Banken als steunpilaren van het regime

Zakendoen met Angola is steeds een heikele onderneming. Internationale zakenpartners van de Angolese regering kunnen corruptie op praktisch alle vlakken van internationale handel nauwelijks uit de weg gaan. Zo kunnen ook Duitse banken als de Commerzbank, Deutsche Bank, West LB of BHF, met recht en reden als steunpilaren van het Dos Santos-regime in Luanda gezien worden.

Een bijzonder explosief verhaal uit de recente Angolese bankgeschiedenis, is het ontstaan van de Banco Quantum, een brievenbusbedrijf (nvdr: een bedrijf dat voor de schijn zijn hoofdzetel heeft in een belastingparadijs) met zetel in Zwitserland.

De bestuursvoorzitter van deze twijfelachtige privébank van de Angolese president, waaraan ook zijn zoon Zénu dos Santos betrokken is, is niemand minder dan Ernst Welteke, een ex-voorzitter (1999-2004) van de Deutsche Bundesbank, de nationale bank van Duitsland.

Kapitaalvlucht

Tientallen jaren lang lieten sommige Angolese parlementsleden geen gelegenheid voorbijgaan, om, in de discussie over het gebruik van de aardolie-inkomsten, het thema van de gebrekkige transparantie en de verduistering door kapitaalvlucht naar het buitenland aan te snijden.

Van tijd tot tijd liet de regering-Dos Santos haar eerste minister of de MPLA-secretaris-generaal dan verklaren, dat de naar het buitenland overgemaakte aardolie-inkomsten Angola’s appeltje voor de dorst was, dat het volk ooit, in magere jaren, van pas zou komen.

Achter gesloten deuren

De laatste keer, in 2004, in de aanloop naar de goedkeuring van een nieuwe oliewet, werd in het Angolese parlement, de Assambleia Nacional (AN), op vraag van een kleine oppositiefractie ernstig en heftig over het gebruik en de rechtvaardige verdeling van olie-inkomsten gediscussieerd. De fractie moest het onderspit delven, en de regeringspartij MPLA zag geen reden, om over de verschillende voorgestelde modellen voor de herverdeling van grondstoffeninkomsten, zoals de oprichting van een Permanent Dividend or Charitable Trust Oil Fund, naar het voorbeeld van Shetland, Alaska of Noorwegen, te bespreken, laat staan om een wet in die aard goed te keuren.

Maanden later werd per toeval bekend, dat Dos Santos en zijn economie-adviseur achter gesloten deuren en zonder parlementair debat een eigen plan ontwikkelden – een Sovereign Wealth Fund (SWF), dat wat weg had van de modellen uit Rusland en de Arabische koninkrijken.

Dat fonds zou op papier de naam Angola Reserve Fund for Oil krijgen. Toen pas maakte de toenmalige minister van Financiën, José Pedro Morais, voor de internationale pers het bestaan van het fonds bekend, en pas dan mochten de parlementariërs – ook die van de eigen regeringspartij – over de kwestie discussiëren.

Olie tegen dumpingprijzen

Het plan van de regering was, om haar aardolie-inkomsten uit het fonds in ondernemingen en in bevriende landen te investeren. In 2006 richtte de regering daarom de Banco Angolano de Desenvolvimento op, die gespekt werd met olie-inkomsten en onder controle stond van het staatsoliebedrijf Sonangol – en niet van het parlement.

Pas in 2007 keurde de ministerraad de wet goed waarmee het Angola Reserve Fund for Oil werd opgericht, en waarin automatisch de overschotten vloeien die ontstaan door de verschillen tussen de prijs op de wereldmarkt voor Angolese olie, en de gebudgetteerde olieprijs (45 dollar in 2007). Die ‘Angolese prijsstelling’ in de nationale begroting vormde één van de grootste problemen tijdens het wetgevingsproces. En is dat tot op heden nog steeds: de regering stelt namelijk een olieprijs vast, die extreem ver onder de wereldmarktprijs ligt.

Brievenbusbedrijf in Zwitserland

In overeenstemming met het besluit van de ministerraad, verkreeg de Angolese nationale bank, de Banco Nacional de Angola (BNA), de bevoegdheid om deze zogeheten Angola Oil Funding op te richten.

BNA-baas Alberto Fernandes da Silva moest het fonds oprichten naar het model van de Golfstaten. Hij delegeerde de opdracht bij gebrek aan vakkennis in Angola echter aan het Zwitserse brievenbusbedrijf Quantum Global Wealth Management AG, met hoofdzetel in het kanton Zug, dat volgens het uittreksel uit het handelsregister op 2 december 2003 was ingeschreven (1), om “contacten te leggen met westerse banken- en financiële experts” en aan te werven voor de realisatie van het project “beheer van de oliegelden van Angola” (2).

Volgens het uittreksel van het handelsregister is Quantum Global Wealth Management de opvolgster van een ander brievenbusbedrijf, met de naam RBK Allfinanz AG, dat een week voordien – volgens de statuten op 28 november 2003 – opgericht werd.

Zowel voorzitter Jean-Claude Bastos de Morais, als Marcel Krüse, lid, tekenden voor akkoord. Tot begin januari 2007 heette het bedrijf nog RBK Allfinanz AG. Op 11 januari 2007 doopten beide heren het om tot Quantum Global Wealth Management AG (3).

Volgens het registeruittreksel van het jaar 2003 gaf het brievenbusbedrijf als missie op: “planning, advies en vertegenwoordiging van financiële dienstverleningen van allerlei aard, in het bijzonder met betrekking tot het afsluiten en vereffenen van verzekeringen, en op vlak van kapitaalopbouw, investeringsmogelijkheden en voorzorgsmaatregelen; het kan onroerende goederen aankopen en alle rechtshandelingen uitvoeren, die het doel van het bedrijf dienen.”

Wat het bedrijf echter werkelijk uitvoerde, blijft een geheim. Volgens onze informatie richtte Bastos ergens in de loop van 2004 het bedrijf Quantum Capital S.A. op, een “onafhankelijke onderneming naar Angolees recht, die in samenwerking met internationale partners bank- en investeringsdiensten in Angola aanbiedt.” (4)

Met het nieuwe statuut van 2007 veranderde ook de missie. Toen ging ze als volgt klinken: “het verlenen van diensten bij promotie, klantenservice en investeringsadvies op vlak van wereldwijd portefeuillebeheer; kan dochterbedrijven oprichten, participeren in andere ondernemingen, grondeigendom verwerven, gebruiken, verkopen, en beheren, en financieringen voor eigen of andermans rekening uitvoeren.” (5)

Ernst Welteke doet mee

Met zijn inschrijving in handelsregisternummer 77 van 23 april 2007 begon ook Ernst Welteke, de voormalige baas van de Bundesbank, officieel zijn job als vicevoorzitter van de beheerraad van Quantum Global Wealth Management AG (6).

Ernst Welteke is een Duitse SPD-politicus en econoom. Hij was van 1999 tot 2004 voorzitter van de Bundesbank, en zetelde van 1974 tot 1995 in het parlement van de deelstaat Hessen.

In Hessen was Welteke in de jaren 1980 voor korte tijd fractieleider van de SPD in de Landtag. In 1991 werd hij minister van Economie in het Hessische kabinet onder Hans Eichel. In 1995 werd Welteke op voorstel van zijn jarenlange politieke kompaan Eichel tot voorzitter van de centrale bank van de deelstaat benoemd.

In september 1999 werd hij dus voorzitter van de Bundesbank. In die hoedanigheid vertegenwoordigde hij ook de belangen van de Bundesbank in de raad van de Europese Centrale Bank (ECB) in Frankfurt. Welteke geraakte verwikkeld in verschillende schandalen, zoals de Adlon-affaire (7) (nvdr: hij zou een luxeweekend in Berlijn voor hem en zijn familie laten betalen hebben door de Deutsche Bank, een privébank) en de affaire-Schneider (8). In april 2004 moest hij ontslag bij de Bundesbank nemen nadat Der Spiegel de schandalen aan het licht had gebracht.

Bastos de Morais, Marcel Krüse en Ernst Welteke kenden elkaar uit een ander bedrijf, de firma Stampa & Partners Holding AG uit het Zwitserse Freiberg, maar ook met zetel in Zug (9). Quantum Global Wealth Management AG staat onder het voorzitterschap van Thomas Ladner, een vertegenwoordiger van het ‘brievenbussenondernemerschap’ in het belastingparadijs Zug.

De leden van de raad van bestuur van Quantum Global Wealth zijn Jean-Claude Bastos de Morais, een ‘genaturaliseerde Zwitser van Angolese herkomst’, Marcel Krüse, eveneens een Zwitsers staatsburger, Ernst Welteke, die in Offenbach am Main is gevestigd als vicevoorzitter van de beheerraad, Gareth Fielding, een Brits onderdaan, gevestigd in Londen (Groot-Brittannië) en in Zug (Zwitserland) als directeur, en Morten Kleven, Noors onderdaan, gevestigd in Küsnacht (kanton Zürich, Zwitserland) als lid van de beheerraad (10).

Witwasmachine Banco Quantum

Met het ontstaan van Quantum Global Wealth Management AG, en dankzij de prominente medewerking uit Europa, in het bijzonder uit Duitsland, legden de machthebbers van Angola de basis voor de oprichting van de privébank Banco Quantum, die sinds november 2008 operationeel werd.

In Angola is het een publiek geheim, dat de Banco Quantum een privébank van president Dos Santos en zijn familieleden is. Het hoofddoel van deze bank lijkt het ontransparante beheer – of beter gezegd: het afleiden – van aardolie-inkomsten te zijn.

Contacten

Officieel is er wel geen rechtstreekse verbinding tussen Banco Quantum en Quantum Capital S.A., afgezien van het contact via Jean-Claude Bastos de Morais. De data-analyses tonen echter een ander beeld: bij de oprichting van Banco Quantum waren Bastos en Krüse wel de sleutelfiguren, en het was ook geen toeval, dat de dochtermaatschappijen van deze Angolese bank in de Zwitserse belastingparadijzen Zürich en Zug ondergebracht werden.

In het kanton Zug zijn Bastos en Krüse geen onbekenden, en hun contacten reiken tot in invloedrijke kringen van Zwitserse partijen en politici.

FDP

Zo kregen beide heren bijvoorbeeld de daadkrachtige ondersteuning van Otto Ineichen, federaal parlementslid voor de liberale Zwitserse partij FDP, toen ze tot de stichting van Pro KMU Investment AG overgingen, en het bedrijf samen met de politicus als lid van de beheerraad, bankroet deden gaan (11).

Ook lid van de FDP is de huidige openbare aanklager van Genève en hoofdaanklager Daniel Zappelli, die in Zwitserland zwaar omstreden is. Hij wordt ervan verdacht “belangrijke strafprocedures tegen witwaspraktijken te verwaarlozen – onder andere een procedure tegen de president van Pakistan” (12) – of ongegrond te hebben verklaard (onder andere het proces tegen Pierre Falcone in de Angolagate-affaire).

Doorheen die partij lopen dus de verbindingen van de stichters van brievenbusfirma’s naar de machtigste personen van Zwitserland. Bastos en Krüse kunnen zo hun illegale of dubieuze zaakjes in opdracht van de elite van Angola vanuit Zwitserland over heel Europa verregaand en ongestoord uitvoeren.

Frauduleus failliet

Handelsregisteruittreksels uit verschillende Zwitserse kantons tonen aan dat deze twee personen ontelbare firma’s opgericht hebben, met veel onderlinge verbanden en wijd vertakte netwerken. Veel van hun bedrijven hebben ze zelfs korte tijd na hun registratie snel-snel failliet laten gaan, en vervolgens laten schrappen.

Zo werd tegen beide heren door de onderzoeksrechter van Zug bijvoorbeeld een procedure ingeleid, nadat de officieel aangestelde curator van de firma ProKMU Invest AG klacht had ingediend tegen beide beheerraadsvoorzitters “op verdenking van bedrog, valse aangiften over handelszaken, onbehoorlijk bestuur en het verduisteren van bewijsmateriaal” (13).

Schoolkameraden van Zénu dos Santos

Volgens Angolese media ging Jean-Claude Bastos de Morais in Zwitserland naar dezelfde school als José Filomeno dos Santos, alias Zénu dos Santos, de zoon van de Angolese president. De schoolkameraden zijn de beste vrienden gebleven.

Zénu dos Santos, die in Angolese machtskringen als mogelijke opvolger van zijn vader als president wordt gezien, heeft zeer goede connecties met zowel de privébedrijven van zijn vader als met de machtige oliekringen van Angola.

Na zijn ingenieursstudie elektronica in Londen kreeg hij in Angola dadelijk een leidende functie in de Angolese staatsoliemaatschappij Sonangol. Zijn vader heeft hem ook het dossier voor de stichting van het oliefonds toevertrouwd. Zénu mobiliseerde zijn voormalige schoolkameraad Bastos de Morais voor het project Banco Quantum.

Welteke

Bastos, die als ‘sleutel’ tot de Zwitserse private kapitaal- en brievenbusbedrijfswereld geldt, gebruikte zijn goede contacten met Ernst Welteke (14), en haalde de bekende Duitse bankier mee aan boord.

Zo werd Welteke de voorzitter van de privébank Banco Quantum, en tegelijk investeringsbankier in opdracht van president Dos Santos (15). Naast Ernst Welteke en Jean-Claude Bastos de Morais zit ook de zoon van de president, José Filomeno dos Santos, in het bestuur van Banco Quantum, samen met belangrijke personen van Sonangol en de Banco Africano de Investimentos (BAI).

Gezien we er met de informatie waarover we tegenwoordig beschikken van uit kunnen gaan, dat de belangrijkste beheerders van deze beide banken verantwoordelijk zijn voor ernstige corruptie, witwaspraktijken, kapitaalvlucht en schaamteloze plundering van hun land, is het mogelijk dat Ernst Welteke zich sinds zijn afscheid bij de Bundesbank (nvdr: in 2004), of zelfs kort daarvoor, in de sfeer van de internationaal georganiseerde criminaliteit bewoog, en er zelf bij betrokken was.

Glencore

Volgens informatie van de Nederlandse ambassadeur in Luanda, beschikken Jean-Claude Bastos de Morais en Marcel Krüse (16) over goede contacten met Nick Busink, financieel directeur van Glencore International AG, een expert uit Nederland, die ook in Zug gevestigd is, maar ook een rechtstreekse verbinding heeft met de Angolese oliebaronnen.

Zoals bekend is Nick Busink sinds jaren ook een vertrouweling en zakenpartner van Marc Rich, de stichter van ‘s werelds grootste handelsbedrijf in olieproducten Glencore, die vanuit het kanton Zug met verschillende grondstoffen speculeert. Hij liep al in de kijker vanwege de financiering van het apartheidsregime in Zuid-Afrika. De naam Marc Rich staat ook voor het schandaal rond het olie-voor-voedselprogramma van de VN met Saddam Hoessein in Irak.

Nick Busink treedt ook op als ‘adviseur van de republiek Angola’ en behoort tot de groep mensen in het buitenland, die toegang hebben tot de buitenlandse rekeningen van de Angolese regering.

Wapenhandel

Zowel Marc Rich als Nick Busink, speelden een belangrijke rol bij de illegale wapenverkopen tussen 1993 en 1994, die later tot het Angolagate-schandaal in Frankrijk zouden leidden.

Het was de firma Glencore Finance AG, die met actieve medewerking van Marc Rich en Nick Busink, en in weerwil van het VN-embargo tegen Angola, de beide wapenhandelaren Pierre Falcone en Arcadi Gaydamak een krediet van meer dan een miljard dollar ter beschikking stelden.

Uit documenten blijkt dat al deze actoren elkaar kennen, en dat ze in de laatste vijftien tot twintig jaar nauw betrokken waren bij ettelijke speculatieve of dubieuze zaken. Het aantal firma’s waarbij deze mensen samen in de beheerraad zaten, is groot.

Kanton Zug: discretie voor belastingontwijkers

Alle informatie wijst erop dat Banco Quantum niet toevallig het Zwitserse kanton Zug als vestigingsplaats gekozen heeft. Het kanton Zug geldt niet alleen, net als Zürich, Ticino en zo voort, als offshore jurisdiction (nvdr: belastingparadijs), maar ook als “draaischijf voor de internationale oliehandel en oliesmokkel.” (17)

Vanuit Zug, een katholiek stadje met slechts 100.000 inwoners, maar meer dan 27.000 banken en brievenbusbedrijven, worden de grootste zaken gedaan voor bijna alle grondstoffen die de wereldeconomie aandrijven: aardolie en afgeleide producten, diamanten en andere mineralen, landbouwproducten, zaaigoed, enzovoort.

NogmaalsGlencore

Hier heeft de grootste oliehandelsfirma ter wereld, Glencore Iternational AG van Marc Rich, zijn zetel, en controleert het wereldwijd alle speculatieve transacties met de vermelde producten.

In 2005, bijvoorbeeld, was Glencore met 119 miljard Zwitserse frank inkomsten de onderneming met de grootste omzet van Zwitserland, nog voor Nestlé en Novartis.

Marc Rich werd lang door het Amerikaanse gerecht gezocht, maar werd door de Zwitserse overheid in bescherming genomen. Later werd hem door Bill Clinton, kort voor het einde van diens mandaat als president, genade verleend, volgens insiders tegen betaling.

Discretie

Het kanton Zug biedt belastingontwijkers en bedrijven van over de hele wereld extreme discretie. De elite van Angola is er sinds jaren aanwezig, verklaarde een insider in een gesprek ter plaatse.

De volgende brievenbusbedrijven onderhouden er relaties met de Banco Quantum: Quantum Global Real Estate en Quantum Capital International S.A., Road Town, British Virgin Islands Zug (Swiss) Branch.

Bij de eerste firma is Ernst Welteke als voorzitter van de beheerraad van de partij, terwijl Marcel Krüse, voormalig werknemer van PriceWaterhouseCoopers, in het tweede brievenbusbedrijf de enige ondertekenaar is.

Deze dochtermaatschappij vormt de rechtstreekse verbinding met de Britse Maagdeneilanden, een Caribisch belastingparadijs.

De betalingen uit oliehandel vloeien naar Zwitserland. Een deel blijft er, en wordt als global wealth beheerd, en de rest vindt via het kanton Zug hun weg naar andere offshore jurisdictions, zoals de Britse Maagdeneilanden (Quantum Capital S.A., Tortola, Zug), de Bahama’s, de Bermuda-eilanden, Delaware (VS) en Londen.

Grafenauweg

Al deze Angolese firma’s – Quantum Global Wealth Management, Real Estate en Capital International AG/SA/Ltd, hebben hun zetel in de Grafenauweg nummer 6.

De Grafenauweg is een zeer bekende straat voor brievenbusbedrijven vlak achter het belangrijkste station van Zug. Alleen al op dat adres zijn naar eigen telling meer dan 40 firma’s geregistreerd.

Het huis met nummer 6 was al in het jaar 1983 door de firma BASF betrokken. Ook het Kasselse Wintershall Erdgas AG, dochteronderneming van BASF, zetelde ooit hier, voor het naar nummer 8 verhuisde.

Winterschall Erdgas AG is momenteel in onderhandelingen verwikkeld met de Angolese regering over de toegang tot het grote vloeibare-aardgasproject LNG (nvdr: wat staat voor liquefied natural gas), samen met E.ON AG, Ruhrgas en EnBW.

Aangezien alle buitenlandse aardoliegevolmachtigden van Angola in Zug en in Genève zitten – Nick Busink van Glencore, Jean-Claude Bastos en Marcel Krüse, Crossoil en Mouvoil AG, moeten we er wel van uitgaan dat daar aan de touwtjes getrokken wordt.

SET

Een belangrijker contact van Glencore, dat in Duitsland gevestigd is, is de firma SET Select GmbH uit Hamburg, dat al projecten met Marc Richs imperium in Oost-Europa financierde. SET Select GmbH, een (voormalig) lid van DAWI, het Duits-Angolese Initiatief voor Economische samenwerking, is als grote aardoliehandelaar en promotor eveneens in het LNG-project geïnteresseerd.

Mogelijk maakt de Hamburgse firma meer kans op een contract, gezien haar banden met Glencore International AG in Zug, de verbindingsschakel met het machtscentrum van Angola.

World Economic Forum

Via Glencore gaan de contacten van de Angolese elite naar Crans-Montana en Davos (Zwitserland), waar de miljardenkredieten tussen militaire vertegenwoordigers van Angola, Marc Rich en andere actoren tijdens vergaderingen van het World Economic Forum in informele gesprekken overeengekomen werden.

Vast staat dat de Fondation Guilé, eveneens een “organisator van dialoog(gesprekken) tussen regeringsvertegenwoordigers en bedrijfsleven” tijdens het World Economic Forum in Davos in rechtstreekse verbinding staat met de Afrikanische Innovations Stiftung (Zürich).

Afrikanische Innovations Stiftung

De leden van de raad van bestuur zijn: prof. dr. Ernst Brugge, Walter Fust (de voormalige baas van DEZA, het Zwitserse ‘bureau voor ontwikkeling en samenwerking’) en onderhandelaar met president Dos Santos over de teruggave van in beslag genomen gelden tot 2005), Jean-Claude Bastos de Morais en José Filomeno de Sousa dos Santos (‘Zénu’ dos Santos).

Marc Rich stond niet alleen in verbinding met beide wapenhandelaars, maar ook met Jean-Claude Bastos de Morais en Marcel Krüse (Rich+Co Investment). Voor hun verhuizing naar Zug resideerden de dochterondernemingen van Banco Quantum, waaronder Quantum Real Estate en Quantum Global Wealth Management, op hetzelfde adres in Zürich als de Afrikanische Innovations Stiftung, namelijk aan de Limmatquai 92 (18).

Als we de leden van de raad van bestuur van deze dubieuze ‘stichting’ mogen geloven, willen zij samen met de zoon van een van de meest corrupte machthebbers van de wereld “het gebruik van transparante procedures en processen in de openbare sector promoten en paal en perk stellen aan de corruptie in de private en openbare sector (…) maar ook duurzaamheid promoten” (volgens bepalingen uit het handelsregister).

Crimineel verleden

Verder moeten we vaststellen, dat alle mensen, waarmee Ernst Welteke zich rechtstreeks of onrechtstreeks laat omringen, een crimineel verleden hadden of hebben. Tegen Jean-Claude Bastos de Morais en Marcel Krüse loopt een onderzoek, en ook tegen Marcel Rohner, de voormalige baas van UBS AG (nvdr: een Zwitserse bank met hoofdkantoren in Zürich en Bazel, UBS is de grootste vermogensbeheerder ter wereld en kwam in 2008 zwaar in de problemen naar aanleiding van de hypotheekcrisis in de VS) door wie Ernst Welteke tot voorzitter van de Quantum Global Real Estate AG (Zug) benoemd werd, liep in de VS reeds een juridisch onderzoek.

Rohner was de centrale figuur die UBS-klanten tot belastingontwijking had aangestookt. Hij kwam ermee weg, doordat UBS een deal sloot met de Amerikaanse regering. Marcel Rohner geldt verder als specialist voor vastgoedkwesties en speculatieve vastgoedzaken.

Ernst Welteke is overigens ook lid van de beheerraad van BIZ, de Bank für Internationalen Ausgleich (nvdr: letterlijk ‘bank voor internationale tegemoetkoming’), die in 1930 gesticht werd, en zetelt in Bazel-stad, in Zwitserland.

Deze bank speelde een negatieve rol ten tijde van het nationaal-socialisme. Details over het naziverleden van deze bank en haar twijfelachtige goudreserves, zijn na te lezen op Wikipedia. Welteke is verder ook lid van de kerngroep van de (aan de SPD gelieerde, nvdv) Friedrich-Ebertstichting, en actief in de Sozialdemokratische Partei Deutschland (SPD) (19).

Noten:

(1) Moneyhouse Handelsregister- und Firmendaten:  http://www.moneyhouse.ch/u/quantum_global_wealth_management_ag_CH-170.3.026.783-3.htm

(2) Africa Energy Intelligence. Track Link: Trade & Investment Newsletter no 02, Febr. 2008, Royal Netherlands Embassy Luanda

(3) Handelsregister vom Kanton Zug mit der Firmennummer: CH-170.3.026.783-3

(4) “Quantum Bank is likely to open very soon in Angola“, Novo Journal/Royal Netherlands Embassy Luanda; “Quantum Capital SA“, www.ebizguides.com

(5) HRAuszug/Firmennummer: CH-170.3.026.783-3

(6) Handelsregister Nr. 77, 23.04.2007 125. Jahrgang, Tagebuch Nr. 5027 vom 17.04.2007 (03896946 / CH-170.3.026.783-3)

(7) http://de.wikipedia.org/wiki/Ernst_Welteke

(8) http://www.spiegel.de/spiegel/print/d-13684249.html

(9) Für Bastos und Krüse: SCC Group AG/Feranz AG/Stampa & Partners AG, HR Firmennummer: Ch-170.3.022.004-0, eingetragen am 27.03.1998 / Stampa & Partners Holding AG, HR-Firmennummer: CH-170.3.030.193-5, Eingetragen am 14.12.2006

(10) Früherer Name RBK Allfinanz AG, dann “Quantum Global Wealth Management AG“

(11) ProKMU Invest AG, HR-Firmennummer: CH-020.3.020.380-2

(12) “Zweifel am Genfer Chefankläger”, www.beobachter.ch, 15/2010

(13) “Beteiligungen – Statt die KMU gefördert, Kleinunternehmen geprellt?“ Zuger Presse, 11.5.2004; “Zürcher Beamten-PK setzt mehr als 15 Millionen in den Sand“ NZZ Online, 1.2.2004

(14) “Ein Finanzberater schafft Transparenz”; www.handelszeitung.ch, 28.10.2008

(15) “Message From the Chairman”, www.bancoquantum.com

(16) Crossmedia International AG, HR: CH-020.3.006.607-5, eingetragen am 19.09.2001, Auflösung: 29.06.2004

(17) J.Aeschlimann/M. Stoll, “Big Business im Dunkeln”, www.danieleganser.ch, Zeitungsinterviews

(18) CH-8001 Zürich, HR-Nummer: CH-020.7.001.621-0

(19) Jahresbericht FES 2008

Emanuel Matondo

Emanuel Matondo (45) is een Angolese journalist en activist voor vrede, mensenrechten en democratie. Hij studeerde in Kinshasa en woont al jaren in Duitsland waar hij politiek asiel heeft gekregen. Hij is een van de medeoprichters van IAADH in Berlijn.

De oorspronkelijke Duitse versie van dit artikel verscheen onder de titel Dreckiges Geld sucht Waschanlage. Banco Quantum und Ernst Weltekes neuer Job in Afrika en werd gepubliceerd in het tweemaandelijkse Afrika Süd, Zeitschrift zum Südlichen Afrika, (Jg. 40, nr.1, Januar/Februar 2011), ISSA, informationsstelle südliches afrika e.V. in Bonn.

* Ernst Welteke heeft eind juni via zijn advocaten afgedwongen dat het bewuste artikel van Emanuel Matondo van de website van Afrika Süd werd verwijderd. Een zaak die in Duitsland veel weerklank vond en onderwerp uitmaakt van een discussie over censuur en de rechten van onderzoeksjournalistiek. Een zaak die zeker wordt opgevolgd.

(Vertaling uit het Duits: Steven Haerens)