Met die installaties worden de bekkens bedoeld die gebouwd zijn bovenop de zoutkorst van het meer van Uyuni. In die bekkens wordt zout water uit het meer gepompt. Het water verdampt, onder invloed van de zon en de droogte van de omgeving. Uyuni ligt namelijk op 3.600 meter boven de zeespiegel in één van de allerdroogste gebieden ter wereld, dat zich tot over de grenzen met Chili en Argentinië uitstrekt.
Wallen zijn, ondanks de zware regens, intact gebleven
De verdampingsbekkens bestaan uit wallen van zout die met ondoorlaatbare folie zijn bedekt. “En de wallen zijn, ondanks de zware regens, intact gebleven”, zegt een ingenieur vanuit La Paz. Het risico bestond dat regenwater, dat niet verzadigd is met zout, stukken uit de wallen zou wegvreten. Maar dat risico is ongegrond gebleken.
In vier opeenvolgende bekkens worden nu chemische bestanddelen aan de pekel uit het meer onttrokken. Dat materiaal moet dan in de proeffabriek tot lithiumcarbonaat worden verwerkt. Maar de van zout gemaakte toegangsweg tussen de bekkens en de fabriek, heeft wel geleden onder de zware regenval.
Zo zorgen de uitzonderlijke regens uiteindelijk toch voor grote vertraging van het lithium-project. Een team van de Boliviaanse staat leidt het project. Het had gehoopt, in mei of juni, het eerste lithium voor industrieel gebruik te kunnen afleveren in de fabriek die naast het zoutmeer is gebouwd. Dat zal nu pas in het najaar gebeuren.
“Maar we zijn niet gehaast”, zegt een ingenieur van het team. “We willen zeer geleidelijk en voorzichtig in de markt stappen, met in het begin een bescheiden productie van zo’n 30.000 ton lithiumcarbonaat per jaar”.
Lithium heeft buitengewone eigenschappen
Bolivia wil niet meedoen met de hype rond lithium. Lithium heeft buitengewone eigenschappen. Het is het lichtste metaal en het kan energie vasthouden. Het is daarom bijzonder geschikt om er herlaadbare batterijen mee te maken, voor elektronische toestellen, maar ook voor elektrische voertuigen, die pas economisch interessant zijn wanneer ze geen loodzware batterijen moeten meetorsen. De laatste tijd waren er regelrechte droomscenario’s gelanceerd. Lithium zou een boom-markt worden.
“Maar de markt van lithium is achteruitgegaan”, zegt onze correspondent in La Paz. “De prijs per ton ligt nu rond 4.000 Amerikaanse dollar. Dat is zo’n 1000 dollar minder dan een jaar geleden”. Dat ligt gedeeltelijk aan de economische conjunctuur.
Daarbij beseffen talrijke investeerders dat het allemaal niet zo’n vaart zal lopen. Ze dachten dat er snel veel meer elektrische voertuigen, en dus lithium-batterijen, verkocht zouden worden. Ze investeerden in reële lithium-projecten, maar ook in de puur speculatieve lithium-handel. Nu lijkt bij veel investeerders het enthousiasme getaand; vandaar de prijsdaling.
Batterijenfabrikanten
Bolivia blijft wel het bezoek krijgen van industriële ondernemingen die willen meespelen in de lithium-sector. De Franse batterijenfabrikant Bolloré, die graag de hele lithium-winning in handen had willen krijgen, is op een radicaal ‘njet’ van de Boliviaanse regering gestoten en heeft afgehaakt. Maar intussen hebben een Finse batterijenfabrikant en een Zwitsers bedrijf hun belangstelling laten blijken. Mogelijk gaan zij wel samenwerken met de Boliviaanse staat.
De financiering van het lithium-project lijdt niet onder de vertraging van de werken. In totaal zal de Boliviaanse staat bijna 900 miljoen dollar in het project investeren. En zopas heeft de Boliviaanse centrale bank een nieuwe schijf van 118 miljoen dollar gestort.