Rood! is sinds zaterdag een onafhankelijke politieke ledenbeweging. Dat is officieel. Een buitengewoon congres zette op 28 januari in Merksem bij Antwerpen de ‘rode krijtlijnen’ van die de beweging uit. Op het congres werd een persbericht gelanceerd waarin de nadruk wordt gelegd op de nood aan een ethische manier van politiek bedrijven, de actie rond ‘Tax Shame Day’ op 12 februari, de aftrap van de campagne naar de Antwerpse gemeenteraadsverkiezingen en de aanvraag voor het statuut van waarnemer bij de Party of the European Left.
Het stichtingscongres was als een doopsel. Hoewel de beweging al een tijdje bestaat, heeft ze nu haar naam en doelstellingen gekregen. Dat gebeurt aan de hand van een ritueel, en in de politiek is dat ritueel als zo vaak een buitengewoon congres. Op de dagorde stonden de functioneringsprincipes en een ontwerpresolutie. Samen maken ze deel uit van de ‘rode krijtlijnen’ die de beweging in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen en onder invloed van politieke en syndicale ervaring een gemeenschappelijk programma moeten opleveren.
Rood! zou kunnen gedefinieerd worden als een partijbeweging. Door zaken als een jaarlijks congres dat de leiding moet verkiezen, onafhankelijke financiering, deelname aan politieke verkiezingen en dergelijke meer, vertoont Rood! kenmerken van een politieke partij. Maar tegenover deze werkingsprincipes staat de ontwerpresolutie die erkent dat Rood! deel uitmaakt van een bredere ‘linkerzijde’. Rood! is niet ‘de partij’ die de hele linkerzijde vertegenwoordigt of verenigt maar een socialistische component binnen het bredere geheel. Naar de geest van de resolutie is Rood! wel bereid de creatie van een socialistische partij te bevorderen.
Op het congres waren op een gegeven moment 95 deelnemers. (Gebaseerd op een individuele telling, niet de inschrijvingslijst.) Dat was een pak meer dan verwacht. De organisatoren hadden namelijk verwacht dat de meeste mensen pas naar het tweede gedeelte van de dag, de nieuwjaarsreceptie, zouden komen. Tijdens het nieuwjaarscongres kwamen sprekers aan bod van de erkende ondersteunende organisaties (vb. Leef!, LSP en SAP) en de Party of the European Left. Daarnaast was er ook entertainment door zang en muziek.
Een deel van de aandacht van de congresleden ging uit naar een discussie over kartelformules in Antwerpen – de stad met de grootste afdeling -, Europese samenwerking en de kwestie van ethisch aan politiek doen. Daarnaast deed de nieuwbakken Rood!-leiding een campagnevoorstel met de naam “Tax Shame Day”. Dat is de dag waarop – naar berekeningen van het ACV – de bedrijven bij wijze van spreken geen belastingen meer betalen op hun winsten. Te vergelijken met de Tax Freedom Day, de dag waarop we enkel voor onszelf zouden werken en niet meer voor de staat. Tax Shame Day zou op 12 februari vallen.
Ook de staking van 30 januari kwam uiteraard aan bod. Onder de aanwezigen bevonden zich een aantal vakbondsvertegenwoordigers en militanten. Wie wou kon flyers meenemen om op de piketten uit te delen. Als laatste lichtte de Antwerpse afdeling op de receptie een tipje van de sluier met betrekking tot de gemeenteraasverkiezingen in hun stad. Rood! zal volgens De Bruyn een aantal inhoudelijke campagnes voeren om zich nu al te kunnen profileren en versterken “los van de schaakspelletjes rond het vormen van kartels en coalities waar nog heel wat zetten kunnen en zullen plaatsvinden”.
