ACV, Klimaat, Klimaatonderhandelingen, UNFCCC, Durban, Durban 2011 -

De klimaatonderhandelingen zijn “post matuur”

zaterdag 3 december 2011 16:21
Spread the love

De eerste week van onderhandelen zit er bijna op in Durban. Volgende week komen de ministers. Van hen wordt verwacht dat ze de politieke knopen tegen vrijdag doorhakken. Halfweg de conferentie is er echter weinig hoop dat dit effectief gaat gebeuren. De intrieste patstelling tussen de twee grote blokken van landen blijf onverminderd bestaan. Een Mexicaanse onderhandelaar had een goede metafoor voor het eindeloos aftasten van elkaars onbuigzame standpunten. Hij stelden dat de onderhandelingen “post matuur” zijn. ’t Klinkt alvast beter dan “rot”.

Aan de ene kant in de loopgraven heb je een groep landen die het meest kwetsbaar zijn voor klimaatverandering: de minst ontwikkelde landen en de eilandstaten. Bij deze groep landen sluit ook de EU zich aan met de vraag om tot een bindend akkoord te komen. Zij pleiten voor een tweede verbintenisperiode voor het Kyoto-protocol aangevuld met een akkoord waaraan ook de andere grote uitstoters deelnemen. Diametraal aan de andere kant staan de vertragers en achterblijvers: de VS op kop aangevuld met Canada, Rusland en Japan. Ook de grote ‘ontwikkelingslanden’, China en India, behoren tot deze groep. Zij vinden dat ze reeds een mooie inspanning gedaan hebben in Kopenhagen en Cancun door allerlei emissiereductie-beloften op tafel te leggen. Zij betwijfelen ten zeerste dat een juridisch bindend kader een nuttige bijdrage kan leveren. ‘Het is niet met wetten dat je emissies omlaag haalt maar met maatregelen’, stellen ze. Klinkt mooi, maar het is weinig geloofwaardig.

Voor buitenstaanders is het quasi onmogelijk om de complexiteit van de onderhandelingen te bevatten. Evenmin is het mogelijk een volledige lijst te maken van knelpunten waar er deze dagen over gebakkeleid wordt. Toch een kleine poging:
• Komt er een wettelijk bindend karakter van de afspraken?
• Moet er een opvolger komen voor het Kyoto-protocol?
• Hoe lang zal de volgende periode dan lopen (5 jaar of stellen we alles wat uit en nemen we 8 jaar?)
• Wat is de hoogte van de emissiereductie-engagementen?
• Vanaf welk tijdstip moeten de emissies effectief beginnen te dalen (het piekjaar)?
• Moeten we wachten op het volgende rapport van het IPCC (2014) vooraleer we maatregelen kunnen nemen?
• Hoe gaan we rekening houden met die nieuwe informatie?
• Hoeveel geld zal er beschikbaar zijn voor de ontwikkelingslanden voor klimaatmaatregelen?
• Wie mag dat geld besteden en wie krijgt er inspraak?
• Is dit overheidsgeld of moet/mag het van de privésector komen?
• Via welke mechanismen zal dat geld op tafel komen (bv. via een financiële transactietaks)?
• Hoe gaan we controleren of de landen hun emissies reduceren?
• Hoe zit het met de overschotten aan emissierechten uit het verleden (hot air, voornamelijk bij de vroegere Oostblok landen)?
• Hoe worden emissies ten gevolge van wijzigingen in het landgebruik meegeteld?
• Is er nog ruimte is voor flexibele mechanismen (Clean Development Mechanism, CDM)?
• Gaan die dan effectief emissies reduceren, en zullen er ook projecten in de minst ontwikkelde landen komen?
• Welke projecten kunnen ingediend worden als CDM? Komt bv. CCS (koolstofopvang en opslag) in aanmerking?
• Komen er ook nieuwe marktmechanismen (bv. uitbreiding van de Europese emissiehandel)?
• Op welke manier zullen bosprojecten een bijdrage leveren aan de klimaatproblematiek?
• Zullen ontwikkelingslanden kunnen beschikken over koolstofarme technologieën?
• Wie gaat er zorgen voor opleiding en vorming in de ontwikkelingslanden?
• Hoe gaan we ons aanpassen aan de onvermijdelijke impact van de klimaatverandering?
• Wie gaat er betalen  voor die aanpassing? De impact zal eerst en vooral in het zuiden gevoeld worden.
• enz. enz. enz.

Erg hoopgevend is deze lijst niet. De sociale en milieuorganisaties hebben vandaag over heel de wereld aangegeven dat dit eindeloze onderhandelen hoogdringend resultaat moet opleveren. In Durban kwamen 6.000 kleurrijke en enthousiaste mensen samen in een stoet om hun eisen aan de onderhandelaars kenbaar te maken. Er was een grote delegatie met vertegenwoordigers van vakbonden van over heel de wereld. De voorzitster van de klimaatconferentie, mevrouw Maite Nkoana-Mashabane en de secretaris-generaal van de UNFCCC, mevrouw Christiana Figueres, namen de eisen van de betogers in ontvangst. Zeventien sociale en milieuorganisaties, waaronder de Zuid Afrikaanse vakbond COSATU, hebben dit gezamenlijk memorandum opgesteld. De tekst van het memorandum zal beschikbaar komen op volgende website http://www.c17.org.za/global-day-of-action).
 
Bert De Wel, ACV-studiedienst, van op de Klimaatconferentie in Durban.

take down
the paywall
steun ons nu!