Voetnoot 1

Yves Leterme is een vriend van Israël. Dat zegt niet alleen zijn speech-writer, barones Mia Doornaert, maar dat vindt ook de Israël-lobby in België.

In november 2008 kreeg hij uit handen van Moshe Kantor, de voorzitter van de grootste Israël-lobby bij de EU, de titel uitgereikt van ‘Navigator of Jerusalem’. In juni dit jaar kreeg hij in Brussel de Gouden Davidster opgespeld.

Voetnoot 2

Yves Leterme opende op 4 september de nieuwe Belgische ambassade in Ramat Gan. Een voorstad van Tel Aviv, die zoals iedereen ondertussen vergeten is, gebouwd werd op grond van de Palestijnse dorpen Jammassin en Salama.

Voetnoot 3

Yves Leterme ging daarna op bezoek in het holocaustmuseum Yad Vashem, dat zoals iedereen ondertussen vergeten is, gebouwd werd op de grond van de in 1948 verwoeste Palestijnse dorpen Ein Karim en Deir Yassin.

Voetnoot 4

Daarna ging Yves Leterme een boom planten in een, zoals de Jerusalem Post schrijft, woud van het Joods Nationaal Grondfonds (KKL), een woud, dat zoals iedereen ondertussen vergeten is, aangelegd werd op alweer een verwoest Palestijns dorp.

Voetnoot 5

Yves Leterme maakte er kennis met de nieuwe Israëlische ambassadeur in België, Yaakov Revah. De heer Revah was tot voor kort hoofd van het Afrika-departement van het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken.

Niet dat Israël het regeringsloze België nu degradeert tot een Afrikaanse bananenrepubliek, want Yaakov Revah specialiseert in Congo. Hij is een vriend van Dan Gertler. Dat is een van de twee blanken die mocht aanwezig zijn op het huwelijk van president Kabila junior en hij dealt in diamant en andere waardevolle steentjes. In Congo is hij oncontournable.

Revah bezocht hem in Lubumbashi waar ze aanzaten aan een kosher diner (waarde 23.000 dollar) dat speciaal werd aangevlogen dankzij Ashlan Piha, voorzitter van de Joodse gemeenschap in Congo, en drager van de Congolese medaille voor Civiele Verdiensten. Een andere genodigde was Moïse Katumbi, de sterke man en gouverneur van Katanga.

Vraag is dus of Yaakov Revah niet enkel ambassadeur in België is, of ook nog ambassadeur bij de Antwerpse diamantsector.

Waarbij een ouwe marxist als ik bedenkt dat een koloniale staat als Israël, wel echt goed past in de neokoloniale politiek ten opzichte van Congo.

Lucas Catherine

Lucas Catherine is een Brusselse auteur die publiceert over kolonisatie, de relatie van de Europese beschaving met andere wereldbeschavingen en islam. Over de kolonisatie van Palestina schreef hij onder meer: ‘De Palestijnen, een volk teveel?’ En ‘Palestina, de laatste kolonie?’ Over de kolonisatie van Congo: ‘Manyiema, de enige oorlog die België won’, ‘Bouwen met zwart geld’ en ‘Wandelen naar Kongo’.