Zonet ‘Groenten uit Balen’ gaan zien. Een absolute aanrader, maar daar wilde ik het niet over hebben.
Wel over de toiletten in het UGC in Antwerpen. Op elke verdieping, daar niet van. En dan staat er zo’n madam naast een rond tafeltje met daarop een plastieken bakje. Naast haar hangt een briefje tegen de muur: WC 0.40 cent. Ze steekt haar hand uit, ontvangt de muntstukjes en gooit ze in het bakje. Telkens weer, want er staat nogal een lange rij te wachten. Film kijken werkt op de blaas. Even meerekenen, 0.40 cent maal tien is 4 euro. Ik weet niet hoeveel filmkijkers er zo per dag door het UGC passeren, maar dat zullen er wel heel wat zijn. Ik wist niet dat WC-papier zoveel kostte.
Ik leg mijn geld in haar hand, kijk haar even aan, maar ze steekt haar hand al op naar de volgende. Dus loop ik de hagelwitte, very shiny gang binnen en stap in een van de al even hagelwitte, very shiny, edoch beetje stinky hokjes. Het toiletpapier is heel dun, en ik moet, half achter mij, een rolletje opvissen vanachter het vuilbakje, want het papierautomaat hangt open, en het rolletje was waarschijnlijk op de grond gevallen, en misschien heeft iemand het dan maar op het vuilbakje gelegd, dat dan naar binnen is geklapt, want dat is wat klapvuilbakjes behoren te doen.
Enfin, ik doe mijn ding, en stap dan naar de lavabo, waar ik met veel verbeelding wat water uit de kraan zie lopen, nadat ik drie keer op het pompje van het zeepbakje heb geduwd, maar nog steeds geen wolkje zeepmousse in mijn hand zie liggen. Mijn handen nat draai ik me om en zie een blazertje ergens boven aan de muur hangen, en daar hangt een oud mevrouwtje onder te wapperen. Iemand heeft me eens gezegd dat zo’n blazers vol bacterieën zitten, en vermits ik zonet 0.40 cent heb betaald voor een dienst wandel ik naar de toiletdame en vraag of ze misschien een handdoek heeft. ‘Nee’, zegt ze en ze wijst naar het blazertje. Ik maak haar duidelijk dat ik liever een propere handdoek heb, klant is koning, toch? ‘Nee’, zegt ze weer en ze wijst opnieuw naar het blazertje waar nog steeds hetzelfde oude mevrouwtje onder hangt te wapperen. ‘Ik heb toch 0.40 cent betaald?’, probeer ik nog. ‘Krijg ik dan geen handdoek?’ ‘Nee’, zegt ze, ‘die 0.40 cent is voor de pipi.’
Ik heb nu echt heel veel zin om een gigantisch groot spandoek uit mijn raam te hangen: ‘Beste UGC, ik betaal niet voor mijn pipi.’
