Verslag, Nieuws, Economie, België, ACV, Ann Vermorgen -

ACV ziet gevaren voor sociale zekerheid

Een hele reeks gevaren bedreigen de sociale zekerheid. “We moeten ons schrap zetten. Wat we in zoveel jaren hebben opgebouwd gaan we niet offeren op het altaar van de staatshervorming ,de sanering, de vergrijzing, het Europees economisch bestuur of ideologische scherpslijperij”, zegt Ann Vermorgen, nationaal secretaris van het ACV in haar toespraak op de Rerum Novarum-viering in Vilvoorde.

woensdag 1 juni 2011 22:31
Spread the love

Het ACV staat open voor hervormingen, aldus Ann Vermorgen, nationaal secretaris van de christelijke vakbond. Zij verving op de Rerum Novarum-viering in Vilvoorde ACV-voorzitter Luc Cortebeeck die in Genève is voor de 100ste conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO).

“Maar dan wel om de sociale zekerheid te handhaven en te versterken, niet om ze te laten afbouwen”, aldus Vermorgen die vijf grote gevaren ziet opdoemen.

De staatshervorming bijvoorbeeld. “Dat sommigen de splitsing van de sociale zekerheid willen gebruiken om er dan op Vlaams vlak het mes in te zetten, is een bekend gegeven. Minder aandacht gaat vandaag naar de risico’s van de herverdeling van de middelen. Want ik hoor vandaag vooral de regionale politici zeggen dat ze niet willen meewerken aan de federale budgetoperatie omdat men vreest voor een vermindering van de middelen voor de Gewesten.  Maar dat betekent dan wel dat de federale overheid er verzwakt dreigt uit te komen.  Terwijl die federale overheid wel zit opgezadeld met het gros van de vergrijzingskosten.”

Belastingdruk

Ander gevaar is de sanering. Volgens Vermorgen moeten de vakbonden al hun taboes laten vallen en tegelijkertijd één nieuw taboe aanvaarden: dat er geen nieuwe inkomsten mogen komen, want de belastingdruk is al te hoog.

Ann Vermorgen: “Voor wie is ze te hoog? Voor de bedrijven die er in zijn geslaagd via fiscale spitstechnologie nog nauwelijks vennootschapsbelasting te betalen? Voor de managers die de belasting op lonen ontwijken door zich te laten betalen via een managementvennootschap? Voor de  fiscale fraudeurs, langs waar miljarden aan belastinginkomsten wegstromen? Voor sommige werkgevers en tussenpersonen die via malafide constructies RSZ-bijdragen ontwijken? Voor de vermogenden, die veel minder belast worden dan zij die moeten werken om hun boterham te verdienen?” 

Ook het vergrijzingsdebat loert weer om de hoek. In het najaar wordt het Generatiepact geëvalueerd. “Over één ding zijn we het wel eens: dat meer mensen aan het werk moeten en wat langer aan het werk moeten blijven om de pensioenen betaalbaar te houden.  Maar je denkt toch niet dat je zomaar jobs creëert door de pensioenleeftijd van 65 naar 67 of 70 op te trekken.  En vergeet vooral ook niet hoeveel inspanningen de werknemers al hebben gedaan met het Generatiepact”, aldus Ann Vermorgen.

Ideologische stormrammen

Laatste gevaar zijn volgens Vermorgen de “ideologische stormrammen tegen het wezen van de solidariteit”. Zonder hem te vernoemen, heeft Vermorgen het ook over Theodore Dalrymple. Vermorgen: “Het is ergerlijk dat botte en domme theorieën, dat de zogenaamde onderkant van de samenleving, de armen, de werklozen…, hun armoede, hun werkloosheid zelf hebben gezocht, ruimte krijgen in de media.”   

Volgens Vermorgen is er naast de sociale zekerheid ook een krachtig werkgelegenheidsbeleid nodig. “Maar dat dwingt ook tot een grondig debat over de doelmatigheid van ons economisch beleid: Welk hefboomeffect naar investeringen en tewerkstelling hebben de miljoenen euro’s die de Vlaamse regering uitgeeft aan investeringssteun voor bedrijven, aan subsidies voor onderzoek en ontwikkeling in de private sector, aan het stimuleren van ondernemerschap al gehad? Elke effectmeting blijft tot nu toe achterwege, terwijl in het arbeidsmarktbeleid elke euro wordt omgedraaid vooraleer hij wordt uitgegeven. Het dwingt ons ook tot een debat over het te voeren industrieel beleid.”

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!