Anja Hermans als BV
Ten tweede verschijnen Anja Hermans en onderzoeksjournalist Douglas De Coninck van De Morgen samen voor de rechter op beschuldiging van – we willen u het justitiejargon niet onthouden – artikel 460 van het stafwetboek: “In verdenking gestelden gebruik te hebben gemaakt van door de inzage in het dossier verkregen inlichtingen tot doel er tot gevolg hebbende het verloop van het gerechtelijk onderzoek te hinderen dan wel inbreuk te maken op het privéleven, de fysieke of morele integriteit of de goederen van een in het dossier genoemde persoon, ten nadele van de FOD (Federale Overheidsdienst) Justitie, Jan Kerkhofs en Bart Jan Meganck”. Oef …
De eerste is de procureur in de zaak rond de kerncentrale van Doel waarvoor Hermans al veroordeeld werd. De tweede is de rechter die haar veroordeelde.
Even recapituleren. Anja Hermans is geen onbekende, noch voor het parket, noch voor de politie. Ze is een BV. Actief in de vredes- en milieubeweging. Ze pleegde indrukwekkende onderzoeksjournalistiek over de onveilige kerncentrale van Doel. Dat kreeg veel media-aandacht en bracht Electrabel in nauwe schoentjes (‘Lilleputter tegen Goliath’). (1)
Onveilige kerncentrale Doel ontmaskerd
Hermans drong in 2007 en 2008 in totaal twaalf keer binnen op het domein van de kerncentrale, stelde daar een uitgebreid dossier over op, maakte dat bekend en bewees alleen daardoor al dat deze centrale onveilig is. Ze kreeg trouwens in deze zaak als burgerjournaliste en onderzoeksjournaliste nooit enige steun van de Persbond.
Haar perskaart van toen Indymedia.be, nu DeWereldMorgen.be, trachtte de politie haar vruchteloos af te nemen, meer nog, ze seinde Hermans er zelfs voor om die perskaart in haar bezit te krijgen. Hermans wérd opgepakt, door de federale politie van Dendermonde, die haar aan een naakt fouille onderwierp, nadat zei weigerde haar perskaart af te geven.
Electrabel, de multinational die consumenten met haar elektriciteitsprijzen afzet, sloeg keihard terug. De rechter – Bart Jan Meganck – had daar wel oren naar. Hij noemde Hermans ‘deviant’, ‘abnormaal, afwijkend, koppig’. Dat zijn uiteraard niet de ‘graaiers’ in uw en mijn geldbuidel, zoals Electrabel.
‘Kleine vonk, groot vuur’
Anja Hermans kreeg een effectieve gevangenisstraf van 8 maanden, een straatverbod van 500 meter rond de centrale van Doel en een geldboete van 1.100 euro. In beroep werd dat vonnis teruggebracht tot 6 maanden effectief. Het straatverbod en de geldboete bleken niet wettelijk. Hermans ging in cassatie, die zaak is nog steeds hangende.
Hermans heeft een ‘verleden’ als actievoerster voor dierenrechten, gelinkt aan het Animal Liberation Front (ALF), een tiental jaar geleden. Ze pleegde brandstichtingen van ‘onroerend goed’, vleesverwerkende bedrijven en verkooppunten.
Hermans kreeg voor dit alles 6 jaar effectief en 4 jaar met uitstel. Ze verbleef 4 jaar en 11 maanden in de gevangenis, waarna een periode volgde met enkelband en probatie. Geen lachertje, maar Hermans kwam niet minder militant, maar wel wijzer uit de cel. Ze publiceerde over die periode en haar jeugdjaren het boek ‘Kleine vonk, groot vuur’ bij Van Halewijck. (‘Van terroriste tot opvoedster’) (2)
Wanneer Hermans nu voor de rechtbank verschijnt “bevindt de verdachte zich in staat van wettelijke herhaling”. Ze riskeert vroegere, niet uitgezeten straffen, alsnog te moeten ondergaan. Als ‘deviant’ wordt van haar verwacht zich aan de normen en waarden te houden. Aldus heeft justitie een stok achter de deur om mensen ‘klein’ te houden, lang nadat ze hun straf uitzaten. Het is duidelijk dat het establishment en zijn klassengerecht op wraak zinnen. Niet alleen inzake Anja Hermans trouwens.
‘Moordaanslag’ op magistraten
Waarover gaat die beschuldiging, geuit in een anonieme brief, als zou Hermans een ‘moordaanslag’ plannen op twee Dendermondse magistraten uit het proces rond de kerncentrale van Doel? Vooreerst is het een anoniem geuite zware aanklacht, in een getypte brief.
De Computer Crime Unit van de politie van Aalst beweert hiervan sporen gevonden te hebben op de harde schijf van de computer van Gino, de vriend van Hermans. Deze dienst kan / wil evenwel niet zeggen waar op die schijf. Computertechnisch klopt niets van dit verhaal. Het zou hetzelfde zijn wanneer je naar de politie stapt met een gevonden portefeuille, maar niet kan zeggen waar je die gevonden hebt.
Douglas De Coninck van De Morgen in een artikel op 20 juni 2009: “In de anonieme brief wordt Anja Hermans ook mee aangewezen als medeverantwoordelijke voor een aantal nieuwe acties van het Animal Liberation Front (ALF) in Laarne en Eksaarde”. De Coninck noemt het ‘vrij amateuristische acties’. Hermans: “ALF is voor mij een afgesloten hoofdstuk. Ik heb mijn gevangenisstraf uitgezeten, ik heb het geweld jaren geleden afgezworen. Dit is niet eerlijk”.
De tweede zaak waarvoor Anja Hermans samen met Douglas De Coninck voor de driekoppige rechterbank moet verschijnen, heeft iets hilarisch. Lees nog eens het in justitiejargon opgestelde fragment uit de Pro Justitia / Bevel tot dagvaarding vooraan deze tekst.
Hermans kreeg de PC van … Kim De Gelder
Wat is de simpele werkelijkheid? Douglas De Coninck publiceerde op 1 december 2009 een artikel onder de titel ‘Anja Hermans: De politie gaf mij de computer van Kim De Gelder’. U leest het goed, de computer van de moordenaar van twee baby’s en een begeleidster in een kinderdagverblijf in Dendermonde.
Déze computer werd door de federale gerechtelijke politie van Dendermonde bij Hermans teruggebracht, met in potlood erop geschreven ‘Kim De Gelder’. Slechts na veel gedoe nam de politie de eerste PC terug mee en bezorgde haar de juiste. Wanneer je ziet hoe de politie te werk gaat, dan begrijp je dat de vele fouten in de zaak van seriemoordenaar Ronald Janssen geen uitzonderingen zijn. De flikken klungelen.
Deze affaire met de foute computer speelde zich af nà het bekend worden van de anonieme brief waarin Hermans beschuldigd wordt een moordcomplot te hebben opgezet tegen Dendermondse magistraten. Logisch dat Anja Hermans en Douglas De Coninck bedenkingen hadden en hebben.
Immers, de computer van Gino, Anja Hermans vriend, waar zogenaamde sporen van die dreigbrief op gevonden werden, zat in heel die verdachte verwisselingsaffaire. Heeft de politie sporen op de PC van Kim De Gelder vlotjes verward met die van Gino? Of, wat meer waarschijnlijk is, gaat het hier om een bewuste vervalsing vanwege de veiligheidsdiensten in een poging een ‘deviant’ obstakel te criminaliseren?
PV 007009/2009
Voor het parket is het een groot probleem, een belediging, dat Douglas De Coninck in De Morgen een kopie afdrukte van PV 007009/2009 dat laat zien dat er in het lab van de Computer Crime Unit inderdààd PC’s verwisseld werden. Het PV is van maandag 6 juli 2009, zijnde de eerste werkdag nadat Hermans en haar vriend de verwisseling aanklaagden. Dit PV is bijna een paniekreactie van de opsporingsdiensten.
Nochtans was het parket voorafgaand duidelijk. Het zei aan De Coninck: “Ze heeft hier haar relaas ook al gedaan. Wij hebben het nagetrokken en kunnen u zeggen dat het van a tot z verzonnen is”. Off the record werden Douglas De Coninck en De Morgen gewaarschuwd “zich belachelijk te maken als u hierover publiceert…”
Douglas De Coninck publiceerde dus wel een kopie van het ijlings opgestelde PV, waarin staat: “Door een administratieve fout werd deze PC verkeerdelijk toegewezen aan Anja Hermans, deze PC kadert in een ander dossier”. In dat van de moordenaar Kim De Gelder, dat is duidelijk. Toch blijft het parket van Dendermonde liegen: “Die verwisseling heeft enkel plaatsgevonden in het lab. Er is aan mevrouw Hermans geen foute computer aangeboden”.
Dit terwijl Hermans mét de GSM van de commissaris van de sectie Geweld aan het oor zélf een beschrijving heeft moeten geven van de PC van haar vriend aan de Computer Crime Unit, en waarbij diezelfde commissaris stond te vloeken, kijkend naar de foutief meegebrachte PC die in de koffer van zijn anoniem voertuig lag te blinken.
Gefabriceerde ‘bewijsstukken’
Douglas De Coninck: “Dat zou betekenen dat de speurders in Dendermonde naar sporen van het ALF hebben zitten zoeken op de computer van Kim De Gelder of een andere verdachte”. De vriend van Hermans is met dit verhaal naar het Comité P gestapt en beschuldigt de speurders die een huiszoeking bij haar verrichtten ook nog eens van diefstal van 365,62 euro.
Anja Hermans geeft toe dat ze een foto uit haar dossier maakte van het bewuste PV 007009/2009. Hoe het in De Morgen terecht kwam, is een andere zaak. Douglas De Coninck beroept zich terecht op zijn bronnengeheim als journalist. Bewuste foto is een kaakslag voor de Dendermondse speurders en het parket.
Het is het zoveelste voorbeeld dat de politie niet alleen faalt, maar ook verdacht is van manipulatie van bewijsstukken, als ze die al niet zelf fabriceren. De Griekse indignada-manifestante, die een karatetrap in het gezicht kreeg van een rechercheur, met goedvinden van zijn collega’s, is één van de vele gewelddadige ingrepen van de flikken. De manier waarop in Dendermonde dossiers verknoeid / vervalst worden in de zaak van de activiste Anja Hermans sluit daar bij aan.
Justitie is niet geblinddoekt
Woensdag 26 oktober kan blijken in hoeverre de rechters al dan niet ‘deviant’ zijn. Het gaat om niet minder dan de beschuldiging een moordaanslag te plannen en het ‘stelen’ uit het dossier van Anja Hermans van een elementair bewijsstuk ten gunste van haar verdediging.
Hermans neemt het terecht voor zichzelf op, beseffend dat justitie geen blinddoek draagt, maar bevooroordeeld vonnist op basis van verdachte dossiers. Beiden – Anja Hermans en Douglas De Coninck – zijn ieder op hun terrein gekende onderzoeksjournalisten. Naast de bedreigingen die Hermans ondervindt, staat de vrijheid van meningsuiting en van de pers nogmaals op het spel.
(1) ‘Lilleputter tegen Goliath’: www.dewereldmorgen.be/blog/koen-calliauw/2010/10/11/proces-kerncentrale-doel-anja-hermans-lilleputter-tegen-goliath
(2) ‘Van terroriste tot opvoedster’: http://www.indymedia.be/index.html%3Fq=node%252F23512.html