Tahrir is weer in beweging. 19 november is het volk weer massaal straat gekomen, in opstand tegen het militair regime en het geweld van de politie. Is dit de tweede revolutie?

De betoging van vrijdag was eerder een politiek theater waarbij elke politieke partij op hun eigen podium hun aanhangers aan het aanmoedigen was. Het was een gezellige dag, zonder schermutselingen en de familie van een aantal  slachtoffers/martelaars van de revolutie was uit protest op het plein blijven kamperen. Om de algemene gang van zaken niet te verstoren worden betogingen echter maar een dag lang toegestaan (recht op betogen?) en zaterdagochtend is de oproerpolitie het plein dus hardhandig beginnen ontruimen.

De twintig mensen die op het plein kampeerden werden onmiddellijk bijgestaan de enkele honderden anderen en sinds de ochtend is het alleen maar brutaler geworden. De politie is traangas en rubberen kogels beginnen gebruiken om de controle over het plein weer te winnen, maar de betogers slaan hard terug en slagen erin een politiewagen in brand te steken.

Ondertussen is het drie uur ’s nachts, er zijn al meer dan 750 slachtoffers gevallen en één dode (op twitter is er ook sprake van een dode in Suez). Mensen bevangen door het gas blijven het plein binnenstrompelen of worden binnengebracht op brommertjes naar het veldhospitaal. Er staan duizenden mensen op Tahrir en in de naburige straten en het volk heeft bij elke ingang checkpoints ingericht om de mensen, die het plein op willen, te controleren. De gevechten met de politie gaan echter voort en het volk zal zeker tot morgenvroeg het plein proberen te bezetten. Een leuk weetje is misschien dat de traangasbommen gemaakt zijn in Amerika en vijf jaar over datum zijn, wat ze ook kankerverwekkend maakt.

Tijdens de dag kon je live beelden volgen op al-Jazeera en verschillende internetkanalen en via twitter werd je op de hoogte gehouden van alles wat er op het plein gebeurd: waar de politie nu aanvalt, azijn en cola meenemen om het effect van het traangas te verminderen, niet in tahrir uit de metro stappen maar een halte verder, water eten en medicijnen meenemen voor de mensen op het plein, enzovoort. Elke minuut waren een minstens 60 nieuwe tweets onder #tahrir.

Maar Cairo is natuurlijk meer dan Tahrir alleen en het merendeel van de mensen wil gewoon hun werk doen, in alle rust en kalmte. En als het leger dan opnieuw de macht grijpt, dan is het maar zo. Het is dus niet moeilijk om het volk ervan te overtuigen dat de betogers op het plein ordeverstoorders en misdadigers zijn en staatsmedia speelt hier handig op in. Maar het spel zit echter nog ingewikkelder in elkaar dan dat. Zo hebben een aantal mensen brand proberen stichten in al-Mugamma‘, een groot administratief gebouw van de Egyptische overheid op Tahrir, wat echt dom en alleen maar in het nadeel van het volk zou zijn. Al snel werd er op het plein én op twitter gewaarschuwd dat het om infiltranten ging, politie in burger of omgekochte burgers door de politie, die het volk probeerden op te hitsen. Op het plein hoor je dus regelmatig mensen roepen dat de opstanden zo vreedzaam mogelijk moeten verlopen. Andere belangrijke slogans zijn: al-sha‘ab yuried al-nizaam al-Tantawi, het volk wil de val van Tantawi (voorzitter van de militaire raad) en waahid, tneen, tasliem al-sulta feen?, één, twee, wanneer zal het gezag overgegeven worden (van de militaire raad naar een burgerlijke regering). In Suez en Alexandrië kwamen mensen uit solidariteit op straat en raakten ook daar slaags met de politie. Is dit de tweede revolutie waar zo veel mensen op wachtten?

Maar er blijven er nog veel vragen onopgelost. Waarom moest de politie zo gewelddadig optreden? Waarom nu, vlak voor de verkiezingen? En waar is de militaire raad (die voorlopig het eigenlijke gezag over Egypte heeft)? Waarom zeggen ze niets? Eén van de theorieën die de ronde deed op het plein was dat de militaire raad de verkiezingen wil uitstellen om zelf langer controle uit te kunnen oefenen op het land en dus een beetje chaos wel kon gebruiken… Voorlopig is het nog wachten op een toespraak van hoofdmaarschalk Tantawi, voorzitter van de militaire raad.

Als ik, aan de overkant van de Nijl, terug in mijn eigen wijk kom en een broodje ga eten, wandelen twee agenten van de oproerpolitie binnen met hetzelfde idee. De politie, die vijf kilometer verder de bevolking onder vuur neemt, wandelt hier rustig door de straten?! Dit is alleen maar mogelijk in Cairo!

bronnen: CBC (?), al-Jazeera, twitter, facebook en een hele hoop mensen

foto’s van Mosa’abersing op Flickr

cc