“Het is duidelijk dat de regulering niet adequaat is en moet vertrekken van de realiteit van de instellingen voor microfinanciering”, zegt José Moisés Carretero van het Spaanse Agentschap voor Ontwikkelingssamenwerking (Aecid). Carretero was deze week een van de deelnemers aan de Wereldtop voor Microkredieten in Valladolid.

Lacunes in regulering

“Terwijl het microkrediet geëvolueerd is van een nicheproduct naar een erkende vorm van financiering, kan de sector zijn maximale potentieel niet bereiken door de lacunes in de regulering en in de markt”, stelt een recente studie.

Carretero stelt voor dat de verschillende regulatoren en instellingen op middellange tot lange termijn met elkaar gaan overleggen. Momenteel bestaat een dergelijk overleg nergens.

De financiële regulering is de laatste twintig jaar spectaculair gegroeid, maar “de wereld van de armoede is niet zo snel geëvolueerd”, zegt de Mexicaanse Isabel Cruz, voorzitter van het Latijns-Amerikaanse Forum voor Rurale Financiering (FOROLACFR). In veel landen werkt men nog met kapmes en schoffel, de financiële regulering “is niet aangepast aan de context van deze primitieve plattelandssamenlevingen.”

Mobiele bank

Door de lacunes in de regulering is onder meer de ontwikkeling van de mobiele bank niet mogelijk, terwijl dat “een zeer belangrijk instrument is om de ontwikkeling van microkredieten in plattelandszones te bevorderen”, zegt Carretero.

Een van de uitzonderingen is Peru. Daar is de sector van de microfinanciering vorig jaar sterk gegroeid door het uitwerken van nieuwe regels en het vooruitzicht van een wet op mobiel bankieren.

“De regulerende kaders maken de afstand tussen arm en rijk niet kleiner maar net groter”, zegt Cruz. De armsten weten niet wat een microverzekering of interestvoet is, en de financiële leiders hebben geen notie van de situatie van de armsten. “De regulatoren zijn zeer technische mensen, ze zijn gevormd in Europese en Amerikaanse topscholen met een liberaal model, en dat verhindert dat ze de meest eenvoudige logica van de microfinanciering begrijpen.”

“Ze kennen ook de zones met armoede niet”, zegt Cruz. Ze komen vaak uit de middenklasse en “zijn nooit bij een inheemse gemeenschap geweest.”