De ‘libertaire’ beweging is nooit vriendelijk geweest voor de 99%. Haar leden zijn niet echt te vinden voor de sociale programma’s die hulp bieden aan minder fortuinlijke mensen, en verzetten zich tegen Medicaid tot de afschaffing van voedselbonnen. Ze willen elke overheidsdienst afschaffen die op enigerlei wijze de excessen van de 1% rijksten beperkt, zoals onder andere de ministeries van Arbeid, Onderwijs, Energie, Gezondheid en Human Services.
Libertariërs willen ook het minimumloon, positieve discriminatie, regelgeving rond veiligheid op de werkplek, en alle andere beveiligingen van de arbeiders en onderdrukte mensen afschaffen. Zij geloven dat de macht van de kapitalisten volledig ongeremd moet zijn.
Nu het marxisme als ideologie in het defensief is na de ineenstorting van de Sovjet-Unie, zijn veel mensen verward over waar ze terecht kunnen als het kapitalistische systeem instort. Zelfs degenen uit de 99% bewegingen en hun sympathisanten zouden kunnen worden misleid door het programma van de libertariërs.
Deze kans is zelfs reëel met een libertaire kandidaat als Ron Paul, waarvan de recente beslissing om het isolationisme van de VS te bepleiten zijn imago serieus heeft opgekrikt. Hij is de enige Republikeinse kandidaat die een anti-oorlogspositie lijkt in te nemen. Paul roept in het openbaar op tot het beëindigen van Amerikaanse hulp aan Israël, het sluiten van de Amerikaanse militaire bases over de hele wereld, en de verlaging van het massale militaire budget. Hij wijst er ook op dat Iran geen militaire bedreiging vormt voor de Verenigde Staten, en dus niet bestraft mag worden.
Dit zijn ook de posities die gesteund worden door mensen die vrede willen en zich verzetten tegen het VS-imperialisme. Zonder deze posities, zou niemand met anti-racistische of progressieve opvattingen zelfs maar overwegen om Paul te ondersteunen.
Occupy Wall Street beweging protesteert tegen Ron Paul in Iowa
Het is dus des te belangrijker en verheugend dat de Occupy Wall Street beweging (OWS), of in ieder geval de groep in Iowa, zich sterk positioneert tegen Ron Paul’s extreem conservatieve opvattingen.
Activisten van OWS werden gearresteerd buiten het campagnekantoor van Ron Paul in Des Moines op 29 december, toen ze protesteerden tegen zijn reactionair programma, in het bijzonder tegen zijn voornemen tot sluiting van het Environmental Protection Agency: een milieu-beschermingsagentschap. Onder de arrestanten was een 14-jarig meisje.
Om ervoor te zorgen er geen verwarring zou ontstaan dat OWS een pro-Democratische Partij beweging was geworden, werden anderen uit dezelfde groep gearresteerd diezelfde avond aan het kantoor van de Democratische Partij in Des Moines. Daar scandeerden zij luid leuzen tegen Obama’s weigering om huisuitzettingen te stoppen en om Guantanamo Bay te sluiten. (The Blaze, 29 december)
Deze activisten uit de OWS beweging maken duidelijk dat noch de Democraten, noch de Republikeinen, noch ultra-rechtse demagogen zoals Ron Paul, spreken in de naam van de mensen.
Paul’s agenda: grondig racistisch en reactionair
Ondanks de isolationistische retoriek van Ron Paul, is zijn programma vol met vreselijk rechtse en reactionaire punten. Het omvat de afschaffing van de Civil Rights Act van 1964, waarvoor Paul heeft geijverd in het Congres, en waar hij in het geheel niet verontschuldigend over doet. Hij beweert dat deze Act het “recht” beperkt van ondernemers om te discrimineren.
Als agressief anti-immigrant, heeft Paul televisiereclames gemaakt waarin hij opschept over hoeveel werknemers zonder papieren en mensen uit wat hij noemt “terroristische” naties hij van plan is te vervolgen.
Paul’s nieuwsbrieven van de jaren 1990 zijn uitgegroeid tot een groot schandaal, omdat zij zulke extreme haat bevatten tegen gekleurde mensen, dat zelfs mainstream Republikeinen – vooral de presidentskandidaten – ze aan de kaak hebben gesteld.
Dat Paul beweert deze nieuwsbrieven niet persoonlijk te hebben geschreven is niet relevant. Deze nieuwsbrieven werden openlijk verspreid met Paul’s naam. Het is duidelijk dat zijn beweging niet anti-racistisch is, noch voor economische rechtvaardigheid ijvert. Paul verzet zich tegen het recht op abortus, hoewel hij zich voordoet als een libertariër en tegen overheidsingrijpen is.
Hij verbergt zijn racisme achter een oproep voor de beperking van “de rechten van de staat,” net zoals de pro-segregatie racistische politici van de jaren 1950 deden. Paul beweert dat hij echt gelooft in de “kleine overheid” en dat de overheid het racisme niet moet proberen te beperken. Ondertussen wordt hij gesteund door tal van blanke racisten, anti-semitische krachten en zelfs door de notoir racistische en reactionaire John Birch Society.
De enige manier waarop de 99% ooit in staat zal zijn om toegevingen van de 1% te bekomen is door de volksbewegingen en strijd van OWS. Het is op deze momenten, wanneer de macht van de heersende klasse van bankiers en kapitalisten wordt bedreigd, dat echte verandering kan worden bekomen.
Door Caleb T. Maupin, 04 januari 2012
