Ode au Saucisson
Met zijn ‘Ode aan de worst’, toont Jacques Lennep (°Ukkel, 1941) een reeks van 14 schilderijen op doek, die bestaan uit olieverf en acryl. Elk werk symboliseert een stukje worst uit verschillende landen en streken. In plaats van de naam van de worst te vermelden, schrijft Lennep de naam van een schilder op het doek, die afkomstig is van dezelfde streek als van de worst.
Op die manier geeft hij een persoonlijke invulling aan Magritte’s ‘La Trahison des Images’, waarbij de tekst en de voorstelling de kijker in eerste instantie in een lichte verwarring brengen en waarbij er een spel van analogie en tegenstelling wordt gespeeld. Humor en reflectie zijn inherent aan dit werk van Lennep.
Catch a Fly
Naar het picturale werk van Frank Maieu (°Wilrijk, 1952) kijken, is binnentreden in een minutieus gecomponeerd beeldverhaal. Hoe langer je het bekijkt, hoe meer details zich prijsgeven en zich ontvouwen. Maieu schildert in feite metaforen: “Het is de wereld zoals ik die zie. Ik toon het leven, maar dan dat langs de andere kant”, zegt Frank Maieu over zijn werk.
Met zijn nieuwe tentoonstelling ‘Catch a Fly’, genoemd naar een van zijn grote schilderijen, toont hij ons in acryl de scherpe, snijdende en bijtende kant van de maatschappij. Als een hedendaagse Hiëronymus Bosch bouwt hij zijn werk nauwgezet vol ludieke, ironische en sarcastische details op.
Fortuna speelt een rol, dobbelstenen verschijnen op het doek, het nummer 13 kan niet ontbreken. Vorm en beweging gaan in zijn vaak wulpse werken, waarin seks zelden mankeert, hand in hand. Met verf wordt er nooit overdreven, de kleuren zijn weelderig maar bedacht.
Naast een paar grote schilderijen zijn er ook een reeks keramieken en een aantal kleinere werken te zien op onbewerkt doek.
Ook hier dezelfde ironie, echter weergegeven met een meer ‘eenvoudig’ geschilderde, en meer uitgepuurde hand. Zo zien we bijvoorbeeld ‘Het Mirakel’, waarop een non staat met letterlijk het ‘goddelijke’ licht in haar geslacht geplaatst, of ‘Le Fil de la Mémoire’ waar een oudere vrouw een reusachtige sok van haar hersenen breit.
Hersenen spelen trouwens in deze tentoonstelling nog wel meer een rol: zo is het grote schilderij ‘Brain Forest’ eraan gewijd. Het toont bijvoorbeeld hersenen die het hart opeten, of worden geassocieerd met noten.
ZoZoo d’Anvers et Autres Jolités
Een beeld van het hoofd van een giraf, waarvan diens gevlekte vacht bestaat uit beelden/afbeeldingen van beroemdheden en pin-ups. Dat is over het algemeen de manier van werken van André Stas (°Ocourt, 1949), die graag iconen uit de media en de kunsthistorische geschiedenis mixt en assembleert.
Op die manier creëert hij collages en ontregelt hij de voorspelbaarheid van een beeld. De titels bij deze kunstenaar zijn even belangrijk als de werken zelf. Naast een reeks van collages die vertrekken van reproducties van dieren, zijn er ook de zogenaamde ‘woordcollages’, die bijvoorbeeld de verborgen gedachten van personen weergeven.
An Artist in Wonderland
Een ensemble van kleine sculpturen, stukken ‘bewerkt’ speelgoed en andere snuisterijen en materialen uit de alledaagse huisraad, naast elkaar gepresenteerd als één overkoepelende constellatie. Dat is wat de beeldhouwer Raymond Minnen (°Mol, 1950) met zijn tentoonstelling in de galerie toont.
Volgens Minnen komt alles voort uit het alledaagse. Zijn objecten en gipsen sculpturen bewerkt hij en assembleert hij tot een volledig imaginaire wereld, waarin realisme en fantasie in elkaar haken en een verbond vormen.
Door die techniek en manier van werken haalt hij de banale voorwerpen uit hun context en dicht ze een andere betekenis toe dan die waarmee ze gewoonlijk worden geassocieerd. Deze kunstenaar brengt dan ook een eigenzinnige en persoonlijke versie van zijn ‘Alice in Wonderland’.
