Het zal wel aan mij liggen, maar ik heb eerlijk gezegd wat moeite met de uitgebreide aandacht die hoge EU functionarissen aan het busongeluk in Zwitserland besteden, Van Rompuy en Barroso voorop. Begrijp me niet verkeerd: dat ze net als gewone EU-burgers ontzet zijn als het blinde noodlot toeslaat en meeleven met alle betrokkenen, daar kan ik inkomen. Dat Van Rompuy vandaag aanwezig zal zijn in Lommel, tot daar aan toe, dat hoort allicht bij zijn representatieve rol als voorzitter van de Europese Raad. En ik kan me best voorstellen dat ook hij als ouder (en Belg) geraakt is door het drama.
Ik kan me echter met de beste wil van de wereld niet herinneren dat Van Rompuy en Barroso al één minuut rouw hebben in acht genomen voor de rampspoed die Griekenland (en andere Eurozonelanden) te beurt is gevallen. Toeval of niet, daar gaat het om noodlot waar ze zelf een hand in hebben.
Vorige week (10 maart), in een interview afgenomen door Liesbeth van Impe, naar aanleiding van zijn verlengd mandaat als Europees president, liet Van Rompuy nog optekenen dat hij zich “nog nooit zo zen” heeft gevoeld. Zonder blikken of blozen. Van Impe, politiek hoofdredacteur van het Nieuwsblad en een gewaardeerde journaliste, kreeg vorige week terecht de wind van voren omdat haar krant de foto’s van de slachtoffertjes van het busongeval op de voorpagina van de krant had gezet. Haar wel erg zoutloze interview met Van Rompuy passeerde echter zonder enige beroering. Van Rompuy kwam in het stuk naar voor als een rustig man die nooit in paniek raakt, en al uitkijkt naar de dag dat hij meer tijd kan besteden aan zijn kleinkinderen.
Het was mij een raadsel waarom van Impe niet de voor de hand liggende vraag stelde: “Hoe slaag je er in godsnaam in om zen te blijven, als je ziet wat Griekse gewone mensen overkomt.” Interne devaluaties, dat de Trojka het geld vooral haalt bij de gewone Griek, dat zelfs het IMF toegeeft dat Griekenland op die manier niet uit de neerwaartse spiraal zal geraken, dat ondertussen zelfs malaria terug is opgedoken in het land, … niets daarvan in het interview met de Europese president. Nee, het interview kabbelde maar wat verder, en op geen enkel moment werd Van Rompuy het vuur aan de schenen gelegd.
Terwilj Van Impe een berg kritiek te slikken krijgt over de weinig fijngevoelige benadering van de slachtoffertjes van het busongeval, bleef haar “fluwelen handschoenen”-aanpak van Van Rompuy volledig onder de radar.
Een gemiste kans.
