Meer dan tweehonderd buitenlandse arbeiders werkten begin dit jaar aan prestigieuze villa’s in de Green Zone. Maar door de gebeurtenissen in het Midden-Oosten zijn er nu nog 35. De laatste arbeiders blijven omdat ze wanhopig wachten op hun onbetaalde loon. Ze slapen en leven in een rudimentaire hal, moeten het stellen zonder arbeidsvergunning en krijgen weinig water of eten in de Iraakse hitte.

De arbeiders probeerden aandacht te trekken met zelfgemaakte spandoeken als “Help ons” en “SOS Oekraïense arbeiders”. Maar de Groep Salar, de Turkse bouwfirma achter de werf, liet die verwijderen. De firma benadrukt dat er geen probleem is met de voedselvoorziening.

Joeri, een Oekraïense arbeider, vertelt hoe een onderaannemer van Salar, het Koerdische Noble House, hem naar Bagdad lokte met de belofte van een maandloon van 2500 dollar (1700 euro). Het verhaal van zijn collega’s is gelijklopend: het leek een gouden kans voor de werkloze mannen die gezinnen te onderhouden hadden.

Ze trokken de Iraakse grens over, kregen een visum voor vijftien dagen en mochten al meteen een contract tekenen waarin een lager loon werd beloofd. Ze moesten vervolgens vier maanden lang twaalf tot zestien uur per dag werken, zegt Joeri. “Elke maand kregen we te horen dat ze ons zouden betalen, maar elke keer was er weer een probleem en was het ‘morgen, morgen…'”.

Wetgeving

De Internationale Organisatie voor Migratie ontdekte de werf op 4 augustus en is een campagne begonnen om compensatie te krijgen voor de arbeiders. Ze dringt ook bij de Iraakse regering aan op een duidelijke arbeidswetgeving.

Hoewel de Iraakse grondwet van 2005 mensenhandel verbiedt, zijn er geen concrete wetten om overtreders aan te klagen. In 2008 ging wel een werkgroep aan de slag om een wetsvoorstel op te stellen.

Salar zegt niet verantwoordelijk te zijn voor de arbeiders. Volgens de firma is Noble House ervandoor met een voorschot en kan Salar niet verantwoordelijk gehouden worden voor de daden van een onderaannemer. De meeste arbeiders zijn inmiddels naar huis zonder loon.

Mensenhandel

Dara Hassa Rashid, onderminister voor Werk en Sociale Zaken, zegt “geschokt” te zijn door de zaak. “Dit is mensenhandel”, zegt hij. “Salar is hiervoor verantwoordelijk. Zij hebben het contract getekend en zijn hebben de wetten van dit land overtreden.”

De mensenhandel is een groeiend probleem in het land, na jaren van verwoestend geweld en chaos. De enorme instroom van aannemers en de beschikbaarheid van goedkope arbeidskrachten uit Zuidoost-Azië, Oost-Europa en Afrika voeden het probleem.

In juni dreigden 41 Sri Lankaanse bouwvakkers met massale zelfmoord in het zuiden van het land omdat ze al twee jaar niet waren uitbetaald door hun Libanese werkgever. De Iraakse regering kwam tussenbeide, gaf elke arbeider 3000 dollar en vloog ze naar huis.