De internationale humanitaire missie ‘Freedom Flotilla – Stay Human’ probeert deze maand voor het tweede jaar op rij de Israëlische blokkade van Gaza te omzeilen en via de zee de ‘openlucht gevangenis’ te bevoorraden.

Ons land wordt dit jaar vertegenwoordigd door artiest-fotografe Asmaa Seba (37), verpleegster en lid van het Plate-forme Charleroi-Palestine Yannick Vanonckelen (42), huisarts bij Geneeskunde voor het Volk-Hoboken Guido Gorissen (51) en Josy Dubié (71), voormalig RTBF-journalist, VN-functionaris en senator.

Freedom Flotilla II

De vloot telt in totaal zo’n duizend opvarenden afkomstig uit een twintigtal landen. Verdeeld over twaalf schepen willen ze wereldwijd de aandacht trekken en de schrijnende toestand waarin anderhalf miljoen Palestijnen leven aanklagen. De hulpgoederen die ze vervoeren bestaan hoofdzakelijk uit bouw- en medisch materiaal.

Oorspronkelijk bestond de flotilla uit dertien schepen, maar op het laatste moment heeft het Turkse schip Mavi Marmara onder leiding van het IHH (een Turkse organisatie voor mensenrechten) afgehaakt.

“Waarschijnlijk zijn de Turken gezwichten onder politieke druk, al luidt de officiële mededeling dat het schip technische problemen heeft”, zegt Gorissen.

Tahrir

Het schip waarop de Belgen meevaren staat onder Canadees bevel. De boot werd ‘Tahrir’ (bevrijding) gedoopt, naar het ondertussen beroemde plein in Caïro. Aan boord bevindt zich de ABCD-groep, genoemd naar de eerste letter van de landen die vertegenwoordigd zijn: Australië, België, Canada en Denemarken.

“De Tahrir vervoert 45 passagiers waaronder vier Belgen”, zegt Gorissen. “Wij hadden het liefst een Belgisch schip gecharterd, maar de kostprijs van zo’n schip is te hoog. Ook al was onze geldinzameling een succes voor een klein land als België, toch was die 35.000 euro slechts goed voor een tiende van wat zo’n schip kost. Bijgevolg hebben wij met de Canadezen een alliantie gesloten waardoor we recht kregen op 10 procent van de plaatsen aan boord.”

Doel: opheffing illegale blokkade

Gorissen: “Het hoofddoel van onze missie is een einde maken aan de Israëlische blokkade. Het leveren van hulpgoederen is mooi meegenomen. Wij willen op internationaal politiek niveau een verandering teweeg brengen. Door naar Gaza te trekken zonder overheidssteun, tonen we als burgers dat we het niet eens zijn met de hypocrisie en de laksheid van onze regeringen.”

Roep om politieke aandacht

“De actie zou niet nodig zijn, mochten de overheden zich aan hun eigen regels houden. Het internationaal recht, opgesteld door de Verenigde Naties lijkt slechts een code waaraan alle landen zich moeten houden, behalve Israël. Iedereen weet dat de Israëli’s alle rechten schenden, maar iedereen zwijgt. Het is misdadig dat een hele bevolking zo mishandeld kan worden zonder dat er van hoger uit actie wordt ondernomen”, zegt Gorissen.

Vorig jaar op 31 mei 2010 viel Israël de eerste Vrijheidsvloot naar Gaza met brutaal geweld aan. Er vielen talloze gewonden en negen passagiers lieten het leven. Alle hulpgoederen werden bovendien vernietigd. De verontwaardiging hierover was groot, maar aan de situatie veranderde er niet veel.

Voorbereid op een aanval

“We verwachten dit jaar opnieuw een aanval op onze vloot. In Israëlische kranten staan foto’s van paracommando’s die speciaal getraind worden om in open water schepen aan te houden en personen te ‘neutraliseren’. Daarbij zal het nodige geweld gebruikt worden om ‘zichzelf’ te beschermen. Geen enkele deelnemer heeft vanwege deze bedreigingen zijn of haar mening of deelname herzien. Wij zijn zeer gemotiveerd. Wij zijn inderdaad een beetje bang, maar we zijn wel vastbesloten om deze missie te ondernemen omdat wij weten dat de zaak waar wij voor gaan 100 procent rechtvaardig, legaal en humanitair is.”

Kleine slaagkans

“Ik vrees dat het moeilijk wordt om in de haven van Gaza aan te meren, maar als we er geraken, zal er een volksfeest uitbarsten. Onze aankomst zou als een symbolische overwinning beschouwd worden. We blijven dan enkele dagen ter plaatse om zelf vast te stellen hoe het er in Gaza aan toe gaat.”

Een trip van onbeperkte duur

“Niemand weet hoe lang de expeditie zal duren. Dat verklaart de gemiddeld hoge leeftijd van de actievoerders. Zij werken niet meer en moeten dus geen vakantie nemen. De oudste vrouw aan boord is 85 jaar. Afhankelijk van de reactie van de Israëlische en andere regeringen kan de missie ingekort worden. Zeker is dat we blijven doorgaan tot de blokkade weg is. Misschien dat we in de toekomst voor een andere vorm van actie opteren.”

“Er staat heel wat te gebeuren rond de Palestijnse kwestie. In september wordt er in de algemene vergadering van de Verenigde Naties gestemd voor de onafhankelijkheid. We hopen dat onze regering dan eindelijk haar verantwoordelijkheid durft nemen en de juiste keuze maakt.”