Michael Moore gebruikte de luwte na zijn meest recente film Capitalism, a love story om een boek te schrijven. Here comes trouble, stories from my life is geen typisch Michael Moore-boek met een vlammende ontmaskering van rechts Amerika. Wel een bundel met waargebeurde maar teder vertelde verhalen over de jeugd en de eerste volwassen jaren van ‘s werelds succesvolste documentairemaker.

Eén verhaal dat als epiloog werd toegevoegd springt uit de band. The execution of Michael Moore is het huiveringwekkende relaas van wat er gebeurde in de maanden en jaren nadat Moore tijdens de Oscaruitreiking van 2003 uithaalde naar de “fictieve president” Bush die net drie dagen daarvoor de oorlog had verklaard aan Irak.

Na de korte toespraak van Moore toen hij het beeldje voor Bowling for Columbine in ontvangst nam klonk er luid boegeroep. Enkele sympathisanten van Moore zoals Meryl Streep en Martin Scorsese slaagden er niet in om die afkeurende geluiden te overstemmen.

Terug in de coulissen schreeuwde een medewerker van de Oscaruitreiking “Asshole” in zijn oor. Op de receptie achteraf wou bijna niemand in de buurt komen van Moore en zijn echtgenote uit angst om in die oorlogszuchtige tijden op de foto terecht te komen met een landverrader.

Haat

En in de dagen en weken daarna kwam de stroom haatboodschappen op gang. Niet alleen per post of per mail (“It almost seemed as if Hallmark had opened a new division where greeting card writers were assigned the task of penning odes to my passing”), maar ook per telefoon en zelfs in levende lijve door mensen die de oprijlaan kwam opgelopen om Moore en zijn gezin uit te schelden.

De politie raadde Moore uiteindelijk aan om zelf voor zijn veiligheid te zorgen. Hij neemt negen ex-Navy Seals in dienst die de klok rond waken over zijn veiligheid. Moore was nu ook officieel de meest gehate en na de president de best beveiligde man van het land.

Maar in plaats van het hoofd te laten hangen verzamelt hij een filmcrew om een film te maken over 9/11, de oorlog in Irak en president Bush. De film Fahrenheit 9/11 werd een ongezien succes en werd door de omgeving van de president als een ernstige bedreiging voor de kansen op een tweede ambtstermijn ervaren.

De film betekende ook het definitieve einde van het rustige privé-leven van Moore. Het agentschap dat instond voor zijn veiligheid verzamelde 429 ernstige bedreigingen aan zijn adres.

Verschillende ex-Navy Seals raakten gewond toen ze belagers met messen, geweren en andere gevaarlijke voorwerpen van Moore probeerden weg te houden.

AK-47

Eén keer liep het bijna echt goed fout. Lee James Headly, een eenzaat uit Ohio, had een arsenaal aan wapens en bommen verzameld om Moore uit te schakelen. Op een avond vuurde hij per ongeluk zijn AK-47 af in zijn woonkamer waarna een alerte buur de politie waarschuwde. Headly werd opgepakt voor hij zijn sinistere plannen kon uitvoeren.

Toen hij dat bericht te horen kreeg, brak er iets bij Moore. Twee en een half jaar kwam hij nog nauwelijks zijn huis uit. Onder meer gesprekken met de ondertussen overleden schrijver Kurt Vonnegut (als u Slaughterhouse 5 nog niet gelezen hebt, moet u dat één van de komende weken zeker doen) hielpen Moore er weer bovenop. Zoals ook Bush in die dagen bleef herhalen: “If we give in to the terrorists, the terrorists win.”

In de drie jaren daarna maakte hij drie films, bouwde een veelgelezen website uit en werd verkozen in de raad van gouverneurs van de Academy Awards.

Chomsky bij Oprah

What had I done to deserve this?, vraagt Moore zich af. “Een film gemaakt? Een film zorgt er voor dat iemand je huis wil opblazen? Waarom niet gewoon een brief schrijven naar de uitgever? Mijn misdaad was blijkbaar dat ik vragen en ideeën naar een massapubliek bracht (één van die dingen die je af en toe doet in een democratie). Het was niet dat die ideeën gevaarlijk waren, maar wel het feit dat miljoenen plots hongerig waren om ze te horen.”

Moore mocht op de sofa bij Oprah of aan het fornuis bij Martha Stewart. Zijn naam was zelfs een raadsel in de Amerikaanse versie van Het Rad van Fortuin. “Ik mocht daar de ideeën van Noam Chomsky en Howard Zinn en anderen verspreiden”, aldus Moore.

Dat deed bij een bepaalde rechterzijde in de VS de stoppen doorslaan. “I’m thinking about killing Michael Moore, and I’m wondering if I could kill him myself, or if I would need to hire somebody to do it.”

Dit zijn niet de woorden van de eenzame man uit Ohio die zijn had volgestouwd met oorlogsmateriaal. Het is een uitspraak van de controversiële Fox News-presentator Glenn Beck live in zijn radioprogramma. Beck was niet de enige die in de media opriep om Moore te liquideren.

Moore had de “manufactered consent” van de Amerikaanse democratie doorbroken en moest daarvoor gestraft worden.

Een ingekorte versie van The execution of Michael Moore verscheen als voorpublicatie in The Guardian.