Op zondag 16 oktober 2011 manifesteren de armenverengingen voor de Werelddag van Verzet tegen Armoede. Hoe zit het eigenlijk met het armoedebeleid in Vlaanderen? Een gesprek met Caroline Copers, algemeen secretaris van het Vlaams ABVV, de socialistische vakbond in Vlaanderen.

Armoedebestrijding is duidelijk geen prioriteit voor deze Vlaamse regering

Welke kant gaat het eigenlijk op met de armoede? Stijgt die, of daalt die?

CAROLINE COPERS: “Hoewel de armoede in Vlaanderen lager ligt dan het Belgisch gemiddelde, is er weinig reden om ons op de borst te kloppen. Want ook in het welvarende Vlaanderen zien we de armoede niet echt afnemen: het blijft al jaren schommelen rond de 12%. Zeer verontrustend is dat de kinderarmoede zelfs toeneemt. Tien jaar geleden groeide 4% van onze kinderen op in een kansarm gezin, vandaag is dat 8,6%. Een verdubbeling dus. 370.000 gezinnen in Vlaanderen leven in armoede. Dat is 1 gezin op 7. Dat blijven toch cijfers om van te duizelen.”

Vlaanderen heeft een minister van Armoedebestrijding, doet die dan geen goed werk?

COPERS: “Dat er zo’n minister is, is zeker een pluspunt. Maar die minister kan geen wonderen verrichten als ook de rest van de ploeg niet mee wil. En in dat bedje is de Vlaamse regering toch wel ziek. Als we naar het regeringsbeleid kijken, krijgen we niet meteen de indruk dat armoedebestrijding een prioriteit is voor deze Vlaamse regering.”

Ben je nu niet te mild? Moet jullie kritiek op de Vlaamse regering niet worden aangescherpt?

COPERS: “Oh, maar we hebben vorige maand nog een zeer kritische evaluatie gemaakt van de Vlaamse regering Peeters II. Onze conclusie toen was: er moet dringend meer sociaal beleid komen. Niet alleen in woorden, maar ook in daden. Telkens we de kans daartoe hebben, zullen we de regering daarop blijven wijzen. Vorige week nog hebben we het asociale karakter van de nieuwe belasting op de inverkeerstelling (BIV) aangeklaagd, waarbij kleine wagens meer zullen moeten betalen dan luxebakken – en dat is zeker niet in dovemansoren gevallen.”

De kindpremie is geen goede maatregel

Vlaanderen geeft vanaf volgend jaar een kindpremie van circa 200 euro bovenop de kinderbijslag. Een voorbeeld van goed sociaal beleid?

COPERS: “Een goede maatregel is een maatregel die beantwoordt aan de reële noden van de mensen en mee tot doel heeft de armoede te verkleinen. Daarom vind ik de maximumfactuur voor de thuiszorg en voor het rusthuis een goede maatregel. Maar de kindpremie is geen goede maatregel, want als je de armoedetoets erop toepast blijkt die kindpremie helemaal geen verschil te maken voor wie er de meeste nood aan heeft.”

Zeg je nu dat de sociale bescherming enkel op maat van de armen moet zijn?

COPERS: “Neen, sociale bescherming moet er voor iedereen zijn, dus ook voor wie niet arm is, want anders ondermijn je op den duur de betaalbaarheid van je systeem. Een sociale zekerheid die er enkel voor de armen is, daar gaan de hogere inkomens niet aan willen blijven meebetalen, en dat wordt dus een arme sociale zekerheid.”

Wat is dan het probleem met de kindpremie?

COPERS: “Kijk, vandaag krijgt iedereen kinderbijslag, arm of rijk, en dat willen we zo houden. Maar sommige gezinnen hebben grotere noden dan andere. Hou daar ook rekening mee. Als je als Vlaamse regering bovenop de federale kinderbijslag een kindpremie wil geven, geef dan prioriteit aan de armste gezinnen, in plaats van iedereen een klein symbolisch bedrag te geven. De armoedeverenigingen delen die kritiek trouwens met ons.”

• Meer info over de Werelddag van verzet tegen armoede: www.17oktober.be