Hicham El Mzairh vindt dat we allemaal moeten bijdragen in het voorkomen van voedselverspilling.
Opinie, Nieuws, Samenleving, België, Landbouwgrond, Gezonde voeding, Ecologische voetafdruk, Vleesproductie, Broeikasgassen, Vleesconsumptie, Hicham El Mzairh, Eetgewoontes - Hicham El Mzairh

Een omnivoor voor de spiegel

Bij mijn ochtendlijke scheerritueel hoorde ik een interessante uiteenzetting op de radio over onze eetgewoontes en de rol van de overheid om gezonde voeding te promoten. Ze eindigde met een oproep aan de overheid om de prijs van gezond eten te verlagen. Ik kon niet anders dan diep in de spiegel te kijken: “En wat met jouw eetgewoontes en ecologische voetafdruk Hicham”, vroeg ik mezelf af.

vrijdag 24 februari 2012 17:20
Spread the love

De spiegel liet mij zien dat er meer aan de hand is: en hoe zit het met de fiscale bevoordeling van de milieuonvriendelijke vleesindustrie? Want op het terrein van de niet-duurzame fiscale subsidies en onze eetgewoontes, kent Vlaanderen en haar inwoners – inclusief ikzelf – nog heel wat opmerkelijke uitwassen.

Door het kijken in de spiegel worden dingen opeens duidelijk. We kunnen dus niet de ander veranderen, alleen onszelf. In die optiek houdt de actie ‘Dagen Zonder Vlees’, die deze week is opgestart, ons een spiegel voor.

We eten met z’n allen een beetje te veel vlees. En het vlees dat we eten, is te goedkoop, veel te goedkoop. We kappen jaarlijks hectaren aan oerwoud om granen te planten waarmee we vee voeren dat we vervolgens opeten. Het land wordt voor een appel en een ei verkocht aan bedrijven die we nog bovenop subsidiëren. De reële prijs wordt niet verdisconteerd in de prijs van uw curryworst en boulet speciaal.

In Afrika, Zuid-Amerika en Zuidoost-Azië ‘kopen’ westerse bedrijven land van lokale overheden. Dat daarop dan al eeuwen (volgens de administratie niet bestaande, dus rechteloze) boeren wonen die zonder pardon of vergoeding hun spullen kunnen inpakken, een feit dat u, beste hoogopgeleide lezer, die zich voor de spiegel scheert, niet terugziet in uw vleesprijs.

Dat de varkens en koeien die onze maag vullen meer broeikasgassen uitlaten dan afgebroken kan worden, is voor sommigen een bijzaak, maar ook daarvoor wordt niets verrekend. In 2006 bracht de FAO (nvdr: de VN-organisatie voor Voedsel en Landbouw) een rapport uit met de conclusie dat de veeteelt verantwoordelijk is voor 18 procent van de door de mens veroorzaakte uitstoot van broeikasgassen. Daarmee is de veeteelt, en niet China, de grootste bron van broeikasgasuitstoot.

Tussen 1950 en 2000 verdubbelde de wereldbevolking van 2,7 naar 6 miljard mensen, maar de vleesproductie vervijfvoudigde van 45 naar 233 miljard kilo per jaar. Verwacht wordt dat er in 2050 rond de 9 miljard mensen zullen zijn en dat de vleesproductie zal oplopen tot 465 miljard kilo per jaar. Reken daarbij dat om tot 1 kilo vlees te komen, 3 tot 10 kg plantaardig eiwit nodig is.

Door het eerst aan dieren te voeren, wordt zo 85 procent van het plantaardige eiwit verspild. En er wordt relatief zelfs nog meer water en landbouwgrond verspild, een kilo rundvlees kost namelijk 15.000 liter water en een kilo lamsvlees 10.000 liter. Terwijl voor een kilo graan slechts 400 tot 3.000 liter water nodig is. En dit allemaal op een planeet waar water en landbouwgrond steeds schaarser worden. Laat het maar smaken, uw biefstuk.

Een voorbeeld van de niet-duurzame fiscale subsidie is de verlaagde belasting op een groot aantal zeer vervuilende producten. De meeste Belgen zien deze milieuonvriendelijke eetwaren dagelijks voorbij komen in de vorm van een hamburger, een visfiletje of een glas melk. Het gaat om vlees, vis en zuivel.

De veesector is wereldwijd goed voor bijna twintig procent van de uitstoot van broeikasgassen, een percentage vergelijkbaar met dat van de transportsector. De productie van vlees, vis en zuivel is bovendien milieuonvriendelijk vanwege het niet-effectieve gebruik van landbouwgrond, water en energie. De steeds grootschaliger productie van dierlijk materiaal is een stille milieuramp, die de overheid fiscaal ondersteunt.

Vleesconsumptie kost ons geld, ze betekent een enorme kostenpost op de overheidsbegroting. Van te veel vlees word je ook dik, krijg je een te hoog cholesterolgehalte en bouw je zonder dat je het beseft immuniteit op tegen allerlei vormen van antibiotica.

Ik hoor u al zeggen: “vrije wereld, vrije keus”, uiteraard. Alleen blijft de vraag in hoeverre we, belastingbetalers, bereid zijn om op te draaien voor de medische gevolgen van massale overconsumptie van vlees. Nu al kampt een substantieel deel van de Belgen met overgewicht. Voorkomen is niet alleen beter dan genezen, het is waarschijnlijk nog goedkoper ook.

Beschouw dit schrijven niet zo zeer als een pleidooi om minder vlees te eten, noch een oproep om de prijs van vlees te verhogen, uiteindelijk wordt de armere consument daarmee getroffen.

Vroeg of laat zullen we wel getroffen worden door onze eetgewoontes, en noch ‘Dagen Zonder Vlees’ of zelfs Ramadanmaanden in het kwadraat zullen ons wakker schudden en bewuster maken, tenzij als ieder van ons durft te veranderen. Beschouw dit pleidooi meer als een morele plicht van het spiegelbeeld van een milieubewuste omnivoor.

Hicham El Mzairh

take down
the paywall
steun ons nu!