Gisteren was mijn familie hier.  En het ging over de staking.
Dat er eigenlijk geen reden toe was.  We gaan hoe dan ook langer moeten werken, die cadeaus zoals brugpensioen gaan sowieso moeten worden afgeschaft.  We zitten nu eenmaal in Europa, en één markt, één munt, dat wil nu eenmaal zeggen meer afstemming op elkaar.  Tot zover de argumentatie
En eigenlijk kan je daar niets tegen inbrengen, want zoals ik het zie zijn dat nu eenmaal de feiten
Maar, en blijkbaar is dit een serieus grote minderheid van de bevolking die dat dit snapt, ofwel heb ik het helemaal verkeerd voor (en in dat geval kan ik die staking ook niet goed begrijpen), de staking ging voor mij om veel meer.  Het stoppen van het brugpensioen, dat je langer moet werken, dat alles is natuurlijk het meest ingrijpende op korte termijn.  En voor de mensen die erop hoopten, in elk geval het meest zichtbare.
Dat het groot kapitaal met rust wordt gelaten, tot daar aan toe.  Er zijn altijd al rijken geweest, hun inventiviteit is altijd al zo groot geweest dat ze de dans konden ontspringen.  En trouwens, als je het kon, zou je het zelf niet doen?  Witteboordencriminaliteit noemen ze zoiets
Maar om terug te komen op mijn verhaal.  We hebben geld nodig, nieuwe inkomstenbonnen moeten worden gevonden.  Extra belasten op arbeid is taboe.  Maar belasten op kapitaalstromen?  De oplossing ligt onder onze neus hè!
We gaan nu naar een zelfversterkend effect (we zitten daar eigenlijk al serieus lang in, maar dit terzijde).  Extra lasten mag niet zegt de liberale zijde.  Onze concurrentiekracht is nu al van die mate dat we ons dit niet meer kunnen permitteren.  En als transitland is die positie sowieso essentieel, het kleine van onze interne markt buiten beschouwing gelaten.
Dus de oplossing, besparen!  Met als gevolg dat de overheidsuitgaven dalen, niet meer dan logisch.  Bedrijven die op die bestellingen hadden gerekend, die krijgen wel nougabollen.  Ofwel kunnen ze terugvallen op andere orders, ofwel hebben die een dik probleem.  En op die andere orders, dat is serieus twijfelachtig.  ‘t Schijnt dat het crisis is!
Dus, het meest aanneembare scenario, nog werklozen bij.  Dus, nog een grotere druk op de staatsfinanciën.  In de volksmond noemen ze dit een straatje zonder einde.
En dit is dan de liberale visie op besparen!  Dus zo gaan we de problemen aanpakken!  Het is wel helemaal in lijn met de neo-liberale ideologie, dat moet ik toegeven.  Kijk vooral niet verder dan je neus lang is!