Aan de hand van cijfermateriaal toont de analyse dat verschillende van deze beleidsdoelstellingen niet zijn behaald, en dat het resultaat soms ronduit ondermaats is.

Op vlak van vergrijzing zag het OCMW zich een duidelijke rol weggelegd om de woongelegenheden voor zorgbehoevende senioren te verhogen en ook werk te maken van nieuwe concepten zoals de woonzorgzone, die toelaat dat senioren zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen. Een terechte ambitie nu dat het aantal ouderen in Gent toeneemt, wie kent er geen ‘grijze wijze haren’ in zijn omgeving? De realiteit anno 2012 is echter:

• Dat het plan om deze legislatuur om een extra rusthuis te bouwen, al te traag wordt uitgevoerd: het is nog altijd wachten op de eerste steenlegging in Mariakerke!
• De seniorenflats die het OCMW ging bouwen (eerst 40, later werden het 75) zijn er niet, er is zelfs nog geen ontwerp van gemaakt. 
• Dat in het nieuwe concept van seniorenflats (via obligatieleningen) OCMW-cliënten opnieuw geen toegang zullen krijgen: dit is een echte schande als je weet dat in de huidige seniorenflats er bijna geen OCMW-cliënten wonen!
• De enige woonzorgzone die Versnick deze legislatuur wilde realiseren (in Ledeberg) is nog niet volledig gerealiseerd: de zogenoemde Welzijnsknoop moet nog worden gebouwd.
• Er geen visie of plan is rond omgaan met diversiteit in rusthuizen of dienstencentra.

Wat betreft werkgelegenheid en jobcreatie heeft Versnick de mond vol van activering van OCMW-cliënten. Dit rondbazuinen blijkt makkelijker dan het te realiseren:

• In het laatste jaar van de legislatuur is het plots alle hens aan dek om de beoogde cijfers qua doorstroming naar de arbeidsmarkt te realiseren; blijkbaar is er de voorbije jaren 20 procent te weinig geactiveerd op dit vlak.
• De belangrijkste vorm van activering naar een job voor OCMW’s zijn Art. 60-arbeidzorgplaatsen. Hier is de balans gewoon triestig. Na een forse daling zit het OCMW in 2011 weer op het aantal Art. 60’ers van 2006! En in verhouding tot het aantal leefloners scoort Gent het laagste van alle Vlaamse centrumsteden! In Antwerpen worden vijf maal meer leefloners aan het werk gezet via art. 60 dan in Gent. En Gent haalt amper een derde van het gemiddelde van de Vlaamse centrumsteden!

Ondertussen bouwt Versnick wel de activering af voor kwetsbare cliënten die nog niet klaar zijn voor de arbeidsmarkt. Zowat alle belangrijke groepsprojecten van de Emancipatorische Werking, zoals de sociaalartistieke theaterprojecten, zijn koudweg afgeschaft! Of hoe de liberale fixatie op individuele activering heel wat mensen zal vereenzamen.
 
Ondertussen swingen de kosten voor energie en wonen de pan uit. Versnick wilde de beperkte aanvullende steun die OCMW-cliënten krijgen om waardig te kunnen leven, moderniseren. Deze herziening ten voordele van de cliënten is er echter nooit gekomen. En cijfers tonen aan dat Gent zowat de minste aanvullende steun geeft van alle centrumsteden.
 
Slotsom: van de cruciale toekomstgerichte projecten en plannen, voorzien in het beleidsplan van Versnick, is er bitterweinig gerealiseerd. Het komend bestuur heeft dan ook heel wat werk voor de boeg voor een sterker OCMW-beleid.

Dirk Holemans

Dirk Holemans is coördinator van de ecologische denktank Oikos.