten over hoe de door Amerika gesteunde en bevriende landen, zoals Saoedi-Arabië, heel veel propaganda maken om Iran aan te vallen en de onderdrukking van sjiitische minderheden te legitimeren, verwijzend naar het ‘Iraanse gevaar’.

Deze reactionaire impulsen hebben helaas ook een uitwerking op antisjiitische sentimenten onder gewone mensen. Dit terwijl we als burgers aangevallen worden met bezuinigingen en als moslims onderhevig zijn aan racisme en islamofobie mogen we ons niet tegen elkaar laten keren.

2011 liet de mogelijkheden zien. De revoluties in de Arabische wereld hebben met volle kracht de giftige injecties van sektarische verdeeldheid uitgedaagd. We zagen hartverwarmende voorbeelden van interne eenheid, kameraadschap en broederschap. De slogan was ‘wij zijn 1 hand’. Deze eenheid tussen sjiitische en soennitische moslims; christenen en moslims; seculieren en religieus geïnspireerden liet zien dat wat ons bindt vele malen mooier, dieper en duurzamer is, dan wat ons scheidt.

Wij laten ons niet tegen elkaar opzetten; haat is niet de oplossing. Net zoals op het Tahrirplein vormen wij één vuist tegen onderdrukking.

Ondertekenaars:

dr. Miriyam Aouragh, Oriental Institute – University of Oxford / Samen tegen Racisme, Nederland
Mohamed Benhaddou, politicoloog
Hasna Ankal, journaliste
Karim Hassoun, voormalig AEL-voorzitter
Keltoum Belorf, journaliste
Nordine Saidi, woordvoerder Egalité
Badr Youyou, redactie ‘Moslim Vandaag’
Yasmina Akhandaf, activiste BOEH
Abbie Boutkabout, videoreporter
Dyab Abou Jahjah, oprichter AEL
Eva Vergaelen, auteur
Youssef El Moussaoui, stand-upcomedian
Mohamed El Omari, jurist
Samira Azabar, activiste BOEH