Vooral de sabalo (Prochilodus lineatus), de belangrijkste commerciële vissoort in de Paranarivier, krijgt klappen, zeggen experts. Tot midden jaren negentig had Argentinië geen exportbeperking voor zoetwatervis. Sindsdien probeert de overheid de uitvoer van sabalo te beperken.

Aanvankelijk mislukte dat. In 1998 werd 13.000 ton uitgevoerd, in 2004 was dat al toegenomen tot 34.000 ton. Vorig seizoen werd het vangstquotum teruggeschroefd tot 16.000 ton.

Te jonge vissen

Maar de druk blijft enorm. “Er wordt meer sabalo uitgevoerd dat het systeem aankan”, zegt bioloog Norberto Oldani van de Universidad del Litoral in Santa Fe. “Dit jaar is het eerste waarin de soort zich bijna niet voortplantte. Dat is nog nooit gebeurd.”

Oldani volgt de bevissing de Parana al sinds 1976. “Vroeger werden enkel vissen van zeven of acht jaar oud gevist, nu vist men al sabalo’s van twee jaar oud, de leeftijd waarop ze eieren beginnen te leggen.” Die eieren dienen ook als voedsel voor roofvissen zoals de gouden dorado. De sabalo heeft daarom een belangrijke ecologische waarde, zegt Oldani.

Ook andere soorten hebben het moeilijk, onder meer de surubi, een roofvis die tot 20 kilogram kan wegen en zowel bij commerciële als sportvissers erg intrek is.

Amazone

In de Amazonerivier, de belangrijkste rivier van Zuid-Amerika, leven tweeduizend soorten. De Parana telt er bijna vierhonderd, zegt Oldani. Maar de Parana is productiever dan zijn grote broer. “De visserij voorziet er in het levensonderhoud van duizenden vissers. En het systeem heeft een goede recuperatiecapaciteit. Maar de huidige criteria werken niet meer.”

Bioloog Claudio Baigún ziet ook andere oorzaken. Het waterdebiet gaat sinds 1998 achteruit en dat kun je niet beïnvloeden, zegt hij. Door langere periodes van schaarse regen houden de reservoirs in hoger gelegen zones meer water vast. “In de lager gelegen zones voelt men dat.”

Vanuit ecologisch oogpunt is het beter dat de rivier regelmatig buiten zijn oevers treedt.

Baigún is onderzoeker van het Laboratorium voor Ecologie en Visproductie van het Technologisch Instituut Chascomús in de provincie Buenos Aires.

In de Paranadelta, bij de monding in de Rio de la Plata, neemt ook de druk van de veeteelt enorm toe, zegt hij. Voor de nu al zevenhonderdduizend stuks vee wordt grond opgehoogd. “Op die manier verliest men de verbinding tussen de rivier en de alluviale valleien waar de sabalo en andere soorten zich voortplanten.”