Nieuws, Recensie, Concert, Botanique, British Sea Power -

Luisterpost: British Sea Power @ Botanique

Vrijdag speelde – eindelijk nog eens – British Sea Power in ons land. Een unieke kans om deze excellente rockformatie uit Engeland van dichtbij aan het werk te zien. En het moet gezegd: British Sea Power ging in de uitverkochte Botanique naar het hart en het hoofd.

zaterdag 8 oktober 2011 17:48
Spread the love

Er waren verschillende redenen om vrijdag naar British Sea Power te gaan. Enerzijds verscheen in januari hun vijfde cd ‘Valhalla Dancehall’, één van de betere rockplaten van het jaar. Anderzijds kwam er net een boek uit over hen dat tot de beste rockbiografieën van de afgelopen jaren behoort. British Sea Power is deels een familiebusiness met twee broers in touw en verder ook een van de weinige rockbands met een vrouwelijk lid. De groep is al ruim 10 jaar een begrip in eigen land, maar buiten de grenzen wordt het gezelschap slechts gekoesterd door een handvol kenners. Ten onrechte. Zo noteerden we nogmaals bij het vlammend concert dat deze artrockers gaven.

warm èn intellectueel

Die benaming is deels misleidend, want British Sea Power speelt geen koude, maar net warmbloedige muziek. Die zit wel vol referenties die het geheel naar een hoger plan tillen. Bij British Sea Power komt zowel politiek als pakweg ornithologie aan bod en evengoed songs over broze relaties als de oorlog. Om toch maar even een idee te geven over hun creativiteit: het laatste jaar zag liefst drie uur nieuwe muziek het daglicht, de remixen niet inbegrepen. En op hun t-shirts (te koop aan een standje) staat trots: I’m a big fan of the local library’. Als de Britten niet daar optreden (ze deden dit jaar echt een tournee langs enkele bedreigde Britse bibliotheken), dan spelen ze wel in een sterrenobservatorium. Het lijkt soms wel of British Sea Power de enige band is die illustreert dat rock helemaal niet egoïstisch, plat of hersenloos hoeft te zijn.

Het lijkt soms wel of British Sea Power de enige band is die illustreert dat rock helemaal niet egoïstisch, plat of hersenloos hoeft te zijn.

Qua emotioneel quotiënt, bevlogenheid en kwaliteit kan je British Sea Power gerust vergelijken met Elbow. Maar waar het vijftal uit Manchester het spel iets poppier speelt en geregeld refereert naar de progrock, daar is British Sea Power veeleer een rockband met hoekstenen uit de postrock.

immense sound

Het optreden zelf had plaats voor een dicht opeengepakte rotonde. Net iets te klein voor de immense sound, maar tegelijk ook passend bij de emotie die de groep uitstraalt. De plaat is inmiddels meer dan negen maanden oud en de set bestond dan ook uit een mengeling van ouder materiaal en een stel goed ingespeelde nieuwe songs.
De avond begon met ‘A Wooden Horse’, de b-kant van hun eerste single ‘Fear Of Drowning’ uit 2001. Dit elegante pareltje zette meteen de toon, want de song illustreerde in overvloed wat twee gitaren, viool, bas, drum en toetsen samen kunnen bewerkstelligen. Ook nieuw materiaal als ‘We Are Sound’ verraste méér dan aardig. Vooral omdat de muzikanten steeds weer aan de songs frunniken en er live nieuwe wendingen aan toevoegen.

Naast zanger Scott ‘Yan’ Wilkinson is er zijn broer bassist Hamilton die ook een paar songs voor zijn rekening nam. Daartussen ‘Mongk II’, waarin hij een gitaarsolo smakte die zo op Lou Reeds ‘Metal Machine Music’ kon. De groep is echter meer dan de Wilkinsonfamilie, want gitarist Martin Noble trekt geregeld een geheel eigen lijn door de liedjes terwijl toetsenist/trompettist Phil Sumner en violiste Abi Fry het atmosferische enkel maar vergroten.

Verdere hoogtepunten waren ‘No Lucifer’, ‘Luna’ – qua sfeer dromeriger dan een warme herfstdag – en het spannende ‘Who’s In Control’ dat als intro een fragment uit dadaïst Kurt Schwitters’ beroemde nonsensgedicht Ursonate meekreeg. Intellectuelen, of wat?
De afsluiter ‘No Light For Darker Skies’ (van ‘Do You Like Rock Music?’) was één zinderend, alles verzengend moment waarbij het wel leek of uit de rotonde alle lucht werd gezogen. Nog eens een illustratie hoe deze sublieme band de toeschouwer op geheel aangename wijze naar de keel grijpt.

take down
the paywall
steun ons nu!