Ik loop het metrostation van St Paul’s uit en zie deze keer geen lunchende business mannen of kaart lezende toeristen, maar een menigte van politieagenten, combi’s en blaffende honden. Een aanhoudend lawaai van helikopters is te horen boven de straten van de City.
Op straat staan vele groepjes mensen het geheel te observeren, sommigen kijken verwonderd naar de helikopters, anderen door hun camera. Duizenden ogen kijken door de ramen van de gebouwen.
Ik loop verder en honderden meters verder zie ik de betogers. Ik ren erheen maar wordt opgewacht door een blokkade van politieagenten met helmen en schermen.
Zij zijn blijkbaar de uit de hand gelopen studentenbetogingen van vorig jaar niet vergeten en zijn massaal en manifest aanwezig.
Opdringerig en met reusachtige paarden wordt iedereen die toekijkt aangemaand om achteruit te gaan. We staan op amper 100 meter van de betogers. Ik glip een zijstraat in en kom op een plein waar het even duurt voor ik de juiste en niet bewaakte uitgang vind. Samen met enkele andere fotografen zoek ik een weg om dichter bij de betoging te geraken. Op zeker vijf verschillende plaatsen stoot ik op een muur van hekken, politie en paarden. Ik vraag de mannen op de paarden waarom we er niet in kunnen. Voor je eigen veiligheid, is het antwoord. Naast me worden anderen die in de betoging willen meelopen, boos. “Nog niet eens het recht hebben om te kunnen betogen, waar gaat het heen?”, hoor ik ze zeggen.
Mijn hoop om mee te kunnen lopen, is bijna op, maar ik probeer alsnog de kop van de betoging te vinden en loop daarom nog een paar blokken verder. Ook hier is er geen mogelijkheid om voorbij de muur van politie te komen. Dan zie ik twee jongens een klein poortje naast een kerk binnen glippen, en ik volg hen. We worden met de vinger gewezen door een oud vrouwtje van de kerk.
Aan de voorzijde zien we een hek en zonder iets te zeggen helpen we elkaar erover te klimmen. Toch nog wat solidariteit in het midden van deze absurditeit, lachen we. Nu bevinden we ons op de straat op een paar meter van de kop van de betoging. Thanks guys! Ik loop op de betogers af, met tussen hen en mij nu alleen nog een rij politie die met gehaakte armen voor de betogers lopen. Nog steeds geen kans voor mij om tot bij de betoging te komen, tot ik een bushokje zie. Ik zet me in het bushokje met nog drie andere mensen en wanneer de muur van politie arriveert kunnen wij er bij. Vier breed glimlachende jongeren, waaronder mezelf, kunnen eindelijk aan hun betoging beginnen.
