De speech van president Mahmoud Abbas was ongetwijfeld een historisch moment.  Zoals u kan zien, zweefde een deel van Palestina afgelopen weekend in een wolk van hoop maar niet iedereen feestte mee. Enkele uren voor de speech van Abbas werd Issam Kamal Odeh doodgeschoten in het dorpje Qusra door het Israëlische leger. Volgens ooggetuigen gebeurde dit toen settlers het Palestijnse dorpje aanvielen. 

The blue chair?!

Er is ook veel kritiek en cynisme bij de Palestijnse bevolking in verband met de vraag tot een onafhankelijke staat.
Als voorbeeld laat ik u graag onderstaand nummer horen dat werd gemaakt door een groepje Palestijnse politiek bewuste jongeren. (U vindt de vertaling van het nummer in de beschrijving). Of om het iets concreter met de woorden van Lucas Catherine te zeggen; “Heel de heisa rond de Palestijnse kandidaatsstelling voor het VN-lidmaatschap door de Palestijnse Autoriteit (PA) is er intern op gericht om de erg getaande glorie van de PA op te poetsen. De PA is verworden tot een gewoon Arabisch regime, dit wil zeggen: autoritair, corrupt en zonder enig respect voor de eigen bevolking.”

Desondanks hebben vele Palestijnen van dit weekend genoten. Ik hoop mee met hen dat hun staat,  mochten ze die ooit krijgen, tot concrete resultaten kan leiden op diplomatisch niveau.  Auto’s vol uitgelaten Palestijnen reden toeterend door Rammalah en een uitzinnige massa schreeuwde hun liefde uit voor hun vaderland. Hopelijk krijgt de Palestijnse bevolking in de nabije toekomst een concrete reden om te feesten.