Ik vraag het mij al langer af de laatste tijd: ‘Leven wij nog in een democratie?’
Om deze vraag afdoende te kunnen beantwoorden, is het noodzakelijk om eerst te onderzoeken wat het woord ‘democratie’ feitelijk betekent.
Voor wie het nog niet zou weten:  het woord is afgeleid uit het Oud – Grieks  en is een samengesteld woord.  ‘Demos’ betekent volk en ‘kreato’ regeren. In het kort samengevat: in een democratie regeert het volk of liever gezegd zou het volk aan de macht moeten zijn.
Er zijn verschillende definities mogelijk. In dit artikel wordt uitgegaan van de volgende: “ In een democratie is de voltallige bevolking soeverein en is alle autoriteit gebaseerd op de (minstens theoretische) instemming van het volk. Deze bestuursvorm is gebaseerd op het menselijke gelijkheidsideaal. Als iedereen vrij en gelijk in rechten en plichten geboren is (zoals in het eerste artikel van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens staat) dan heeft ook niemand méér recht dan een ander om bepaalde wetten vast te stellen of beslissingen te nemen.”  (bron: Wikipedia)
De meest pure vorm van democratie is de directe democratie waarbij iedere burger op rechtstreekse manier zijn mening kan uiten en mee kan werken aan de besluitvorming en wetgeving in zijn/haar land. In de praktijk zijn er momenteel geen volledige, directe democratieën. Misschien wordt dit in de toekomst wel mogelijk omwille van de verdere digitalisering van onze samenleving, alhoewel deze ontwikkeling tegelijk ook de democratie kan tegenwerken bij onvoldoende wetgeving op het gebruik van gegevens en de opslag ervan in databases.
De huidige democratische landen zijn indirecte of semidirecte democratieën.
Tot op vandaag wordt België nog steeds vermeld op de lijst van volledige democratieën zoals die terug te vinden is op http://nl.wikipedia.org/wiki/Democratie-index
België staat op plaats 23 van 26 in de lijst van landen die volgens de index van The Economist Intelligence Group beschouwd worden als volledige democratieën. Deze lijst dateert van 2010. Vraag is hoe lang ons land nog op de lijst van de volledige democratieën zal prijken.
België is momenteel nog een volledige,  indirecte democratie. Zij die ons vertegenwoordigen worden in de parlementen en regeringen worden verkozen door middel van de enkelvoudige stemplicht.
M.a.w. we zijn verplicht om te gaan stemmen. Druist dit niet in tegen het beginsel van een democratie? Een Belg heeft bijgevolg niet het recht om niet te stemmen …  Volgens mij heeft dit een invloed op de waarde van de uitgebrachte stemmen … Wie tegen zijn/haar zin stemt, stemt minder gemotiveerd en staat minder stil bij de gevolgen die stemmen zou kunnen hebben op het beleid.
Als gevolg van de staatshervorming kunnen wij als Belgen niet stemmen op politici die buiten ons taalgebied wonen, indien wij dat zouden willen. Hoe zou de verkiezingsuitslag eruit gezien hebben indien men in Vlaanderen een stem op Elio Di Rupo zou kunnen uitbrengen hebben en Wallonië ook Bart De Wever op de lijst zou gestaan hebben? Nu is het koffiedik kijken!
Bovendien zitten wij nu opgescheept met het resultaat van de verkiezingen van 13 juni 2010. Na 541 dagen werd eindelijk een regering gevormd. Gedurende deze periode was een overgangsregering  belast met lopende zaken aan de macht die de facto samengesteld was uit vertegenwoordigers die niet meer beantwoordden aan de wil van het volk, gezien de verkiezingsuitslag een ander politiek landschap weerspiegelde dan datgene gevormd door de verkozenen  die deel uitmaakten van de regering van lopende zaken. Of dit de wens was van de kiezer, is zeer de vraag.
Op 6 december ’11 ging de nieuwe regering Di Rupo van start. Ondertussen zijn niet alleen de politieke omstandigheden maar ook de economische omstandigheden in ons land verder gewijzigd. De nieuwe regering heeft een aantal nieuwe en onpopulaire maatregelen afgekondigd. Dat het hier om maatregelen gaat die niet gesteund worden door de kiezers, is de laatste dagen wel uitermate duidelijk geworden.
Betogingen en stakingen lijken mij een logisch gevolg. Beiden zijn instrumenten van vrije meningsuiting. Vrije meningsuiting is een kenmerk van een democratie. Leven wij nog in een democratie indien bepaalde partijen en groeperingen ageren tegen de aangekondigde stakingen en betogingen? Ja, want in een democratie heeft iedereen het recht op een eigen mening, ook zij die zich kanten tegen staken en betogen …
Wat indien de tegenstanders van staken en betogingen de overhand halen of indien actievoerders aangepakt worden? Op dat moment wordt de vrije meningsuiting alvast geschaad en is het land minder democratisch dan aangenomen. De eerste signalen van een afbrokkelende democratie zijn nu zichtbaar aanwezig. De democratie als staatsvorm is haar ergste vijand. In het verleden werden een aantal dictators democratisch verkozen.
Is de ergste vijand van de democratie zelf … de democratie, en de democratie dan toch niet meer dan een mythe?