De verrechtsing van de media
Media, verrechtsing, geschiednis, dialectiek, these, antithese -

De verrechtsing van de media

zondag 27 november 2011 16:32
Spread the love

Lang, heel lang geleden lijkt het wel dat ik voor het laatst op de schoolbanken zat. Veel van de leraars/docenten die mij onderwezen hebben, zijn ofwel de pensioengerechtigde leeftijd nabij  of op pensioen. Sommigen zijn reeds overleden.
Toch zijn de meeste van deze mannen en vrouwen mij bijgebleven: onderwijzers en onderwijzeressen uit mijn lagere school, leraars van de middelbare school, docenten aan de universiteit of hogeschool.

Een uitspraak die mij altijd zal bijblijven is er een van de onderwijzeres in de tweede klas van de lagere school: ‘Geloof nooit zomaar wat je in de krant leest.’ Deze uitspraak lijkt me nu meer dan ooit actueel.

Voor ik op deze site terecht kwam, ergerde ik me vaak aan nieuwsartikels en blogs op online media. Wat me opviel is de eenvoud van de artikels. Eenvoud op zich is geen slecht gegeven. Een artikel moet steeds toegankelijk zijn voor de lezer. Wat me vooral stoorde, was het gebrek aan nuance in bepaalde artikels, de lage informatiewaarde (ik bleef vaak achter met meer vragen dan antwoorden) en de vaak tendentieuze en haatdragende reacties van de lezers. Het leek wel of een normale, respectvolle dialoog niet meer mogelijk is. Zijn de reacties te wijten aan de emotionele manier van verslaggeving die op zijn minst minder en minder gestoffeerd wordt met feitelijke argumenten de reden dat de lezers mekaar te lijf gaan met woorden die evenmin gefundeerd worden door de nodige kennis van achterliggende informatie?

Deze vraag maakte dat ik op zoek ging naar alternatieve media en informatiebronnen. Googlen werd voor mij een dagelijkse bezigheid, steeds op zoek naar bijkomende informatie die ontbrak in de mainstream media aangeboden nieuwsitems.
Zodoende werd mij duidelijk dat het heden steeds moeilijker wordt om artikels m.b.t. een bepaald onderwerp te vinden waarbij verschillende standpunten over een bepaalde materie aan bod komen. In de jaren ’80 van de vorige eeuw werden journalisten vaak afgeschilderd als ‘linkse rakkers’. Indien dat al het geval zou geweest zijn, dan zou ik geen bezwaar hebben tegen deze geuzennaam. Liever een linkse rakker dan een ‘rechtse ‘… Tja, een rechtse wat? Ik heb er geen woord voor en ga er dus ook geen gebruiken.

Feit is dat nu een bepaald taalgebruik gebezigd wordt in de alledaagse pers dat op zijn minst tendentieus mag genoemd worden, dat bepaalde meningen verkondigd worden die vroeger mogelijk strafbaar waren en dat bepaalde bewegingen die vroeger als staatsgevaarlijk of discriminerend werden beschouwd nu blijkbaar gewoon hun gang kunnen gaan.
Het lijkt wel of ik in een omgekeerde wereld terechtgekomen ben. Is de geschiedenis zich aan het herhalen en zal de generatie die nu opgroeit later verklaren dat ook zij van niks wisten?

Wacht, de geschiedenis herhaalt zich niet helemaal: zij volgt eerder de vorm van een spiraal dan deze van een cirkel. Er wordt steeds een nieuw element toegevoegd, zo niet zou dit betekenen dat men niks geleerd heeft uit de wereldgeschiedenis. Het verloop van de geschiedenis vertoont enige gelijkenis met de dialectiek waar bij de these gevolgd wordt door de antithese en deze op haar beurt leidt tot de synthese. De synthese is op haar beurt een nieuwe these.
Op dit moment is het volgens mij tijd om een stevige antithese te poneren.

take down
the paywall
steun ons nu!