De hoeveelheid gelekte olie zal men mogelijk nooit kennen. De leiding sloeg lek op 4 februari. Gedurende vele uren stroomde olie weg zonder dat iemand iets in de gaten had. Twaalf dagen later heeft het staatsoliebedrijf PDVSA nog steeds geen informatie verstrekt. Ook het ministerie van Energie zwijgt.
Volgens milieuorganisatie Agua Clara ontstond het lek door te grote druk in een leiding die olie vervoert uit El Furrial, de zone met de meeste olie in Venezuela.
60.000 tot 150.000 vaten
“Er moeten meer dan 60.000 vaten (ongeveer 10 miljoen liter) gelekt zijn, en we hebben van technici schattingen tot 150.000 vaten gekregen”, zegt parlementslid Juan Pablo García, die over het getroffen gebied gevlogen is. Hij zit namens de oppositie in de energiecommissie van het parlement.
Volgens José Bodas, secretaris-generaal van de Federatie van Petroleumarbeiders, schatten arbeiders op het terrein de gelekte hoeveelheid op 80.000 vaten. Maar Wills Rangel, voorzitter van deze vakbond, noemde dat cijfer overdreven en vroeg de officiële rapporten af te wachten.
Visserij
De olie heeft gronden over een oppervlakte van 40 hectare vervuild. Gewassen zijn geraakt, veebedrijven zijn bedreigd en langs de oevers van de Guarapiche zijn grote olievlekken te zien. De Guarapiche is een zijrivier van de San Juan, die in de Golf van Paria uitmondt, een baai tussen het eiland Trinidad en de oostkust van Venezuela die zeer belangrijk is voor de visserij.
PDVSA heeft tweeduizend arbeiders ingezet om de olie te ruimen. Minister van Leefmilieu Alejandro Hitcher zegt dat 90 procent van de olie al verwijderd is, met absorberend materiaal en zuiginstallaties. “Slechts kleinere hoeveelheden petroleum hebben de San Juan bereikt. Er is geen sprake van een ecologische ramp.”
Drinkwater
Maar uit voorzorg is de leiding die water van de Guarapiche naar de regionale hoofdstad Maturín voert, afgesloten. Een oude leiding die water van de Amana, een andere rivier, kan aanvoeren, werd in allerijl hersteld. PDVSA zette ondertussen tientallen tankwagens in om de stad van water te voorzien.
“We zitten al meer dan een week zonder water, de school is gesloten, we kunnen niet koken en de tankwagens kunnen de vraag niet aan”, zegt Evelyn Marrero, die in Maturín woont.
“We hebben uit protest emmers op straat gezet”, zegt Milagros Cardona uit de wijk San Simón, waar buurtgroepen ook autobanden en ander afval in brand hebben gestoken om hun ongenoegen te tonen.
Parlementslid Juan Pablo García zegt dat het ongenoegen diep zit en de situatie explosief is. “Het is op het middaguur meer dan 30 graden. Bijna 70 procent van de inwoners van Maturín hangt af van de waterleiding van de Guarapiche. Een afdoend antwoord op deze noodsituatie is er niet.”
Onvoldoende voorbereid
Het watertekort treft de hele regio Monagas, waar meer dan een miljoen mensen woont. “Men was onvoldoende voorbereid op een noodsituatie zoals deze”, zegt de waterdienst van Monagas. “Het water uit de Amana heeft de druk wat verlicht maar er zal nog minstens tien tot twaalf dagen watertekort zijn.”
Toen de gouverneur van Monagas, José Gregorio Briceño, het bericht kreeg dat waterzuiveringsinstallatie van de Guarapiche water ontving met een vervuiling van 180 delen per miljoen – de internationale norm is slechts 0,5 deel per miljoen – riep hij meteen de noodtoestand uit.