Goedele Wachters, de Mega Mindy van de laatavondjournaals bij onze nationale doch regionale televisiezender, had woensdag de betoging op het Albertinaplein netjes tussen de plooien van de overdaad aan nieuws (1) weggemoffeld.

Alsof het een afspraak was blonken ook de rest van de Vlaamse media uit in afwezigheid. OK, er was wel geen zwartgele leeuwenvlag (2) te zien, maar toch wel ander schoon volk. Vijfhonderd betogers op een doordeweekse werkdag om vier uur, politieke partijen en vakbonden, tal van organisaties en ngo’s. Grote Palestijnse vlaggen en heel wat sfeer ook bij Minister Vanackere, aan de poorten van zijn witgeel gebouw van Buitenlandse Zaken.

Steven was er dus niet. Wij zagen hem later ergens weggedoken in een zetel op de VN. Deed me wat denken aan het jongetje dat zijn zeven knikkers veilig in de hand en de broekzak houdt. Kijkend naar het schouwspel van de grote jongens (3).

Misschien was hij wat aan het mijmeren over zijn uitschuiver toen hij het had over “een unilateriale stap van de Palestijnen”. Leek klakkeloos overgeschreven van Obama en Netanyahu. Toen de delegatie van het Albertinaplein de kabinetschef wees op de op eerdere uitspraken van premier Leterme, en zijn steun voor het Palestijns initiatief, bleek het weer een misverstand te zijn (4).

Maar goed, de Verenigde Naties dus. Ik vraag het mij al langer af, de houdbaarheid van die New Yorkse mastodont. “Het toonbeeld van de Washington Consensus is dood “ zegt Stiglitz (5) . En hij voegt eraan toe dat “ondanks het slecht managen van de globalisering de verhoopte hervormingen nog steeds achter de horizon liggen”.

De huidige economische en financiële perikelen hebben ongetwijfeld hun gevolgen op de politieke bühne. Het plaatst in alle geval vraagtekens achter de huidige strapatsen van het zogenaamde ‘Kwartet voor het Midden-Oosten’ (VS, EU, VN en Rusland). Dat Blair (6) daarin nog zijn opwachting maakt is slechts een randverschijnsel.

Interessanter is de visie van diegenen die linken leggen naar de huidige veranderingen die op til zijn in de regio, en gemeenzaam “de Arabische lente’ genoemd wordt. In Israël zelf kwamen enkele dagen geleden in 15 steden honderdduizenden (200.000 in Tel Aviv alleen) op straat om te protesteren tegen lage lonen, dure huizen- en energieprijzen, en besparingen op sociale voorzieningen.

Natuurlijk belet het feit dat de Palestijnen reeds decennialang in de grootste openluchtgevangenis van de wereld wonen elke rechtmatige sociaal-economische ontwikkeling. Maar evenzeer als de burgers in pakweg Jemen, Marokko of Egypte hebben zij ook hun legitieme eisen wat betreft rechtvaardige verdeling en democratie.

Regimes zijn omver geworpen, andere worden actueel in vraag gesteld. Vervolgens blijkt dat oplossingen niet pasklaar zijn. Dat oorlog of vrede makkelijk manipuleerbaar  is, opgelegd, of bol staat van economische en strategische belangen.

Zo ook de ‘vrede’ in Palestina. Vooreerst opgezadeld met huizengrote vragen als de Joodse nederzettingen, de terugkeer van de zeven miljoen vluchtelingen, de jarenlange vijandigheden.

Maar evenzeer blijft ook daar de vraag naar de inhoud van een vrij, rechtvaardig en democratisch land. Het zal een illusie blijken deze terechte verzuchtingen met een papieren schijnoplossing van de hand te doen.

(1) Natuurlijk de obligate juridische berichtgeving wat een goede helft van de (zonde van de) zendtijd bedraagt, maar naast het ooggetuigenverslag van dag 465, toch ook een inkijk in de gezondheidstoestand van Kim Clijsters en het wel en wee van de Vlaamse visserij.

(2) Sinds Bart zijn zinnen heeft gezet op het Antwerps burgemeesterschap, mag Piet De Bruyn nog wel deelnemen, maar zonder vlag. Men weet het, samen met Barack, bij de N-VA daar onderhand wel : zonder Joodse lobby kom je er niet.

(3) Eén van die topacts was ongetwijfeld weer Nicolas Sarkozy. Sinds zijn huzarenstoten in Libië heeft hij duidelijk de smaak te pakken.

(4) Dat de minister “in bepaalde media negatief overkwam was helemaal niet de bedoeling”, zei de kabinetschef,  die tot tweemaal toe herhaalde dat België voorstander is en blijft van het Palestijns initiatief.

(5) ‘Vrije val’ van Nobelprijswinnaar en econoom Joseph Stiglitz een verhelderend boek uitgebracht in 2010, over de vrije markten en het falen van de wereldeconomie”.

(6) De man wordt oud. Hij heeft zich klaarblijkelijk van Internationale Instelling vergist. Na zijn avonturen in Irak wordt hij eigenlijk op de banken van Den Haag verwacht.