Naar slechte VRT-gewoonte kwam slechts één mening, namelijk die van VOKA, aan bod. Totaal kritiekloos onderging de VRT-journaliste de VOKA-propaganda. Ik wil hier toch enkele kanttekeningen bij plaatsen.
Over flexibiliteit en belastingen
• Wie maakt die concurrentielijst op? Gebeurt dit op basis van een wetenschappelijke studie of op basis van de mening van een paar managers? En zijn deze dan representatief voor alle managers?
• De lijst gaat uit van 101 parameters. Op welke manier worden deze gemeten in de verschillende landen? Of gaat het hier ook weer om het ‘gevoel’ dat een bepaalde groep managers heeft bij een bepaalde parameter?
• Volgens de professor bengelt België aan de staart wanneer het gaat over flexibiltiet op de arbeidsmarkt. Weerom de vraag: is dit wetenschappelijk bewezen?
België is immers veel flexibeler in zijn arbeidsmarkt dan andere EU-landen. We hebben de weekendbanen (uitgevonden door toenmalig minister Anselme), we hebben stelsels van 2, 3, 4, 5, en 6 ploegen. We hebben nachtwerk, voltijdse en deeltijdse contracten, uitzendarbeid, etc.
Daarnaast hebben we nog de in de EU unieke systemen van technische en economische werkloosheid. België niet flexibel: kom nou…
• Daarnaast staat België aan de staart wanneer het gaat over de belastingdruk op vennootschappen. Deze zou 33,99 procent bedragen. Zijn degenen die de concurrentielijst opstellen dan te lui of te incompetent om de werkelijke belastingdruk na te gaan?
België is voor ondernemers en rijken een belastingparadijs en een belastinghel voor wie met werken zijn brood moet verdienen. De 100 grootste ondernemingen betalen minder dan 0,5 procent vennootschapsbelastingen. Sommigen zelfs helemaal niks of krijgen zelfs geld toe via een belastingkrediet (Electrabel vorig jaar).
Gemiddeld bedraagt de vennootschapsbelasting in België 11,8 procent. Als we dan nog eens de miljardensubsidies zouden verrekenen die bedrijven krijgen, dan is de belastingdruk in België voor bedrijven omzeggens 0 of krijgen ze meer dan ze betalen.
Er bestaat een woord voor: pulpjournalistiek
Enig onderzoek leert dat de prestigieuze lijst van het World Economic Forum voor België samengesteld door de Vlerick Management School die zich baseert op de vrijblijvende mening van een paar managers die ze zelf uitkiezen.
De uitspraken van die managers worden dan gemixt en gekruid met een paar statistiekjes en klaar is kees. Je kan alleen maar hopen dat de toekomstige Vlerick-managers iets serieuzer tewerk gaan wanneer ze effectief bedrijven gaan leiden.
Bijzonder ergerlijk is de totaal kritiekloze houding van de VRT tegenover dit soort lijstjes en ‘zogenaamde’ studies. Het checken van feiten is taboe geworden. Niemand stelt de aan de journalisten gepresenteerde ‘onderzoeken’ in vraag.
Als bijvoorbeeld UNIZO een internetenquête doet bij zijn leden en een paar honderd leden antwoorden daarop, dan wordt dit op de VRT ineens ‘de werkgevers uit de KMO’s vinden dit of dat … en dit terwijl het kleinste kind weet dat dergelijke onderzoeken totale onzin zijn en geen enkele wetenschappelijke grond hebben.
Er bestaat daar een woord voor: pulpjournalistiek.
Philippe Desmet
