Een paar jaar geleden wist ik niets af van de straling van gsm-antennes, draadloze DECT-telefoons, draadloze internetverbindingen, WiFi, enz.
Bij gemeenteraadsverkiezingen vond ik eens een pamflet in de bus “Stem tegen gsm”. Ik heb toen geen moeite gedaan om de boodschap te begrijpen. Ik heb mij een gsm aangeschaft en nog een draadloze DECT-telefoon voor mijn vaste lijn.
Maar mijn flat werd duchtig bestraald. Hevige hoofdpijn en krampen waren aan dit appartement verbonden. Ik woonde onder zes verbindingsantennes van Mobistar en heb toen de symptomen van Parkinson gekregen. Ik ben verhuisd naar een ander appartement, alwaar ik blootgesteld werd aan de straling van 6 WiFi-antennes en drie DECT-antennes. Een cadeau van de buren… Nadat ik op 30 april 2006 gedurende enkele minuten het bewustzijn verloren had in een soort epilepsie-aanval, ben ik intens begonnen de gsm-straling te bestuderen.
Ik heb ontdekt dat die straling even gevaarlijk kan zijn als de radioactieve: kankerverwekkend, hersenvernielend, zelfs DNA-breuken veroorzakend.
Ik vond mijn ontdekking zo belangrijk dat ik een boek heb geschreven: ”Stralingsgevaar. Vervuiling in een gsm-maatschappij”. Niemand controleert de uitbreiding van deze schadelijke technologie. De inspectiediensten sussen de slachtoffers, in plaats van de bevolking alert te maken voor het gevaar.
Onaangepaste geneeskunde
De geneeskunde is niet aangepast aan de gezondheidsproblemen die de nieuwe technologie veroorzaakt. In mijn boek leg ik uit waaruit het gezondheidsrisico bestaat. De gsm-straling gebeurt met twee soorten golven: hoogfrequente draaggolven en laagfrequente golven, die dankzij de hoogfrequente draaggolven het lichaam kunnen binnendringen en onze eigen laagfrequente elektromagnetische activiteit verstoren. Men noemt dit een gepulseerde straling. Maar liefst 217 keer per seconde worden laagfrequente pulsen op ons lichaam afgeschoten. Als kogels uit een mitrailleur. Er is aldus geen vergelijking mogelijk met de golven die radio en tv-antennes versturen. Deze laatste zijn niet gepulseerd.
EU-Resolutie 1;815 van 27 mei 2011 : “Potentieel gevaar”
Niet altijd wordt mijn boodschap begrepen. Daarom was ik heel blij met de Resolutie 1.815 van 27 mei 2011 van de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa: “Het potentieel gevaar van elektromagnetische velden en de effecten op het leefmilieu”.
De Raad van Europa vertegenwoordigt 47 landen en geeft advies. In de genoemde resolutie wordt goede raad gegeven inzake de straling van mobiele telefoons en aanverwanten (DECT, WiFi, WIMAX, enz.).
Omwille van de mogelijke schadelijke biologische effecten van de gsm-straling (niet ioniserende straling) op planten, dieren en mensen, vraagt de Raad dat de overheden het voorzorgsprincipe in acht zouden nemen. Er zijn al veel schadelijke effecten bij waarden van elektromagnetische velden die ruim onder de wettelijk toegelaten grenswaarden liggen.
Om een groot gezondheidsschandaal te vermijden zoals met het asbest of de tabak, moeten de regeringen veel voorzichtiger omspringen met de gsm-straling.
Wat valt op in de resolutie ?
Door het woordgebruik in de resolutie wordt impliciet en expliciet de straling van de draadloze telefonie als een aanval op de volksgezondheid gezien. De opstellers van de resolutie hebben duidelijk rekening gehouden met de huidige stand van de wetenschap.
Recent onderzoek van het laboratorium biologie van de universiteit van Clermont-Ferrand heeft aangetoond dat gsm-straling effect heeft op de genen van planten, meer bepaald van tomaten.
Dr. Ulrich Warnke (Saarbrücken) stelt dat sommige dieren een aangeboren gevoel voor magnetische velden hebben, wat hun oriëntatie betekent in ruimte en tijd. Veel wetenschappers denken dat het verdwijnen van bijenpopulaties deels een gevolg is van de storing van hun bioveld door kunstmatig opgewekt elektromagnetisme.
Het menselijk lichaam functioneert niet alleen met celreacties en biochemie maar ook met elektromagnetisme. Zo bijvoorbeeld communiceren zenuwcellen met elkaar met elektrische impulsen (laagfrequent). De gsm-straling is hoogfrequent gepulseerd. Dit wil zeggen dat een hoogfrequente draaggolf laagfrequente berichten doorstuurt. Hoge frequentie betekent grote doordringbaarheid. De hoogfrequente golven brengen diep in het lichaam laagfrequente codes (217 pulsen per seconde) die de natuurlijke elektromagnetische velden van onze organen verstoren.
De resolutie stelt (net als de onafhankelijke onderzoekers en wetenschapsmensen) dat de werkzaamheden van de ICNIRP (lees: Wereldgezondheidsorganisatie) niet de minste wetenschappelijke waarde hebben.
Zij weten niets af van een volledige tak van de wetenschap: het bio-elektrisch magnetisme. De basis van onze grenswaarden is niet wetenschappelijk onderzocht, maar eerder het gevolg van een groot omkoopschandaal. Zij hebben gewoon de industrie de normen laten bepalen.
De resolutie erkent het medisch specifiek bestaan van de ElektroHyperSensitiviteit (EHS).
Negationisten, die zich vaak als ‘experts’ voorstellen, verkondigen theorieën als: “EHS is een psychische stoornis” en “Een EHS patiënt wordt niet ziek van de straling maar omdat hij zich inbeeldt dat de straling ziek maakt”. Hun schandalig standpunt dat EHS in de psychiatrie thuishoort wordt door de Raad van Europa naar de prullenbak verwezen.
De resolutie stelt verder voor dat de overheid zogenaamde “witte zones” zou instellen. Deze stralingsvrije zones moeten hulp bieden aan stralingsslachtoffers.
De resolutie herinnert eraan dat verbindingen met kabel of draad niet toxisch zijn. De draadverbindingen zijn ook technisch beter dan de draadloze.
De grenswaarde van de blootstelling moet onmiddellijk op 0,6 V/m bepaald worden. Later zullen de antennes niet boven de 0,2 V/m mogen stralen.
De resolutie stelt ook dat volledige informatie aan de bevolking moet gegeven worden. De overheid moet daarvoor samenwerken met de organisaties die rond de materie werken.
De resolutie dringt tevens aan op een systematische meting van de sterkte van alle antennes.
Er moet een onafhankelijke financiering komen voor het wetenschappelijk onderzoek. Klokkenluiders moeten beschermd worden.
Meer transparantie in de financiële groepen wordt ook terecht door de resolutie aanbevolen.
Het voorzorgsprincipe
De overheden moeten het voorzorgsprincipe in acht nemen. De toxiciteit van de niet-ioniserende straling wordt zwaar onderschat. Voorzorg betekent in casu: afschaffen wat niet nodig is en het A.L.A.R.A beginsel (As Low As Reasonably Achievable) toepassen voor de nuttige producten (de gsm bijvoorbeeld). De straling van een gsm moet zo laag mogelijk gehouden worden; juist genoeg om nog te kunnen telefoneren of een sms-je te versturen. Veel politieke verantwoordelijken leveren hand- en spandiensten aan de machtige telecomsector ter wille van hun carrière. Kan de Raad van Europa met zijn resolutie het tij doen keren?
Mijn vreugde over de resolutie wordt wat getemperd door het werk van de pers
In de meeste kranten wordt de resolutie van de Raad maar weinig geciteerd. Des te meer inkt wordt er verbruikt om de resolutie te bestrijden.
In een artikel in de Gazet van Antwerpen van 17 mei 2011 “Europa wil gsm’s en WiFi op school verbieden” stelt doctor ingenieur Jan Boutsen: “Daarbij heb je believers en non-believers”. Hoezo ??? Gsm-straling is geen kwestie van geloven of niet geloven. De straling is er en kan perfect gemeten worden.Zowel believers als non-believers worden bestraald.
In de scholen gsm en WiFi verbieden uit voorzorg ? Boutsen: “Daartegenover staat dat auto’s ook gevaarlijk zijn. En schaffen we die dan ook af ?”
Onder de titel “Vlaamse scholen tegen WiFi-verbod” geeft De Morgen van 17 mei 2011 het woord aan ICT-coördinator Koen Maris van de Onze-Lieve-Vrouw Basisschool van Kruibeke: “Ik ben op zoek gegaan naar wat het wetenschappelijk onderzoek zegt over het gevaar van WiFi. Ik heb toen een studie gevonden die aantoont dat de zogenaamde gezondheidsrisico’s quatsch zijn.”
Dat de Raad van Europa het stralingsniveau in scholen wil aangepakt zien met een verbod op gsm en draadloos internet (WiFi), wordt in De Morgen van 21 mei 2011 “Paniekvoetbal” genoemd.
ICT-coördinator Frank Biesmans zegt dat er met WiFi niets mis is. “Maar thuis heb ik een tijd een opgedreven router gehad en daar kreeg ik hoofdpijn van.”
In De Morgen van 18 mei 2011 laat men professor Luc Verschaeve, stralingsexpert bij het Wetenschappelijk Instituut voor Volksgezondheid, aan het woord: “Wetenschappelijk is er geen enkele studie die onomstotelijk vaststelt dat straling gezondheidsproblemen oplevert. Tenminste, er zijn studies die een verband zien, maar daar hapert meestal iets aan.”
In hetzelfde artikel: “Vlaming is nauwelijks bezorgd om straling in huis”, telt men welgeteld 275 ongeruste burgers.
De experts van De Morgen zijn blijkbaar niet op de hoogte dat – op het ogenblik dat ik dit schrijf – een petitie-actie 7.800 handtekeningen heeft verzameld om de overheid te vragen het aantal antennes en het stralingsniveau te beperken. Ook wordt gevraagd geen vierde operator toe te laten, de ‘4e generatie’ tegen te houden, en andere maatregelen te treffen om de gezondheid van de bevolking veilig te stellen.
Patrick Vanden Berghe
Patrick Vanden Berghe is auteur van het boek: “Stralingsgevaar. Vervuiling in een gsm-maatschappij”