Donderdag wordt het VN voortgangsrapport over de Milleniumdoelstelling 8, het wereldwijd partnerschap, bekendgemaakt. De coalitie 2015 – DE TIJD LOOPT is niet tevreden over de afwachtende houding van de Belgische regering. Nochtans gaven 15.000 Belgen vorig jaar met de Wachtnacht te kennen het wachten beu te zijn, klinkt het.
De kabinetschef van Ontwikklikkelingssamenwerking Cooremans werd begeleid langs de verschillende partners in het park die elk de voortgang van hun Millenniumdoelstellingen en hun eisen aan de wereld bekend maakten.
Cooremans verzekerde de aanwezigen dat er geen reden was waarom de nieuwe regering de gemaakte beloftes in verband met de Millenniumdoelstellingen niet zou nakomen. Toch vrezen de NGO’s dat er door de crisis beknibbeld zal worden op het budget voor het Zuiden. We vroegen Bogdan Vandenberghe van 11.11.11 en coôrdinator van de campagne ‘De Tijd Loopt’, meer uitleg.
Waarom deze actie vandaag?
“Wel, belangrijk voor ons is dat we een jaar geleden, met heel veel moeite en met al die inspanningen van NGO’s (meer dan 28 organisaties, ook hier vandaag aanwezig) er in geslaagd zijn de milleniumdoelstellingen hoog op de politieke agenda te krijgen. Er waren 15.000 mensen in Gent op de Wachtnacht en zoals dat meestal gaat bij politici, luisteren die pas als er veel volk achter eisen staat.”
“We hebben toen ook allerlei beloften gekregen vanop het allerhoogste niveau, minister Leterme, minister Vanackere, minister Michel, de Europese toen nog kersverse president Herman Van Rompuy, dat zij heel hard gingen werken rond millenniumdoelstellingen, dat dit ook ging gebeuren. En dat is inderdaad ook gebeurd moeten we eerlijkheidshalve zeggen, de Belgische delegatie heeft stevig gelobbyd onder andere voor het verwezenlijken van een belangrijke eis van ons, namelijk het verwezenlijken van een financiële transactietaks, ze hebben dit echt wel meegenomen, maar dan zie je dit jaar eigenlijk dat dit betreurenswaardig weinig aandacht krijgt, zowel nationaal als internationaal.”
Hoe komt dat?
“Wel, ik denk dat er vorig jaar inderdaad een momentum was, 5 jaar voor het einde van de Millenniumdoelstellingen, er werden allerlei balansen gemaakt, het zat niet goed, we hebben met NGO’s en civiele maatschappij echt wel ons best gedaan om dit duidelijk te maken. Het is niet gemakkelijk om gedurende 5 jaar die spankracht aan te houden, daar moeten we eerlijk in zijn, maar we zien nu dat de interesse toch beduidend lager is, wellicht ook door de weinige vooruitgang.”
“Morgen verschijnt een rapport van de Verenigde Naties, over de vooruitgang rond Milleniumdoelstelling 8 (ontwikkelingshulp, schulden verlichten en wegnemen van handelsbarrières zodat arme landen de andere doelstellingen kunnen bereiken), en ik vrees dat dit een treurig rapport zal zijn.”
“Dus dan heb ik de indruk dat de politici dit eigenlijk liever een beetje stil houden, maar uiteindelijk de tijd loopt, binnen een paar jaar moet de afrekening gemaakt worden en is het duidelijk dat de Millenniumdoelstellingen niet zullen gehaald worden.”
We hebben ook wel gehoord vandaag dat het niet allemaal negatief is. Er is ook vooruitgang geboekt, er waren ook positieve resultaten.
“Ja, dat klopt, we moeten opletten dat we niet vervallen in een totaal negativisme. Er is vooruitgang gemaakt rond een heel aantal indicatoren maar een ander aantal indicatoren scoort nog altijd zeer, zeer slecht, de sterfte bij zwangerschap is nog altijd zeer hoog, de indicator zit zeer ver onder het niveau dat moest bereikt worden.”
“Millenniumdoelstelling 8 is heel belangrijk voor ons maar we zien dat door de economische crisis de regeringen beginnen te besparen, onder andere ook op de budgetten van Ontwikkelingssamenwerking. Zo komen ontwikkelingslanden die net schuldkwijtschelding hebben gehad, terug in zware schulden door de financiële crisis. Het is dus heel duidelijk dat er rond Millenniumdoelstelling acht MDG8 heel veel werk is. En dit is nu net de doelstelling die hier moet verwezenlijkt worden en niet in het Zuiden.”
Wat vragen jullie dan concreet aan de nieuwe regering?
“We hebben 2 belangrijke eisen voor de nieuwe regering:
Dat die solidariteit die uitgedrukt wordt in 0,7% van het BNP (ontwikkelingshulp) die ons beloofd is tegen 2010 dat die behouden wordt en dat dit groeipad behouden blijft en waargemaakt wordt in een nieuw regeerakkoord. En dat er een sterke minister van Ontwikkelingssamenwerking komt die aanwezig is op dit soort evenementen en die ook kan wegen op andere beleidsdomeinen.”
“Hulp alleen is niet voldoende. Er zullen maatregelen nodig zijn rond handel, rond klimaat, er moet een transactietaks komen er moet rond schuldenlast gewerkt worden. Dat zijn allemaal andere departementen dan Ontwikkelingssamenwerking.”
“Wij willen werken met een sterke minister, met heel wat bevoegdheden, die op tafel kan kloppen als zijn collega’s dingen voorstellen die ingaan tegen de belangen van het Zuiden.”
Maar de kabinetchef van Ontwikkelingssamenwerking Cooreman heeft daarnet toch beloofd dat de komende regering de gemaakte belofte zal nakomen?
“Wij kunnen alleen maar hopen dat dit waar is, maar we moeten ook niet naïef zijn. In een context waarin een regering 7 tot 8 miljard moet besparen, zal er ook gekeken worden naar de budgetten van ontwikkelingssamenwerking en naar andere budgetten die met solidariteit te maken hebben.”
“Voor ons is het duidelijk: op solidariteit moet je niet besparen, die crisis en die besparingen die nu nodig zijn, die zijn niet veroorzaakt door de mensen in het Zuiden. Die zijn ook niet veroorzaakt door de armsten die hier in België wonen, en ook niet door de ontvangers van solidariteit. Wel onder andere door de bankencrisis enz. Dus het kan niet voor ons dat die besparingen afgewenteld worden op solidariteit.”
Moeten we daarom niet naar meer integratie gaan van de Ontwikkelingssamenwerking met andere sectoren? En minder praten over hulp maar over structurele verandering? Zodat mensen beseffen dat de baten van ontwikkelingssamenwerking niet enkel ten goede komen aan die ontwikkelingslanden maar aan iedereen en aan de stabiliteit van de hele wereld?
“Absoluut, dat moet de boodschap zijn en ik hoop dat dit ook in het regeerakkoord komt. Wat jij beschrijft noemen wij coherent beleid. België, net zoals de meeste andere landen, doen het eigenlijk niet goed op dit vlak. Een coherent beleid voor ontwikkeling is inderdaad ook goed voor het Noorden. Als we maatregelen nemen om de klimaatchaos in te perken, financiële markten te reguleren of sociale beschermingsmaatregelen, dan is dit niet enkel nodig voor het Zuiden, maar komt het ook goed voor het Noorden. En dit zal hoe langer hoe meer het beleid moeten worden van ontwikkelingssamenwerking, wil ze relevant blijven, want alleen met hulp gaan we er niet komen.”
