Geachte Voorzitter,
Ik spreek u zo aan, want we waren nog niet in de gelegenheid mekaar te ontmoeten. U bent ook nog maar kort voorzitter van het ACW.
“Het was de tijdsgeest. Alle journalisten, alle financiële experts, alle beleidsmakers, iedereen was daarvan overtuigd. Ik liep toen in die tijd nog in korte broek rond bij Wereldsolidariteit en hoorde ook niets anders: de toekomst is internationaal. Er was nochtans geen wetenschappelijk bewijs voor, maar je mocht er bijna geen vragen bij stellen.” Zo zeg je in het interview op DWM. Dat van die korte broek vind ik wel grappig. Zelf ben ik ook altijd een trouwe -soldaat van de beweging geweest. Vanuit KAJ gegroeid naar het meervoudig lidmaatschap, waarbij ACV en CM gewoon een’ must’ waren. Loon en spaarcentjes maar ook hypothecaire lening via BAC, BACOB en DEXIA, net zoals onze coöperatieve aandelen (voor het ganse gezin)en wat diende te worden verzekerd werd toevertrouwd aan DVV.
Ik wil niet teruggaan naar uw of mijn periode van die korte broek. Alhoewel ik destijds honderden boze vrijwilligers en militanten ontmoette die het maar moeilijk konden verwerken dat ‘hun’ BAC zo nodig moest opgaan in DEXIA’ Ter verdediging hiervan werd gezegd dat dit nodig was om in een geglobaliseerde wereld op termijn overeind te blijven. (sic) Er werd ten ook bijverteld dat de groep ARCO zich bij deze overgang een ‘goede en onafhankelijke’ positie had weten te verwerven.
Maar ik wil het met u even hebben over het recentere verleden. Te beginnen in 2008. De grote bankencrisis, met zware gevolgen, ook in België waarbij ons belastinggeld werd gebruikt om ook Dexia, Fortis en KBC, te redden. Zij hadden namelijk onverantwoorde risico’s genomen in het buitenland. Kwestie van overeind te blijven wellicht. Alhoewel het nooit werd meegedeeld aan de vennoten, bleek in die periode ook dat de groep ARCO, miljoenen Dexia aandelen kocht, waarvoor ruim 10 euro werd betaald. Datzelfde aandeel had toen een beurswaarde van een goede 3 euro. Op die wijze creëerde de groep ARCO zijn eigen ‘bad-bank’ als het ware.
Ik weet niet of dat bij uw aantreden als voorzitter allemaal op een correcte en eerlijke wijze werd voorgesteld? Want eigenlijk was ARCO in april 2010 al ‘virtueel failliet’. Als aandeelhouder –nogmaals- was ik van deze abberaties alvast niet op de hoogte. Integendeel zelfs. In juli 2011 werd mij, via mijn Arcopar uittreksel nog de volgende zeer geruststellende boodschap gegeven : ‘u merkt het. De voorzichtige politiek die ARCOPAR CVBA voert, maakt het mogelijk om u ook over het boekjaar 2010-2011 een aantrekkelijk divident uit te keren.
Amper 100 dagen later lag DEXIA op apegapen en werd met ons belastinggeld opgekocht en zijn zowel de gemeentelijke holding (ook van ‘ons) als de groep ARCO in vereffening. Kan je dan begrijpen, beste Voorzitter, dat ik en vele andere vrijwilligers dit ‘pijnlijk bedrog’ noemen? (https://www.dewereldmorgen.be/blogs/dre-wolput/2011/10/12/acw-en-arco-pijnlijk-bedrog)
In datzelfde interview zegt u ook nog het volgende : Voor het ACW breekt een lange periode van bezinning aan. “We gaan nu samen met onze leden de nieuwe situatie moeten evalueren. Wat zijn de financiële gevolgen? Maar ook: wat betekent dat voor onze rol in de toekomst? Dat zal een lang en intensief proces zijn dat heel eigen is aan een sociale beweging. In een bedrijf loopt dat helemaal anders. Daar gaat het management bij elkaar zitten om snel een beslissing te nemen. Wij gaan daar grondig over nadenken met onze militanten.”
Uit eigen en jarenlange ervaring weet ik wat dat betekent, een ‘lange periode van bezinning’. Veel te dikwijls is het resultaat hiervan ‘ze dronken een glas, pisten een plas en alles bleef zoals het was’.
Beste voorzitter, doe dat niet. Bezin en vergader niet (te) lang maar geef op korte termijn duidelijkheid en transparantie. Er is meer dan één reden te verzinnen om snel voor die duidelijkheid te gaan. Volgend jaar zijn er sociale verkiezingen. De vele duizenden ACV-kandidaten hebben recht op die duidelijkheid!!! Want, al zeg je duizend X duizend maal dat er tussen ACV en ACW méér dan één streepje verschil bestaat, voor de’ man in de straat’ is dat allemaal één pot nat.
Daarom doe ik volgend voorstel : op korte termijn moet er een duidelijk –minstens- symbolisch gebaar komen. Ik ben van mening dat er ‘kop(pen) moeten rollen’. Onmiddellijk daarna moeten in de beweging alle zeilen worden bijgezet om te komen tot een echte, zuivere en niet-beursgenoteerde coöperatieve spaarbank. Als je wil –en waarom zou je dat niet- dat het ACW terug voldoende ‘moreel’ gezag verwerft en onze militanten in de campgane niet plat geslagen worden met dit verhaal, moet er op korte termijn worden gehandeld.
Want, je moet toch ook beseffen beste Voorzitter, ook de politci die het zogenaamde vertrouwen van het ACW genieten schenken in dit Dexia-débacle niet de zuiverste (wereldwinkel)koffie. Zo is Servais Verherstraeten één van de grote tegenstanders van een echte parlementaire onderzoekscommissie in deze zaak. Ook die houding roept vele vragen op.
Tot slot toch ook nog iets over de ‘blikseminslag’ waarover u het hebt. ’T Is me wat met die onweders de voorbije jaren. Wetenschappers zeggen dat dit veel te maken heeft met de klimaatopwarming. Maar, Voorzitter, u weet beter dan wie ook dat ‘klimaatopwarming’ ook onze eigen verantwoordelijkheid is. In dat opzicht mag deze blikseminslag dan eigenlijk ook geen verbazing opwekken!
Ik kijk met zeer grote belangstelling uit naar uw en de ACW-reactie(s).
Dré Wolput
